1. De missie van Wüst
Wat is je doel als je bijna alles al gewonnen hebt? Op het verlanglijstje van alleskunner Ireen Wüst was enkel het wereldrecord nog niet afgestreept. Met de finale van de World Cup in Salt Lake City lagen er dit seizoen mogelijkheden. Wüst liet in december al zien dat het met de vorm wel goed zat. In een vol Thialf reed ze 'het verkeerde record', maar wel een hele snelle tijd: een wereldrecord laagland op de 1500 meter.
Op de achtergrond speelde de ziekte van Paulien van Deutekom alleen ook een heel belangrijke rol in het seizoen van Wüst. Nadat de wereldkampioene allround van 2008 in januari jongstleden overleed, was Wüst gebrand om op de WK Afstanden in Inzell te winnen voor haar beste vriendin. Met de hulp van bovenaf steeg Wüst boven zichzelf uit en veroverde ze haar mooiste wereldtitel. Na afloop van die race en bijbehorende huldiging zal menig schaatsvolger een traantje hebben weggepinkt.
Na haar bijzondere en emotionele WK was de tank bij Wüst leeg. De trip naar Noord-Amerika voor het WK Allround en de World Cup finale leverde niet het wereldrecord op waar Wüst aan het begin van het seizoen zo op gehoopt had. In Salt Lake City was ze weliswaar sneller dan het oude record van Brittany Bowe; het was Miho Takagi die na haar unieke tweede plaatsen op het WK Sprint en het WK Allround als eerste vrouw in de geschiedenis de 1500 meter in minder dan 1.50 aflegde.
2. De dromen van Nuis
Na zijn twee gouden medailles in Zuid-Korea had Kjeld Nuis nog een derde droom: een wereldrecord. De weg daarnaartoe bevatte voor Nuis een aantal obstakels. Behalve een lastige thuissituatie liep hij tijdens het EK Sprint in Collalbo tegen een diskwalificatie aan. Het opstootje met de scheidsrechter dat daarop volgde werd breed uitgemeten in de landelijke media. Tijdens de WK Afstanden kende hij een dipje, maar op het WK Sprint was Nuis weer ouderwets in vorm.
In de laatste wedstrijd van het seizoen mocht de tweevoudig olympisch kampioen aantreden tegen ploeggenoot Thomas Krol, die in zijn eerste jaar bij Jac Orie ook een uiterst succesvol seizoen beleefde met als kers op de taart de wereldtitel op de 1500 meter. Met het wereldrecord op de 1000 meter al op zak ging Nuis er op de schaatsmijl zó hard vandoor, dat NOS-commentator Erik van Dijk de 1.40,17 die op de klok kwam als ‘buitenaards’ omschreef. En zo was het volgens Nuis toch nog 'zijn beste seizoen ooit'.