Het shorttrackseizoen kwam eind februari tot een abrupt einde nadat het WK in Seoul – als een van de eerste sportevenementen – werd afgelast vanwege het coronavirus. De wereldbekerfinale in Dordrecht bleek het laatste toernooi te zijn geweest. De teleurstelling van het geschrapte kampioenschap maakte al gauw plaats voor relativering. "Wij hebben negentig procent van ons seizoen nog kunnen draaien. En achteraf gezien bof je dat de laatste wedstrijd en daarmee de laatste indruk in Dordrecht is geweest, dat was een mooie afsluiter."
1. De dubbel op de 1000 meter op het EK in Debrecen
"Het eerste moment dat mij te binnen schiet, is de dubbel van Suzanne (Schulting) en Lara (van Ruijven) op de 1000 meter. Die finalerace staat mij nog goed bij. Het is gewoon mooi om twee meiden op het Europees kampioenschap in een prachtig en uitverkocht stadion goud en zilver te zien winnen. Je merkte dat Suzanne in control was en met die overwinning haalde ze de allroundtitel binnen, ongeacht wat er nog gebeurde in de superfinale. Op dat moment was ze zoveel beter dan de rest. Ze zat in een flow en geloofde in zichzelf, de power straalde ervan af. Als Sven Kramer vroeger een goede 500 meter op een allroundtoernooi neerzette, ging iedereen al voor de tweede plaats rekenen. Dat hebben we tegenwoordig met Patrick Roest. Zo denken niet alleen de journalisten, maar ook de coaches die hun atleten moeten instrueren.
Lara had pech gehad op de 1500 meter (in de kwalificaties tikte Yara van Kerkhof onbedoeld op de ijzers van Van Ruijven en zij ging onderuit, red.). Vervolgens kwam het er net niet uit op de 500 meter, de afstand waarvan ze veel verwachtte. En als je dan op de 1000 meter achter de ongenaakbare Suzanne tweede wordt… Dat gaf wel aan dat Nederland bij de vrouwen echt toonaangevend was. De meiden wonnen daarna ook nog de relay. Voor Lara was die individuele EK-medaille de start voor een perfect tweede deel van het seizoen."
2. Goud en zilver op de 500 meter in Dordrecht
"Op de World Cup-finale in Dordrecht moest het gebeuren voor onze shorttrackers en de druk was ongelooflijk hoog. Op de 500 meter reden Lara en Yara naar de eerste en tweede plek. In Nederland is shorttrack helaas nog niet op het niveau van langebaan in de zin van dat zoiets wel vaker gebeurt. Elke medaille die wij scoren is nog steeds heel waardevol. Een dubbelslag voor Nederland blijft uniek en als je dat in eigen huis kunt doen, is dat helemaal geweldig. Vooraf bespreek ik de rit wel met beiden en soms is een blik al genoeg, maar tijdens de wedstrijd coach ik één rijdster.
Lara reed in de halve finale een tijd van 42,499, dat was zó goed en sterk terwijl er natuurlijk stevige concurrentie was. Die race werd vier keer opnieuw gestart vanwege een valpartij in de eerste bocht en Lara is iemand die de tank snel leeg kan trekken. Het was dus een zware dag en als je dan kan afsluiten met weer een 500 meter van start tot finish op kop rijden, met Yara in je kont. Lara kan soms erg zenuwachtig zijn en ze moet veel racen om vertrouwen te krijgen in haar eigen kunnen. Op die zondag in Dordrecht kwam alles tot uiting: het vertrouwen hebben en verreweg de snelste zijn. Bij Yara liep het middenstuk van het seizoen wat minder, maar ook daar was het mooi om te zien dat ze genoeg punten pakte om alsnog derde te worden in het eindklassement. Zeker omdat het WK niet doorgaat, is een overallklassement van de wereldbekers een mooie graadmeter."
3. De mannenploeg - met Sjinkie Knegt - verovert zilver op de relay in Dordrecht
"Sinds de blessure van Sjinkie (in januari 2019, red.) hebben de mannen op de relay geen wereldbekermedaille meer gehaald. Het afgelopen seizoen werd het gat goed gevuld door Itzhak (de Laat) en stonden we wel in finales, maar een medaille kon elke keer net niet worden ingetikt. In Dordrecht was Sjinkie er weer bij. Het was een zware heat met Canada en Zuid-Korea, die we doorkwamen op basis van tijd. De halve finale ging al beter, ondanks een communicatiefout met Sjinkie. Vervolgens zag je in de finale dat hij weer helemaal in zijn element is en met een ijzerlengte verschil van Canada pakten de mannen met fenomenaal werk het zilver.
Tijdens de race haalde Sjinkie weer een ouderwets move uit, die ik mij nog goed kan herinneren. Hij dwingt Jordan Pierre-Gilles, die voor hem reed, tot een fout: de Canadees kijkt waar Sjinkie is, zet zijn bocht hoog op en dan komt Sjinkie ineens binnendoor. Je ziet hem denken: hè, word ik nou in de maling genomen door Hans Klok?! Het is bijna komisch hoe Sjinkie die jongen dolt. Hij kijkt letterlijk de verkeerde kant op. Dat moment… een geniale actie. Zijn rentree was heel mooi. Op het moment dat hij zaterdagmiddag het ijs op stapte, gebeurde er wat met het publiek. Volwassenen stonden toch bijna met tranen in hun ogen, hoe kan zo'n snuiter uit Bantega zoveel impact hebben op mensen? Hij is een geboren racer en in die relayfinale komt het allemaal bij elkaar."
De favoriete momenten van de andere coaches gemist? Bekijk ze hier:
1 - De top 3 van Jan Coopmans
2 - De top 3 van Dennis van der Gun
3 - De top 3 van Remmelt Eldering
4 - De top 3 van Peter Kolder
5 - De top 3 van Bjarne Rykkje
6 - De top 3 van Kosta Poltavets