Als olympisch kampioene op de 5000 meter was Visser vooral benieuwd hoe ze in het post-olympische seizoen om zou gaan met deze 'last'. Ze voerde gesprekken met teamgenote en ervaringsdeskundige Ireen Wüst en liet het voor de rest op zich afkomen. "Je hebt er uiteindelijk toch weinig invloed op", stelt Visser tijdens het persmoment van haar ploeg. "En achteraf vind ik dat ik het supergoed heb gedaan. Ik heb nergens onder de druk bezweken."
Ze doelt dan met name op de grote titeltoernooien, zoals de KPN NK Afstanden, het KPN NK Allround en de WK Afstanden. Bij de NK Afstanden veroverde ze haar eerste nationale titel, op het NK Allround werd ze derde en pakte ze het baanrecord op de 5 kilometer en op de WK Afstanden eindigde ze als tweede achter de ongenaakbare Martina Sablikova. "Natuurlijk had ik daar willen winnen, maar het was pas mijn eerste WK. Dat ik de titel niet gewonnen heb, maakt me alleen maar gretiger om hem de volgende keer wel te winnen."
Het hoogtepunt van het seizoen was misschien wel het nationale record dat ze in maart reed tijdens de World Cup Final in Salt Lake City. Op de 3000 meter snoepte ze het twaalf jaar oude record af van Renate Groenewold en dat kwam voor Visser toch wel als een verrassing. "Ik had er nooit over nagedacht, en zeker niet op de 3 kilometer", aldus Visser, die het 'heel vet' vindt dat zij de snelste Nederlandse ooit is op de 3000 meter. "Ik vind het nog steeds bizar, omdat veel mensen hierop aan het jagen waren. Dat ik het geflikt heb, vind ik best wel bijzonder."
Wereldrecord
Terwijl Visser zich in de Utah Olympic Oval naar een Nederlands record reed, verbeterde Sablikova haar eigen wereldrecord nog maar eens. De Tsjechische, die het afgelopen seizoen weer als vanouds in de rondte reed, was maar liefst twee seconden sneller dan de jonge Nederlandse. Een paar weken daarvoor had ze ook al het wereldrecord op de 5 kilometer aangescherpt. Volgens Visser zijn de tijden van haar concurrente scherp, maar niet onhaalbaar. "Ik was vorig jaar al dichtbij en ik heb deze zomer weer stappen gemaakt", gaat ze verder.
"Je weet natuurlijk nooit wat de concurrentie doet, maar ik denk dat ik dicht bij die tijden kan komen die nu staan. Ik zou graag het wereldrecord proberen aan te vallen." Volgens haar coach Peter Kolder is dat een reëel doel. "Als ik zie hoe ze vooruit gaat, denk ik dat ze nog veel beter kan dan ze afgelopen seizoen heeft laten zien. Of ze doorheeft hoe goed ze kan zijn? Dat denk ik niet, maar dat is een gevoel wat ik heb", aldus de 43-jarige coach van TalentNED.
Kolder vindt onder meer dat zijn pupil de lat op de 5 kilometer nog wat hoger mag leggen. Daarnaast is hij van mening dat Visser moet leren pieken: top zijn op één moment en op andere momenten iets minder. Visser geeft zijn coach daarin gelijk. "Over het algemeen ben ik vorig seizoen bij elke wedstrijd goed geweest. Ik had alleen geen uitschieter en dat hoop ik komend seizoen wel te bereiken."
Inhouden
Maar hoe gaat ze ervoor zorgen dat ze dit jaar wel die uitschieter realiseert? "Ik moet mezelf wat meer inhouden vlak voor een wedstrijd. Ik train veel en graag en kan best veel aan. Bij mijn eerste wedstrijd van het seizoen ging ik een dag voor de wedstrijd volle bak fietsen om te kijken of de benen goed waren. Dat soort dingen moet ik eigenlijk niet doen. Bij een groot toernooi wil je liever niet dat je zou kunnen denken: het had harder gekund", aldus een zelfkritische Visser, die komend seizoen niet alle wedstrijden meer gaat rijden.
Dat is een groot verschil met vorig seizoen, toen ze zo'n beetje overal aan meedeed. Ze denkt nu veel meer na of iets verstandig is. "Middagdutjes vond ik altijd suf, maar ik weet dat het nodig is om m'n lichaam zo goed mogelijk te prepareren." Ondanks alle veranderingen in haar leven is ze nog altijd dezelfde Esmee, zegt ze. "Ik ben misschien iets egoïstischer geworden. Vroeger ging ik elk weekend naar m'n ouders toe, maar nu denk ik: het is beter als ik rust pak. Dan komen ze naar mij toe en dat begrijpen ze ook."
In haar eerste seizoen bij een topteam heeft ze veel geleerd en ervaring opgedaan in haar eerste World Cup-cyclus. Ze zat in één winter vaker in het vliegtuig dan in de 22 jaar ervoor. "Ik ben met mijn ouders nooit op vakantie geweest met het vliegtuig, dus dat was ik helemaal niet gewend", zegt ze lachend. "Mijn vader heeft vliegangst en is na de Spelen niet op de aanbieding ingegaan om er vanaf te komen. Als ik me plaats voor de WK Afstanden in Salt Lake City gaat hij er niet bij zijn. Ach, ik vind het niet erg. Hij is mijn grootste fan en ik weet dat hij er voor me is en achter me staat."
