Het inmiddels afgelopen seizoen werd voor Ronald Mulder niet wat hij ervan verwacht had. Een liesblessure wierp hem terug en dus wist hij bij de belangrijkste toernooien van het jaar - de WK Afstanden en het WK Sprint - geen potten te breken. Met het einde van de jaargang in zicht, keerde de vorm echter terug. Dat leidde bij de World Cup Finale tot twee maal goud en een keer zilver.
Het weekend in Heerenveen begon voor Mulder met de tweede plaats op de eerste 500 meter. Ruslan Murashov was de sprinter van team beslist.nl te snel af, maar hij kon niet anders dan tevreden terugkijken op zijn zilveren race. Het podium, dat was immers lang geleden. Een dag later stond hij met Stefan Groothuis en Kai Verbij zelfs op de hoogste trede na een zege op de team sprint.
In de wetenschap dat hij zich telkens iets beter wordt, kon Mulder dan ook met vertrouwen toewerken naar zijn laatste race, de tweede 500 meter. En waar Murashov op de eerste omloop nog te sterk was, moest de Rus nu zijn meerdere erkennen in de winnaar van olympisch brons op de kortste afstand bij de Spelen in Sotsji die naar zijn tweede gouden plak van het weekend snelde.
Voor sommige schaatsers zal de vakantie een welkomen onderbreking zijn, maar voor Mulder geldt dat dus alles behalve. Net nu hij terug is op het niveau dat hij voor ogen heeft, is het seizoen voorbij. Het is te hopen dat de dertigjarige rijder het goede gevoel vast weet te houden richting komende winter, want met de vorm van de laatste dagen in de benen is er een hoop mogelijk.
Alle mooie wedstrijden van het afgelopen weekeinde ten spijt. De positieve dopingtesten van Pavel Kulizhnikov en Semen Elistratov, Ekaterina Konstantinova en Ekaterina Bobrova beheersten de afgelopen week het nieuws. Want ondanks dat het niet de eerste keer is dat een schaatser betrapt wordt, is dit waarschijnlijk vooralsnog wel het grootste schandaal.
Die zijn zich echter van geen kwaad bewust. Kulizhnikovs coach Dmitry Dorofeyev noemde het nieuws een ‘slechte grap’ en ook Russische schaatsers als Ruslan Murashov, Aleksey Yesin, Nataliya Voronina en Olga Graf, schaarden zich op social media achter hun collega’s.
Het opvallendste bericht over de hele kwestie was eveneens van Russische makelij. De Russische schaatsbond heeft de Russische schaatsers onderworpen aan een test met een Russische leugendetector, waarna er bij de Russische schaatsbond geen enkele twijfel meer bestaat over de onschuld van de Russische schaatsers. Als het niet zo treurig was, hadden we erom gelachen.
Sjinkie Knegt en Jorien ter Mors waren om uiteenlopende redenen niet van de partij bij de WK Shorttrack en dus waren de Nederlandse ogen vooral gericht op Suzanne Schulting. De achttienjarige had bij de EK, dat eindigde op plaats drie, al aangetoond met de betere rijdsters mee te kunnen. In Seoul liet ze de afgelopen dagen zien dat dat brons geen toevalstreffer was.
Want bij je WK-debuut vijfde worden en de afsluitende 3000 meter winnen, zijn geen misselijke prestaties. Het niveau van wereldkampioene Mingjeong Choi en de nummers twee en drie, Marianne St-Gelais en Elise Christie, is dan nog net te hoog gegrepen, maar als de voortekenen niet bedriegen, gaat Schulting een mooie toekomst tegemoed. De underdogrol is ze na één WK in ieder geval kwijt.
Waar Schulting een geweldig debuut kende, daar viel de WK Shorttrack van Freek van der Wart in het water. De 28-jarige rijder hoopte in Seoul zijn seizoen goed te maken, maar dat wat naar eigen zeggen de afgelopen tijd vaker gebeurde, was opnieuw het geval: hij liet het op de beslissende momenten afweten.
Na de kwalificatiedag moest Van der Wart al toegeven dat het ‘voor geen meter liep’. Op de 500 en 1500 meter wist hij zijn toernooi in eerste instantie nog te redden, maar op de 1000 meter werd hij vroegtijdig uitgeschakeld. Een dag later was het echter helemaal voorbij en zat zijn toernooi erop. Dat ook een relaymedaille voor het eerste in jaren onhaalbaar was, maakte het er niet beter op.
Van der Wart wilde het niet als excuus gebruiken voor zijn matige prestaties bij de WK, maar een mogelijke verklaring had hij wel. Problemen met zijn schoen speelden hem parten en ook een kunstgreep met secondelijm sorteerde niet het gewenste effect. “Ik sta ernaast, presteer onder de maat. Dat doet pijn”, was dan ook het enige dat hij na afloop van het toernooi kon concluderen.
Esther Kiel was behoorlijk op dreef bij de WK Junioren. De negentienjarige keert met vier medailles in de koffer terug uit het Chinese Changchun. Goud op de team pursuit, zilver op de mass start en de 1500 meter en brons op de 3000 meter, in een persoonlijk record van 4.16,57, is een mooie oogst. Tel daar de knappe vierde plek in het allroundklassement bij op en je begrijpt waarom de rijdster van RTC Noord-West over een ‘uitgekomen droom’ spreekt.
Kjeld Nuis voelde zich de afgelopen week wel eens alsof hij in een rollercoaster zat. Het is natuurlijk ook niet niets als de schaatser die jou van de wereldtitel sprint afhield betrapt wordt op dopinggebruik. Natuurlijk is het mooi als de LottoNL-Jumborijder eventueel de boeken in gaat als wereldkampioen, maar het euforische gevoel dat zo’n prijs je doorgaans bezorgt, zal hij niet hebben.
Des te knapper is het dat Nuis bij de World Cup Finale in Heerenveen ‘gewoon’ de 1000 meter won en mede daardoor ook de Grand World Cup op zijn naam schreef. Vooral met die laatste prijs was de 26-jarige content. “Ik laat hiermee zien dat ik heel constant rijd. Dit was mijn beste seizoen ooit.”
Dat Bob de Jong en Margot Boer na dit seizoen zouden stoppen, was al langer bekend. De afgelopen week voegden zich nog drie schaatsers aan dat rijtje toe. Ook Stefan Groothuis, Wouter olde Heuvel en Diane Valkenburg houden het voor gezien.
Het was daarom extra mooi dat de World Cup Finale in Heerenveen verreden werd, want wat is er mooier dan afscheid nemen in een vol Thialf? Daar kunnen de zoontjes van Groothuis nu ook over meepraten.
