Hoe is het met Margot Breider-Boer? 'Vind het wel fijn om in de luwte te blijven'

Naam: Margot Breider-Boer
Geboorteplaats: Leiderdorp
Geboortedatum: 07-08-1985
Hoogtepunt: Olympisch brons op de 500 en 1000 meter
Stopte met schaatsen in: 2016
Burgerlijke staat: Woont samen met haar man Arjan en zoontje Aaron (9 maanden) in Groningen

Margot, hoe gaat het met je?
"Het gaat goed! We wonen nu bijna een jaar in Reitdiep in Groningen en hoewel het huis nog niet helemaal af is, voel ik me hier echt op mijn gemak. We hebben een hectische tijd achter de rug met het huis, met ons eerste kindje en met de studie waar ik in februari mee ben gestart. Dat was vrij pittig, maar inmiddels heb ik de rust weer gevonden."

Hoe bevalt het leven als moeder?
"Dat bevalt heel goed, ik kan me niet eens meer indenken hoe het was zonder kind. Ik had er ook echt een wens voor, dus als het dan lukt en zo uitpakt, mogen we alleen maar heel erg in onze handjes knijpen. Aaron is een vrolijk mannetje en is heel actief, hij vindt het alleen niet zo leuk om te slapen. Gelukkig begint hij nu wat langer door te slapen, waardoor ik zelf ook wat fitter begin te worden."

Hebben jullie nog een wens om het gezin uit te breiden?
"Als het ons gegeven is, zouden we er graag nog een broertje of zusje voor Aaron bij willen, maar we weten dat het niet gemakkelijk is. Ik heb in het verleden al een miskraam gehad, dus het is niet zomaar even 'een kind krijgen'."

Je vertelde net dat je in februari met je studie bent gestart. Welke studie doe je?
"Ik doe de verkorte pabo aan de Hanzehogeschool in Groningen. Deze studie duurt twee jaar en als ik de opleiding heb voltooid, mag ik de groepen 1 tot en met 8 op de basisschool lesgeven. Het is een 40-urige studie, waarvan ik één dag in de week naar school moet en één dag in de week stage moet lopen op een basisschool. De andere dagen zijn bedoeld voor zelfstudie."

Hoe ziet zo'n stage eruit?
"Voor de zomervakantie heb ik de kleuters lesgegeven en sinds vorige week ben ik begonnen met m'n stage bij een groep 8 op een basisschool in Zuidhorn. Ik loop in eerste instantie met de leerkracht mee en op een gegeven moment is het de bedoeling dat ik wat lessen van hem ga overnemen om zelf ervaring op te doen. Tijdens het laatste half jaar van de studie ga je zelf een klas lesgeven."

Is dat niet een heel groot verschil, groep 8 of kleuters?
"Dat is zeker wel anders ja. Bij de kleuters moet je vanaf het moment dat de eerste binnenkomt 'aan' staan, terwijl de oudere klassen al iets zelfstandiger zijn. De allereerste stagedag bij de kleuters gaf mij wel gelijk een bevestiging dat ik de goede keuze had gemaakt."

Weet je al welke groep je leuker vindt?
"Nee, al had ik na de periode bij de kleuters wel zoiets van: dit is superleuk! Groep 8 keek ik in eerste instantie een beetje tegenop, omdat je geen idee hebt of de leerlingen bij je passen. Natuurlijk moet ik nog groeien in het didactische deel, maar tot nu toe vind ik het een heel leuke klas."

Zijn er nog meer dingen die je in het dagelijks leven doet?
"Ik geef één keer in de week schaatsles aan twee groepen: de ene groep is voor rijders van de YVG en bestaat voornamelijk uit masters die wedstrijden rijden. Het andere groepje is voor rijders van schaatsvereniging Kras; in deze groep zitten allemaal oud-professoren en medewerkers van de Hanzehogeschool en de Rijksuniversiteit Groningen. Daarnaast ben ik sportambassadeur voor de nationale sportweek in Groningen."

Wat heb je zoal gedaan toen je gestopt was met schaatsen?
"Ik ben eigenlijk vrij rap aan het werk gegaan. Ik zat bij een bedrijf dat werkzaam was met sportmedische hulpmiddelen en was daar achtereenvolgens marktanalist, eventmanager en communicatiemanager, maar dat laatste was niet helemaal mijn ding. Na een tijdje stelde ik mezelf de vraag: blijf ik bij dit bedrijf of ga ik wat anders doen? Ik besloot het roer helemaal om te gooien en voor een studie te gaan."

Jij zei in 2015: 'Ik schaats nog één jaar en dan stop ik ermee'. Waarom?
"Ik wilde eigenlijk na de Spelen van Sotsji al stoppen, maar ik vond het nog zo leuk met het team dat ik er nog een jaar aan vastplakte. Dat jaar eindigde echter niet zo fijn, waardoor ik het niet het goede moment vond om mijn carrière te beëindigen. Toen heb ik gezegd: ik ga nog één jaar knallen en dan is het echt klaar. Op die manier wist waar ik aan toe was en kon ik elke ijsbaan even 'gedag' zeggen."

Mis je het topsportleven nog weleens?
"Nee, totaal niet, al zou ik nog wel zo fit willen zijn als toen, maar dan zonder er veel voor te doen, haha. Het topsportleven was natuurlijk wel een luxe leventje met alle mooie reizen die ik heb mogen maken. Ik had het niet willen missen, maar hoef het ook niet over te doen, die tijd is geweest. Ik ben heel blij hoe het allemaal gelopen is en vind het eigenlijk wel fijn om in de luwte te blijven."

Schaats je zelf nog wel eens?
"Toen ik stopte, was ik er eerlijk gezegd even klaar mee, maar toen ik voor mijn vorige werk op de Weissensee was geweest, begon het toch weer een beetje te kriebelen. Door corona en mijn zwangerschap is het er echter een tijdje niet meer van gekomen. Vorige maand heb ik voor het eerst sinds twee jaar weer geschaatst en ik ben van plan om de komende winter weer wat vaker te gaan. Voor mij is schaatsen de makkelijkste manier om fit te worden."

Volg je het schaatsen nog actief?
"De grote wedstrijden kijk ik sowieso en eens in de zoveel tijd kijk ik op speedskatingresults.com om te kijken of er alweer wedstrijden gereden zijn. Tegenwoordig wordt er zó hard gereden; ik ben blij dat ik niet meer meerijd, haha."

Heb je nog veel contact met schaatsers van toen?
"Ja, met Moniek Kleinsman heb ik bijvoorbeeld nog veel contact, zij heeft mijn bruiloft deels geregeld. Ook met Sanne van der Star, waar ik in mijn jeugd veel mee heb geschaatst, heb ik sinds een paar jaar weer veel contact. Verder spreek ik Yvonne Nauta geregeld en de mensen van de Schoverlingen, zoals Thijsje Oenema en Margriet de Schutter. Met de buitenlandse meiden heb ik soms ook nog wel eens contact, zoals Nao Kodaira, Karolina Erbanova, Hong Zhang en Anastasia Bucsis."

Wat zijn de hoogtepunten uit jouw carrière geweest?
"Mijn bronzen medailles tijdens de Olympische Spelen van Sotsji zijn een groot hoogtepunt, maar daarnaast noem ik ook de overwinning op de eerste 1000 meter van het WK Sprint in Moskou. Dat was voor mij het moment dat ik dacht: hee, ik kan écht winnen. Dat was zo'n verrassing, ik zat altijd rond die vijfde, zesde plek te schommelen en er waren altijd mensen sneller dan ik. Vanaf dat moment begon ik een beetje in mezelf te geloven en het grappige was dat ik vlak daarna in Kolomna twee World Cups over 1000 meter won."

Wat herinner je nog van de Olympisch Spelen van Sotsji?
"Die 500 meter weet ik nog heel goed, die bronzen medaille was een hele grote verrassing. Ik wist wel: als anderen een steekje laten vallen en ik rijd heel goed, dan is er een inimini kans dat ik het podium zou kunnen halen. Die spanning en kippenvel komt nog steeds naar boven als ik eraan terugdenk. Van de 1000 meter moet ik zeggen dat ik er niet meer zo veel van weet. Ik herinner alleen de laatste bocht en de opening na 200 meter."

Wat is, als je terugkijkt op je carrière, je dieptepunt geweest?
"De Olympische Spelen van Vancouver blijven een dieptepunt, al zijn die gelukkig voor een groot deel goedgemaakt door Sotsji. Als dat niet zo was, was dat altijd een pijnpunt gebleven. Het ging me niet eens om die vierde plekken op de 500 en 1500 meter - daar was ik eigenlijk nog best trots op, - het ging me voornamelijk om die 1000 meter. Dat was de afstand waar ik mezelf de meeste kans op toedichtte, maar ik werd zesde door een hele slechte laatste 300 meter. Ja, daar heb ik best wel lang mee gezeten."

Wat heb je in Sotsji anders gedaan dan in Vancouver?
"In Vancouver telde alleen goud, terwijl ik later dacht: een podiumplek zou toch ook wel heel mooi zijn. In Sotsji was mijn mindset ietsje anders en dat werkte veel beter."

Wat is het mooiste wat je aan het schaatsen hebt overgehouden?
"Doorzettingsvermogen, zelfkennis en zelfvertrouwen. Ik was vroeger heel onzeker en was best wel gevoelig voor wat mensen tegen me zeiden. Het was een harde wereld en qua karakter was ik daar misschien niet helemaal voor gemaakt, maar het heeft me wel gebracht tot de persoon die ik nu ben. Voor de rest heeft het schaatsen me ook hele bijzondere en dierbare vriendschappen opgeleverd en daar ben ik heel dankbaar voor."

Bekijk hier de andere verhalen met de oud-schaatsers:
1. Hoe is het met Beorn Nijenhuis? 'Onderzoek naar de zwabbervoet intrigeert me'
2. Hoe is het met Gretha Smit? 'Heb het prachtig gehad als topsporter'
3. Hoe is het met Jochem Uytdehaage? 'Het is een voorrecht om te mogen sporten'
4. Hoe is het met Annamarie Thomas? 'De sportdiscipline van toen is helemaal weg'
5. Hoe is het met Simon Kuipers? 'Het waakvlammetje is een grote vlam geworden'
6. Hoe is het met Natasja Bruintjes? 'Ik had tijd nodig om tot mezelf te komen'
7. Hoe is het met Hilbert van der Duim? 'Ik hield wel van een lolletje'
8. Hoe is het met Tonny de Jong? 'Ik wist dat ik hier niet van mijn naam kon leven'
9. Hoe is het met Gianni Romme? 'Blij dat ik olympische dip heb meegemaakt'
10. Hoe is het met Barbara de Loor? 'Hartoperatie heeft me veel gebracht'
11. Hoe is het met Falko Zandstra? 'Ik had daar olympisch goud moeten winnen'
12. Hoe is het met Annette Gerritsen? 'Mijn carrière is een mooie leerschool geweest'
13. Hoe is het met Stefan Groothuis? 'Het schaatsen beheerst mijn leven niet meer'
14. Hoe is het met Renate Groenewold? 'Heb mezelf te weinig belangrijk gemaakt'
15. Hoe is het met Erik Hulzebosch? 'Ik hoef niet altijd meer herkend te worden'
16. Hoe is het met Carla Zijlstra: 'Heb het gevoel dat ik mensen gelukkig kan maken'
17. Hoe is het met Hein Vergeer? 'Afscheid nemen van de sport was niet moeilijk'
18. Hoe is het met Leo Visser? 'Olympisch goud had mijn leven niet anders gemaakt'
19. Hoe is het met Moniek Kleinsman? 'In de politiek kan ik iets voor de sport betekenen'