Tickets
Shop
Nieuws 07 jul 2020

Jan Bos: 'Ik was even helemaal klaar met het schaatswereldje'

Het was een tijdje stil rondom Jan Bos, maar na zeven jaar keert de voormalig wereldkampioen sprint dit seizoen terug in de schaatssport. Bij het nieuw te formeren team van Koen Verweij en Jutta Leerdam gaat de 45-jarige Eemnesser aan de slag als assistent-coach van Kosta Poltavets en wil hij bijdragen aan nieuwe ontwikkelingen in de schaatswereld. "Het wordt tijd dat we weer wereldrecords in bezit krijgen."

Foto : Martin de Jong

Bos, onlangs vader geworden van zijn tweede kind, werd twee weken geleden als eerste 'aanwinst' gepresenteerd door de nieuwe ploeg van kopman Verweij en kopvrouw Leerdam. Hoewel Bos weinig kan verklappen over de sponsoring en de samenstelling van het nieuwe team, verzekert hij dat er komend seizoen een mooi team op het ijs zal staan. "We zijn er op dit moment druk mee bezig met zijn allen. Een nieuw team opzetten vergt gewoon tijd, zeker als je het goed wil doen", aldus de voormalig topsprinter.

Om eerlijk te zijn had Bos niet gedacht dat hij dit seizoen al terug zou keren in de schaatssport, maar toen hij las dat Verweij, Leerdam en Poltavets met z'n drieën iets nieuws wilden opzetten, ging er - letterlijk en figuurlijk - een belletje bij hem rinkelen. "Koen had me al eens eerder gevraagd of ik hem wilde helpen, maar op dat moment was ik er voor mijn gevoel nog niet klaar voor. Bovendien waren we toen net ouders geworden van Philine", doelt hij op zijn inmiddels twee jaar oude dochtertje.

Dat Verweij het, na de afscheiding met Team Reggeborgh, nog eens probeerde, kwam voor Bos dus 'niet geheel onverwachts'. "Hij vroeg me of ik het zag zitten om assistent-coach van Kosta te worden. Kosta en ik kennen elkaar goed, we hebben drie jaar met elkaar samengewerkt bij de DSB-ploeg en dat was voor mij een hele goede periode", aldus Bos, die onder leiding van Poltavets onder meer olympisch zilver won op de 1000 meter in Salt Lake City. "Ik heb veel van hem geleerd en ik denk dat hij andersom ook veel van mij heeft geleerd. We vullen elkaar goed aan."

Foto : Martin de Jong

Bos hield de afgelopen jaren geregeld contact met Poltavets, die van 2010 tot en met 2020 vele successen behaalde met de Russische schaatsers. "We zijn elkaar niet uit het oog verloren, ook niet toen hij in Rusland werkte. Als één van zijn rijders goed had gereden, stuurde ik hem een berichtje dat ik het supermooi vond. Het was niet zozeer dat ik in mijn achterhoofd hield dat we ooit weer samen in een ploeg zouden zitten, maar we hebben gewoon een goede band. Ik weet zeker dat we een goede match zijn."

Uitdagingen
Terug naar het telefoontje van Verweij. Ja, Bos zag zichzelf wel aan de slag gaan met een groep getalenteerde schaatsers, maar zag het thuisfront dat wel zitten? Een kleine zes weken geleden verwelkomde de familie Bos namelijk nog een tweede kind. Dit keer een zoontje, genaamd Balthasar. Logisch dus dat Bos zijn keuze liet afhangen van zijn vrouw. "Als coach ben je veel van huis weg, dus het is een bewuste keuze die je maakt. Mijn partner zei: 'Als jij er gelukkig van wordt, moet je het doen.' O ja, ik moest het thuis goed achterlaten, maar dat komt wel goed!"

Bos weet dat hij met zijn kennis en ervaring een toegevoegde waarde kan zijn voor het team en ziet tevens 'een hele mooie uitdaging' om bepaalde dingen in het schaatsen te veranderen. "Dan denk ik bijvoorbeeld aan wereldrecords. Nederland heeft er op dit moment niet zoveel in bezit, dus het wordt tijd om dat te veranderen", vervolgt een ambitieuze Bos. "Of Jutta en Koen daartoe in staat zijn? Als ze de juiste dingen doen wel ja, al wil ik niet zeggen dat het logisch is dat ze een wereldrecord rijden. Het uiteindelijke doel is olympisch goud en zo zijn er nog veel meer uitdagingen."

Foto : Soenar Chamid

Eén van die andere uitdagingen waar Bos het over heeft, is Verweij terug te laten komen op zijn oude niveau. Na een sabbatical maakte de 29-jarige Alkmaarder vorig seizoen zijn rentree in de schaatssport en liet hij zien het schaatsen nog niet verleerd te zijn. Zo plaatste hij zich op de 1500 meter voor de EK Afstanden in Heerenveen en liet bij de World Cup in Calgary zelfs de snelste tijd op de 1500 meter noteren. "In principe hoort Koen bij de beste schaatsers ter wereld, dat heeft hij in het verleden al laten zien", stelt Bos. "Hij wil keihard terugkomen op zijn oude niveau en misschien nog wel beter, maar er is nog veel werk aan de winkel. Als iemand het kan, is Koen het."

Voor Leerdam geldt een heel ander verhaal. De 21-jarige Westlandse beleefde vorig seizoen een droomseizoen door onder meer de Nederlandse, Europese en wereldtitel op de 1000 meter voor zich op te eisen. Volgens Bos is het niet meer dan vanzelfsprekend dat Leerdam komend seizoen opnieuw voor de wereldtitel gaat. "Jutta is gruwelijk getalenteerd, ik denk zelfs dat ze op drie afstanden goed uit de voeten kan. Toch is een goede 1000 en 1500 meter rijden niet voor iedereen weggelegd. Misschien gaat het haar heel makkelijk af, maar dat zijn dingen die ik nu nog niet weet."

Ligfiets
Met de passie waarmee Bos vertelt, is het amper voor te stellen dat hij er heel wat jaren tussenuit is geweest. Sinds de 45-jarige Eemnesser in 2011 zijn schaatsen aan de wilgen hing ('ik had alles al meegemaakt en boekte geen progressie meer'), nam hij bewust afstand van de sport waar hij van jongs af aan zijn hele ziel en zaligheid had ingestopt. "Ik had jarenlang in dat wereldje gezeten en was er even helemaal klaar mee", erkent de voormalig wereldkampioen op de 1000 meter. "Vanaf mijn elfde was ik dag en nacht met schaatsen bezig, dus toen ik eruit stapte, ging er een wereld voor me open."

Foto : Martin de Jong

Twee jaar na zijn afscheid keerde hij bij de internationale schaatsacademie van Marnix Wieberdink in Inzell tijdelijk terug in de schaatssport, maar dat bleek achteraf niet het goede moment voor een terugkeer. "Ik was er nog niet aan toe, merkte dat er nog niks was veranderd." Hij wilde zijn blik verruimen en hoorde via via dat de TU Delft op jacht ging naar een wereldsnelheidsrecord op een aerodynamische ligfiets. Een uitdaging die Bos wel zag zitten. "Ik heb er drie jaar met veel plezier aan meegedaan. Je gaat met een fiets naar Amerika, waar je op een kaarsrechte weg van 8 kilometer een zo hoog mogelijke snelheid moet produceren. Hoe hard ik ging? 126 kilometer per uur. Het record staat op 142."

Na zijn fietscarrière verdiende Bos zijn brood bij een fietswinkel in Amsterdam en vorig jaar verhuisde hij met zijn gezin van Amsterdam naar Eemnes. Op de vraag of hij de afgelopen tijd nog weleens op het ijs heeft gestaan, hoeft hij niet lang na te denken. "De afgelopen winter heb ik welgeteld twee keer geschaatst", zegt hij met een voorzichtige lach. "Met twee jonge kinderen heb ik daar weinig tijd meer voor. Verder ben ik ook jarenlang niet meer bij de wedstrijden geweest, ik kan het via de televisie veel beter volgen." Hij voegt daar meteen aan toe: "Maar vanaf komend seizoen zal ik er wel weer wat vaker zijn."


Deel dit artikel op
Gerelateerde artikelen
Ben jij een echte schaatsfan? inschrijven als schaatsfan