Het kwam voor de langebaan- en shorttrackrijdster als een verrassing dat haar eigen moeder en zus haar de prijs zouden geven tijdens het door De Telegraaf georganiseerde schaatsgala in Amsterdam. Het betekende veel voor haar.
“We hebben samen een moeilijke tijd gekend en ook het jaar dat ik eruit ben geweest was het heel heftig”, vertelt Ter Mors, die enkele jaren geleden haar vader verloor en vorig seizoen door overreaching een jaar uitgeschakeld was. Altijd kon ze terugvallen op haar familie. “Zij doen alles voor me.”
Beloning
De prijs voor de beste schaatsster was voor Ter Mors ook een hele eer. Het afgelopen seizoen stond in het teken van haar herstel, maar ze deed meer dan terugkomen. Met haar eerste wereldtitels op de langebaan overtrof ze haar eigen verwachtingen. Dat de Ard Schenk Award daarbij komt maakt het helemaal af. “Het is een mooie beloning voor al het harde werken.”
Ze had niet verwacht de prijs dit jaar te winnen, al had ze stiekem al weleens gemijmerd over de mogelijkheid om in een jaar tot langebaanrijdster en shorttrackster van het jaar uitgeroepen te worden. “Deze prijs stond wel op het lijstje”, lachte ze.
Ter Mors heeft dit jaar ‘heel wat mijlpaaltjes bereikt’, erkent ze en dat terwijl ze voor haar gevoel nog steeds op de terugweg is van haar blessure. “Ik zet er elke keer nog een stapje bij.” De volgende stappen gaat ze proberen te zetten na haar vakantie naar Bali. Deze week al vertrekt ze naar het Indonesische eiland om bij te komen van haar onmeunig fraaie seizoen.
