Visser geniet als studente van WK: 'Even terug naar de basis'
Na de wereldbekerfinale in een volgepakt Thialf sloot Esmee Visser haar seizoen af met de WK voor studenten op de onoverdekte Jaap Edenbaan in Amsterdam. Als ambassadrice en trots onderdeel van Student TeamNL behaalde ze deze week twee wereldtitels, maar het plezier stond voorop.
Foto : WUC Speed Skating
De WK voor studenten begon dinsdagmiddag met de 3000 meter. In de stromende regen reed Visser naar de overwinning, maar met 4.33,15 blijft ze ruim boven de snelste tijd ooit gereden op de Jaap Edenbaan. Een dag later stond de vijf kilometer op het programma. Na een zonnige middag kwam de regen 's avonds weer met bakken uit de hemel. Visser veroverde haar tweede gouden medaille in een verpletterend baanrecord van 7.34,70. "Ja, gelukkig nu wel", lacht de olympisch kampioene. "Ik schaamde me een beetje dat het op de drie kilometer niet was gelukt."
"Deze omstandigheden ben ik niet gewend, maar daardoor sta ik juist wat meer ontspannen aan de start", vervolgt ze. "Dat heb ik ook bij een mass start of marathon, want daar kan van alles gebeuren. Normaal gesproken analyseer je alle details van jouw schema op een drie of vijf kilometer, maar hier heb je een ronde met twee seconden verval door een windvlaag." Zo'n windvlaag bracht haar nog bijna ten val op de 5000 meter. "Het is een andere dimensie van schaatsen. Dit lijkt denk ik meer op schaatsen op natuurijs en dat heb ik nog nooit gedaan", vertelt de 24-jarige Beinsdorpse.
Aan het begin van de winter werd Visser gevraagd om ambassadrice te zijn van het WK in Amsterdam. Het organisatiecomité bestaat uit oud-teamgenoten van de Haarlemse ijsbaan en ze kent ook alle vrijwilligers die deze week rondlopen op de Jaap Edenbaan. "Het voelt een beetje als thuis." Het is voor het eerst dat de studente farmaceutische wetenschappen meedoet aan dit WK, en waarschijnlijk ook meteen de laatste keer. "Ik voelde me altijd bezwaard als ik een plekje 'wegkaapte'. Maar ik wilde het toch een keer meemaken."
Afstudeerhoedje Op woensdag werd de rijdster van TalentNED ook nog gehuldigd door de Vrije Universiteit Amsterdam. Na lovende woorden van de rector magnificus over de 'pittige studie' die ze heeft gekozen, kreeg Visser een afstudeerhoedje overhandigd. Zichtbaar geraakt nam ze het cadeau in ontvangst. "Het zit echt wel diep dat ik mijn studie wil afmaken", zegt ze even later. De laatste practicums staan haar komende tijd nog te wachten. "Ik had graag pas hierna weer verder willen gaan met schaatsen, maar dat kan gewoon niet. Het schaatsen ging eigenlijk te snel", lacht ze.
Dit jaar kwam het succes op de schaatsen in golven. "Ik ben eigenlijk wel teleurgesteld. Het voelt alsof ik een belabberd seizoen heb gehad, maar dat is natuurlijk helemaal niet zo", zegt Visser. "Een aantal wedstrijden heb ik hard gereden, alleen niet zoals ik had gewild. Het liefst wil je elke week schitteren. Ik weet wel waardoor het komt en daar baal ik van, er zijn bepaalde keuzes gemaakt. Maar ik heb ook veel geleerd en dat neem ik mee naar de komende jaren."
In november begon Visser met twee overwinningen op het World Cup kwalificatietoernooi, maar in het wereldbekercircuit wilde het vervolgens niet vlotten. De KPN NK Afstanden in december bezorgde haar wel nationale titels op de drie en vijf kilometer en begin januari pakte ze ook de Europese titel op de 3000 meter. Op de WK Afstanden werd ze derde op de 5000 meter. "Ik heb goede dingen laten zien, al ik had nog een stap hoger gewild", zegt ze. "Maar bij de huldiging werd net weer omgeroepen dat ik olympisch kampioen ben en Europees kampioen en dan denk ik wel: o ja, het is eigenlijk niet niks. Daar mag ik soms best wat meer van genieten."
Streng Bij de persbijeenkomst voorafgaand aan het seizoen vertelde Visser dat ze af en toe bijna letterlijk van de fiets moest worden gehaald, omdat ze 'veel en graag' traint. "Dit seizoen ben ik eigenlijk te streng voor mezelf geweest en daardoor kon ik ook geen rust pakken. Alles was gericht op het schaatsen. De focus lag te hoog. Wellicht werkt dat voor sommige mensen, maar voor mij moet die ontspanning en nuchterheid nog wel aanwezig zijn. Daarom zijn deze WK voor studenten zo fijn: even terug naar de basis en het plezier."
De afgelopen twee seizoenen leerde Visser hoe ze om moest gaan met de hoge verwachtingen en de druk. Na de verrassende olympische titel in 2018 bewees ze een jaar later dat ze geen eendagsvlieg is en niet is bezweken. "Dan leg je de lat voor jezelf ook hoger. Nu wil ik aan de top blijven en dat is het moeilijkste. Ik heb mezelf wel verbeterd en voel me nu een verstandigere en betere topsportster. Maar dat heeft wel tijd nodig om eruit te komen. Bepaalde keuzes maken je wellicht vatbaarder voor schommelingen in jouw prestaties."
Overuren Voor een 'eeuwige denker' als Visser zijn keuzes maken sowieso al lastig ('ook in de supermarkt') en voor komend jaar staat ze voor een van de moeilijkste in haar prille carrière. De sponsoring van de schaatsploeg stopt en samen met Ireen Wüst heeft ze zich hard gemaakt om de hele ploeg bij een andere geldschieter onder te brengen. Na het WK Allround in Hamar kreeg Wüst echter een aanbod van Team Reggeborgh en koos de 33-jarige Brabantse voor zekerheid in een frisse omgeving.
"Ik snap Ireens keuze en neem het haar echt niet kwalijk", zegt Visser. "Ik kom pas net kijken en heb soms al zin in iets verfrissend of nieuws. Zij doet al tien jaar langer aan topsport dus ik kan heel goed begrijpen dat zij weer even iets anders wil. Waar kan dat beter dan bij Reggeborgh? Dat neemt niet weg dat ik het jammer vind dat we straks geen ploeggenoten meer zijn. Maar ik weet dat ik altijd bij Ireen terecht kan voor advies."
Tussen haar practicums door zal Visser dus ook een knoop door moeten hakken over haar toekomst. De telefoon staat al de hele week roodgloeiend. "Mijn hoofd draait overuren en puilt uit. Ik ben ervan overtuigd dat het wel goed komt, alleen de vraag is wanneer. Ik ga geen overhaaste beslissing nemen en moet goed nadenken over wat mij bij de Olympische Spelen in 2022 weer naar een gouden medaille gaat leiden."