Zelf ziet ze het niet zozeer als dé eerste wedstrijd van het seizoen, maar officieel is de plaatsingswedstrijd voor de Holland Cup & Rabobank 1/IJsselcup op 21 augustus (!) dat wel. Omdat corona er vorig seizoen voor gezorgd heeft dat een groot aantal rijders geen tijd heeft kunnen neerzetten, heeft de sectie langebaan & kortebaan van de KNSB een aantal van dit soort plaatsingswedstrijden aan de kalender toegevoegd, zodat deze groep rijders alsnog de mogelijkheid krijgt om zich te plaatsen voor de IJsselcup. Ook De Neeling, die vorig seizoen de nodige tegenslag kende, moet zich daar nog voor zien te plaatsen.
"Ik zag in ieder geval nog geen kruisje achter mijn naam staan bij de 500 meter", vertelt de 25-jarige rijdster van het Development Team Fryslan droogjes. "Dus toen dacht ik: ik doe wel gelijk aan de eerste wedstrijd mee, dan heb ik hem maar gehad." De plaatsingswedstrijd in Heerenveen is voor De Neeling dan ook niets meer dan een 'oefenwedstrijd'. "Of ik een bepaalde tijd in gedachten heb? Het zou mooi zijn als ik laag in de 39 kan rijden, maar het belangrijkst is om de limiettijd te rijden en te kijken hoe ik ervoor sta na mijn operatie. De trainingen gaan tot nu toe heel goed en voor mijn gevoel sta ik er nu al beter voor dan vorig jaar."
Cyste
Het is inmiddels alweer zes maanden geleden dat De Neeling zich heeft laten opereren aan haar rechterknie. Een cyste tussen haar knieschijf en gewricht zorgde ervoor dat de voormalig Nederlands kampioen sprint anderhalf jaar met een peesontsteking rondliep. "Het was net alsof er een knikker in m'n knie zat, ik voelde hem de hele tijd irriteren en het ging maar niet weg", aldus de Rotterdamse, die naar eigen zeggen ten einde raad was. "Er was geen sportarts die mij kon helpen. Het heeft uiteindelijk heel lang geduurd voordat iemand zei dat het goed zou zijn om een MRI-scan te laten maken."
Hoewel er in eerste instantie gesproken werd van een botkneuzing, besloot De Neeling de uitslag van de MRI-scan voor de zekerheid te laten controleren door een orthopeed. Een goede keus, zo bleek: "De orthopeed zag een cyste zitten die al die tijd voor irritatie aan mijn kruisbanden had gezorgd. Een week later kon ik al op de operatiekamer terecht en hebben ze de cyste eruitgehaald." De operatie verliep succesvol ('binnen tien minuten waren ze alweer klaar') en hoewel ze aan een 'heel lang traject' bij de fysio begon, zat De Neeling na vijf dagen alweer op de fiets. "Ik kon al best snel weer wat dingen doen, heb weinig met krukken hoeven lopen."
De revalidatie is echter een vak apart, zegt ze. "Het gaat met ups en downs. De ene week heb ik nergens last van en de andere week begint 'ie wat te zeuren. Ik doe nog veel oefeningen en moet de knie elke keer na een training koelen. Het is helaas nog niet helemaal over, maar ik ben al heel blij dat ik niet meer het gevoel heb dat er nog iets in m'n knie zit." Of ze denkt dat ze weer in de buurt kan komen van haar oude niveau? "Zoals het er nu voorstaat, zit dat er zeker in! Ik zit goed in m'n vel en de trainingen gaan erg lekker. Je weet natuurlijk nooit hoe de rest van het speelveld zich ontwikkelt, maar ik kan alleen maar over mijzelf zeggen dat ik op de goede weg ben."
De prestaties van het afgelopen seizoen wil De Neeling, die in december 2019 haar internationale doorbraak beleefde bij de World Cup in Nagano, het liefst zo snel mogelijk vergeten. Zo slaagde ze er voor het eerst sinds zes jaar niet in om zich te plaatsen voor de World Cups en eindigde ze 'slechts' als veertiende op het Daikin NK Sprint, het toernooi dat ze in 2016 nog verrassend won. "Vorig jaar was een heel moeilijk jaar, ik ben blij dat dat voorbij is", zegt De Neeling, die komend seizoen tussen Kerst en oud & nieuw wil pieken. "Het lijkt me heel vet om op de Olympische Spelen te mogen rijden, maar het is niet zo dat alles daar vanaf hangt. Vergeleken met vier jaar geleden sta ik er zowel fysiek als mentaal veel beter voor en dat is me misschien wel het meest waard."
