Nummer 1: De wereldtitel van Tatsuya Shinhama op het WK Sprint
"Voor mij is de wereldtitel van Shinhama op het WK Sprint het absolute hoogtepunt van afgelopen seizoen. Het heeft heel lang geduurd voordat er weer een Japanner de beste van de wereld was op een sprintvierkamp. De laatste was Akira Kuroiwa in 1987 en het grappige is dat hij nu onze teammanager is. Hij vond het ook prachtig dat hij nu eindelijk een opvolger heeft. Een wereldtitel winnen is voor weinig mensen weggelegd, dus dat dit veel voor het Japanse schaatsen betekent, mag duidelijk zijn.
Hoewel de Japanse bond de afstandskampioenschappen het belangrijkste vindt (vanwege de Olympische Spelen), genieten wij (staf en schaatsers) net zo goed van een wereldtitel op een WK Sprint. Als je de beste schaatser ter wereld wil worden, heb je op drie WK's (Afstanden, Sprint en Allround) de kans om de beste te zijn. Als je wereldkampioen sprint wordt, ben je goed op zowel de 500 als de 1000 meter. Miho Takagi won bij de dames de wereldtitel sprint, twee jaar nadat ze in Amsterdam wereldkampioene allround werd. Dat is ook een ongekende prestatie."
Nummer 2: Het baanrecord van Tatsuya Shinhama bij de World Cup-finale
"De bronzen medaille op de WK Afstanden vonden we heel mooi, maar het baanrecord bij de World Cup-finale in Thialf vond ik mooier. Er zijn heel veel schaatsers die geprobeerd hebben het baanrecord van Michel Mulder af te pakken, maar niemand kreeg het maar voor elkaar. Michel had met 34,31 de lat heel hoog gelegd. Toch wisten we dat het bij de World Cup-finale moest kunnen. De eerste dag kwam hij al heel dichtbij (evenaring van het baanrecord) en op de tweede 500 meter reed hij de perfecte, ultieme rit en noteerde hij 34,07. Dat was echt verschrikkelijk hard, bijna zelfs een 33'er in Thialf!
Hoe goed Shinhama kan worden? Hij kan zeker nog beter. Die laatste rit was heel erg goed, maar ik vind dat hij nog te wisselvallig is. Daarnaast vind ik dat hij technisch nog kan verbeteren. Zijn doelen liggen op de 500 meter, op die afstand wil hij wereldkampioen worden. De bronzen medaille op de WK Afstanden was zijn eerste WK-medaille en dat smaakte naar meer."
Nummer 3: Het één-tweetje van de Japanse mannen bij World Cups 2 & 4
Wat ik ook heel gaaf vond, was de 500 meter bij de vierde World Cup in Nagano. Yuma Murakami en Tatsuya Shinhama trakteerden het publiek op de twee snelste tijden. Murakami noteerde zelfs een baanrecord, dat al een paar jaar best scherp stond. Als je in eigen huis, voor 5000 mensen en onder het toeziend oog van alle bondleden, eerste en tweede wordt, is dat heel lekker.
Ook bij de tweede World Cup in Tomaszow Mazowiecki kregen deze jongens het voor elkaar om 1 en 2 te worden. Het bijzondere aan deze wedstrijd was dat ze een dag eerder de teamsprint hadden gereden en die helemaal verprutst hadden. Johan (de Wit, bondscoach) en ik waren boos en hadden 's avonds een pittig gesprek met ze. De boodschap was: 'Een wedstrijd verliezen kan altijd, maar je moet er wel vol voor gaan'. Een dag later stonden ze op scherp en werden ze met 0,25 seconden voorsprong op de rest eerste en tweede. Voor mij als coach was dat wel een mooi moment."
Benieuwd naar de favoriete drie momenten van Jan Coopmans? Check het hier.
