Stiekem hoopte ze zondagochtend al dat de 10e van februari een speciale dag ging worden. "Het kon twee kanten opvallen: of ik heb echt een fantastische dag of het wordt zo'n dag dat het niet lukt." Het werd het eerste. Wüst steeg in de Max Aicher Arena boven zichzelf uit en verbeterde met 1.52,81 haar eigen baanrecord met twee seconden. De dertiende wereldtitel – en de vierde op de 1500 meter – was een feit. "Deze titel staat zeker bovenaan", zei ze zonder enige twijfel.
Tijdens haar ereronde langs het publiek kwamen de emoties los bij de vijfvoudig olympisch kampioene. Tranen van vreugde, trots en vooral het gemis van haar hartsvriendin. Ze keek en wees geregeld naar boven om contact te maken met Paulien. Ook tijdens het Wilhelmus vloeiden de tranen over haar wangen. "Ja, aan de ene kant is dat natuurlijk heel mooi, maar tegelijkertijd besef je ook het gemis. Dat doet gewoon pijn", zei ze met een brok in haar keel.
De afgelopen weken zijn Wüst zwaar gevallen; de ene dag ging haar beter af dan de andere. "Kijk, voor heel veel mensen is het ál vijf weken geleden dat Paulien overleed. Voor mij is het pás vijf weken geleden", aldus Wüst, die in het schaatsen toch een beetje houvast vond. "Het geeft me structuur, ik mag elke dag doen wat ik het liefst doe. Maar het is ook dubbel. Toen ik voor het eerst hier de ijsbaan binnen kwam, kwamen er meteen weer herinneringen naar boven. Alle eerste keren zijn nu moeilijk."
Wüst dacht vanmiddag ook nog even terug aan het baanrecord (1.53,30) dat ze midden december reed tijdens de World Cup in Heerenveen. Het was niet alleen haar beste race, maar ook een hele beladen rit. Wüst reed destijds in de wetenschap dat Van Deutekom niet lang meer te leven had en perste er toen speciaal voor haar een toptijd uit. "Dat heeft ze gelukkig nog gezien. Nu wilde ik heel graag voor haar de wereldtitel pakken en dat heb ik gedaan. Ik denk dat ze me vandaag een beetje heeft geholpen."
