Nadat we vorige week al terugblikten op het marathonseizoen van de mannen, is het deze week de beurt aan de vrouwen. Waar Gary Hekman de man van het seizoen was bij de mannen, deed zijn vriendin Manon Kamminga goede zaken bij de vrouwen. De rijdster van A6.nl won op zowel kunstijs als natuurijs en gunde ook de rest van haar ploeg de kans om zich te tonen. Toch was Marijke Groenewoud om meerdere redenen de 'talk of the peloton'.
In het seizoen 2018/2019 was Kamminga al een van de prominenten in het marathonpeloton. De Haulerwijkse had alleen de pech dat Irene Schouten ook deel uitmaakte van datzelfde peloton rondreed. Schouten was namelijk ongenaakbaar en pakte een uitzonderlijke dertien overwinningen op kunstijs. Op het natuurijs in Luleå was ze ook nog eens tweemaal de beste. De ijzersterke Schouten is simpelweg de snelste van het peloton. Als ze aan de start staat, wint ze. Andere sprinters rijden, soms tegen beter weten in, eigenlijk bij voorbaat al voor de tweede plaats.
Schouten stak overigens deze winter ook in uitstekende vorm, al liet ze die veel minder vaak zien in het marathonpeloton. Ze reed in de herfst minder wedstrijden en de extra trainingsarbeid betaalde zich eind december uit. Op de KPN NK Afstanden plaatste ze zich voor de EK en WK Afstanden, waarmee haar marathoncampagne zo goed als voorbij was. Van de zes wedstrijden die ze startte, won ze er overigens wel vijf, waaronder het NK. Enkel de eerste wedstrijd in Amsterdam liet ze glippen.
Het was echter Groenewoud die de eer van de ploeg hoog hield. Waar ze vorig jaar nog in de kleuren van Royal A-ware reed, pakte ze in de kleuren van satellietploeg ZiuZ haar eerste overwinning in de Topdivisie. Die overwinning was een voorbode van een uitstekend seizoen van de jonge Friezin, die onder meer twee etappes en het eindklassement van de Trachitol Trophy won. Zo voorspoedig als haar eerste helft van het seizoen was, hoe wispelturig was het na de jaarwisseling. Niet zozeer vanwege haar vorm - die was nog altijd prima - als wel om de rel die ontstond nadat ze tijdens de Aart Koopmans Memorial als eerste over de streep kwam.
Op de Weissensee had Groenewoud in de eerste wedstrijd over 60 kilometer laten zien ook op natuurijs uitstekend uit de voeten te kunnen. In de eindsprint versloeg ze Kamminga, Aggie Walsma en Lisa van der Geest. Meteen na de finish barstte de discussie los. Groenewoud zou ongeoorloofde hulp hebben gekregen van Carien Kleibeuker, die net als de winnares onderdeel van de kopgroep van 14 was en naar het oordeel van menigeen in dienst van Groenewoud de gaten naar ontsnapte rijders dicht had gereden. Pas laat op de avond, na uitvoerig beraad van de jury, kwam het oordeel: rode kaart voor Kleibeuker én voor Groenewoud.
Naast de manier waarop het besluit naar buiten kwam - het halve peloton lag al op een oor en Groenewoud was al lang en breed gehuldigd voor haar overwinning - deed ook de beslissing an sich heel wat stof opwaaien. Voor het eerst werd namelijk ook de ontvanger van de hulp uit de uitslag geschrapt. In de beginmaanden van het seizoen werd in het mannenpeloton Remco Schouten diverse keren de rode kaart getoond, maar de rijders die daar bij AB Vakwerk van profiteerden bleven in de uitslag gehandhaafd. Het bracht men bij de KNSB tot een belangrijke reglementswijziging. Volgend seizoen zijn de satellietploegen, naar het oordeel van sommigen eindelijk, geschiedenis.
Het incident rondom de Aart Koopmans Memorial overschaduwde de rest van de wedstrijden op de Weissensee. Pas tijdens de Alternatieve Elfstedentocht aan het eind van de week leek de hele opschudding weer vergeten, toen Laura van Ramshorst vriend en vijand verbaasde door na 200 kilometer als winnares over de streep te komen. De uitbundigheid en ontlading na die prachtige overwinning mag zeker als hoogtepunt van het seizoen benoemd worden.
Intussen was het Kamminga die goede zaken deed voor het natuurijsklassement en haar seizoenstotaal naar acht overwinningen stuwde. In haar kielzog tilde Kamminga haar hele ploeg naar een hoger niveau. Beau Wagemaker, Imke Vormeer en Pien Keulstra reden alle drie een sterk seizoen. Wagemaker was na Groenewoud de beste jongere dit seizoen en reed tweemaal podium. Eenmaal in Amsterdam, waar ze tweede werd achter diezelfde Groenewoud, en op de Alternatieve Elfstedentocht. Keulstra greep met een indrukwekkend optreden haar zege mee in de laatste etappe van de Trachitol Trophy. Het was dus wachten op een zege van Vormeer.
De Meppelse reed al ontelbare keren naar het podium, maar stond tot dit seizoen nog nooit op de hoogste trede. Uit alle macht probeerde A6.nl Vormeer aan een overwinning te helpen. Bij de wedstrijd in Utrecht in december leek dat even te lukken, maar ploeggenote Kamminga zag Kelly Schouten opdoemen in de achtergrond en nam geen risico. In Groningen was het eindelijk raak. Naast de dagzege pakte Vormeer ook nog eens de leiding om de KPN Marathon Cup. De oranje leiderstrui zou ze tot de finalewedstrijd behouden, waarmee ze haar seizoen én haar carrière met een hoofdprijs afsloot.
Het was tekenend voor het seizoen van A6.nl. Ze konden het zich veroorloven om te rijden voor Vormeer in plaats van de intrinsiek snellere Kamminga. Als collectief stak A6.nl er bovenuit, bij ZiuZ werden overwinningen behaald door individuele sprintklasse van Groenewoud, Elisa Dul en Kelly Schouten. De aanvalsploegen Palet en Turner worstelden meermaals om het peloton de wil op te leggen. Daarnaast klonk er vanuit menig hoek kritiek op het rijden van de kleine ploegen. De vrouwen zouden geen risico durven nemen en teveel achter elkaar aan rijden.
De marathons in het vrouwenpeloton verlopen echter al enkele jaren regelmatig als een voorspelbare optocht die uitmondt in een eindsprint. Zo nu en dan werd dat stramien dit jaar doorbroken, met direct een aantrekkelijke wedstrijd als gevolg. Laten we hopen dat die dynamiek zich volgend seizoen voortzet. Bij Palet en Turner verandert er weinig tot niets, dus die kunnen zich in alle rust beraden op nieuwe tactieken. Bij de ploegen in de middenmoot verdwijnen Nedflex, iM FARMING en (waarschijnlijk) Rekenservice en Port of Amsterdam om ruimte te maken voor nieuwe initiatieven. Bekijk hier het volledige transferoverzicht in het marathonschaatsen.