Een bericht gedeeld door ISU Speed Skating (@isuspeedskating)
Uitspraken Sjinkie Knegt doen stof opwaaien
Aan het begin van het seizoen had Sjinkie Knegt het moeilijk in het internationale veld. Bovendien gooide een rugblessure roet in het eten voor deelname aan het EK. Vervolgens stippelde de rijder zijn eigen route uit voor de tweede helft van het seizoen, omdat hij ontevreden was over de trainingen van TeamNL Shorttrack. Na zilver bij de World Cup in Dresden liet hij vlak voor de wereldbekerfinale in Dordrecht de bom echt barsten.
Zo noemde hij Niels Kerstholt en zijn Canadese assistente Annie Sarrat ‘een zootje ongeregeld’ van wie hij snel hoopte verlost te worden na het seizoen. Verder deugde er in zijn ogen weinig van de trainingsprogramma’s, werd er niet of nauwelijks geluisterd naar de atleten en zou de zelf teruggetreden bondscoach Jeroen Otter enorm worden gemist. Knegt kreeg een reprimande van de bond, maar mocht wel deelnemen aan de World Cup Finale in Dordrecht en het WK in Seoul, waarvan hij zonder medaille huiswaarts keerde. Het was een seizoen waarin de shorttracker vaker in het nieuws kwam door zijn woorden dan door zijn daden…
De opmars van Teun Boer
Als debutant won Teun Boer tijdens de wereldbeker in Montréal totaal onverwachts brons op de 1000 meter, wat niet eens zijn favoriete afstand is. Helaas moest hij wegens een coronabesmetting de volgende wereldbeker aan zich voorbij laten gaan. Terwijl de 21-jarige voorafgaand aan dit seizoen verwachtte vooral StarClass te rijden (Europees circuit voor subtoppers), stond hij begin maart op het Wereldkampioenschap. Hij dwong zelfs een plekje af in de finaleploeg van de mixed relay. Het vertrouwen van de bondscoach bevestigde Boer door in zijn laatste aflossingsbeurt weg te rijden bij zijn concurrenten, waarna Jens van ’t Wout het karwei kon afmaken en de wereldtitel voor Nederland over de streep trok.
Rianne de Vries en Dylan Hoogerwerf zwaaien af
Na elf jaar nam Rianne de Vries vorige maand afscheid van de nationale shorttrackselectie. Met het EK-goud in 2017 als hoogtepunt kan de shorttrackster met trots terugkijken op haar carrière. Ze hielp haar sport groeien in Nederland en was getuige van de opkomst van talenten als Suzanne Schulting en Xandra Velzeboer. Ook haar collega Dylan Hoogerwerf heeft TeamNL Shorttrack vaarwel gezegd, de meervoudig Nederlands kampioen focust zich nu op zijn tattoostudio.
Het weergaloze lijnenspel van Jens van ’t Wout
Met meerdere wereldbekerzeges, vijf medailles op het EK Shorttrack - waarvan drie gouden - en twee plakken op het WK mag dit seizoen betiteld worden als de doorbraak van Jens van ’t Wout. De individuele oogst van de 21-jarige shorttracker op het WK viel met eenmaal brons op de 500 misschien tegen, maar de blikvanger van de Nederlandse mannen heeft nog vele jaren te gaan. Onder Niels Kerstholt heeft hij zijn lijnenspel enorm verbeterd en is hij uitgegroeid tot de vaste afmaker bij de relays.
Superieure Xandra
Xandra Velzeboers wereldtitel in 2022 was nog een verrassing, deze winter waren velen ogen gericht op de Culemborgse. Door haar wereldbekerzeges dit seizoen was ze één van de favorieten voor het WK Shorttrack. De rijdster besloot om de 1500 meter in Seoul over te slaan, zodat ze fris was voor haar 500 meter. Onbedreigd prolongeerde ze haar goud op de kortste afstand. Het gehele podium kleurde oranje, want ook Schulting en Selma Poutsma schaatsten naar een medaille: een unieke prestatie in de geschiedenis van het Nederlandse shorttrack. Voor Velzeboer was de titel slechts het begin van een onwaarschijnlijke reeks: na vier WK-onderdelen had ze vier gouden medailles verzameld. Ook de 1000 meter, de vrouwenrelay en de mixed relay waren een prooi voor Velzeboer en de oranje equipe. Bizar.
Van intense vreugde naar gouden tranen
Voor Suzanne Schulting is alleen het hoogste treetje goed genoeg. Vaak mocht ze na een wereldbekerrace het podium beklimmen, waardoor ze de eerste Crystal Globe won, een nieuwe trofee van de ISU voor degene die in de World Cups overall het best presteert. Maar niet altijd was ze en voelde ze zich de beste deze winter. Net als Knegt had zij voor de World Cup Finale aangegeven dat de nieuwe trainingsmethodes van Kerstholt nog niet helemaal vertrouwd waren, al waren haar woorden bedachtzamer gekozen. Na de 1000 meter van dat toernooi vond ze zelfs dat ze het publiek een excuus verschuldigd was, omdat ze ‘slechts’ brons gewonnen had.
Vlak voor het WK wilde Schulting de immer hoge verwachtingen dan ook temperen door te stellen dat ze tevreden zou zijn met één individuele titel. Die pakte ze al bij het eerste onderdeel: de 1500 meter. Op de slotdag van het seizoen was haar tank leeg, vloeiden de tranen en droop de teleurstelling van haar gezicht na het missen van eremetaal op de 1000 meter. Maar de topsportster wist zich desondanks op te laden voor de finales van de relay, die leidden tot twee gouden plakken. Met driemaal goud en eenmaal zilver in haar koffer heeft ze het hectische post-olympisch seizoen prima afgesloten en heeft ze nu even de tijd om de accu weer op te laden.
Hoe nu verder?
Hoewel er kritiek klonk van Sjinkie Knegt en Suzanne Schulting, beleefde Shorttrack TeamNL een zeer succesvolle winter. In de breedte is de ploeg gegroeid en zowel op het EK (6x goud) als het WK (5x) werd hoofdprijs na hoofdprijs gewonnen. Jeroen Otter nam een sabbatical van een jaar, zal hij volgend seizoen terugkeren als hoofdcoach of vormt de visie van Niels Kerstholt de rode draad richting de Spelen van 2026?