Brittany Bowe werd afgelopen woensdag 28 jaar, maar haar verjaardag eindigde niet zoals gepland. De Amerikaanse liep een voedselvergiftiging op en bracht de nacht van woensdag op donderdag niet in haar bed, maar grotendeels op het toilet door.
Ook de volgende dag voelde Bowe zich nog dusdanig beroerd dat ze geen voedsel binnen wist te houden en alleen kon drinken. Alles behalve een ideale voorbereiding als je op het punt staat te beginnen aan het WK Sprint waar je van plan bent je tweede eindzege op een rij te boeken.
Na de eerste wedstrijddag in Seoul leek titelprolongatie dan ook een lastige zaak te worden voor Bowe, die Heather Richardson-Bergsma en Jorien ter Mors voor zich moest dulden. De achterstand op de nummer een was klein, maar wat mag je verwachten van een niet-fitte schaatsster?
Dat je Bowe nooit af mag schrijven, bewees de wereldrecordhoudster op de 1000 meter op de slotdag van het WK. Na een ijzersterke tweede 500 meter stoof ze haar twee concurrenten voorbij in het klassement, waarna het op de kilometer eigenlijk een kwestie was van uitrijden.
Bowe liet het daar niet bij want behalve het klassement schreef de Stresslessrijdster ook de laatste afstand op haar naam. En dus werd ze na afloop, gehuld in een kimono en met een gouden kroon op, rondgereden in een Ford Mustang. Het seizoen van koningin Bowe eindigt in ieder geval in stijl.
Niet alleen Brittany Bowe was naar Zuid-Korea afgereisd om de wereldtitel sprint voor de tweede keer te winnen, ook Pavel Kulizhnikov was een man met een missie. De Rus had het echter een stuk makkelijker bij het bereiken van zijn doel.
Want waar zijn concurrenten zich voorafgaand aan het toernooi in Seoul al min of meer bij neer hadden gelegd, kwam uit. De 500 meter van Kulizhnikov is van een dusdanig hoog niveau dat alleen echt grote missers hem van de eindzege af konden houden.
Die missers bleven uit, want de wereldrecordhouder was op beide omlopen van de kortste afstand ruimschoots de beste. Dat hij op de twee 1000 meters zijn meerdere moest erkennen in Kjeld Nuis was voor Kulizhnikov dan ook niet meer dan een piepklein smetje op de feestvreugde.
Dit jaar hield geen enkele schaatser het echt voor mogelijk dat hij Kulizhnikov zou verslaan bij het WK Sprint. Gelukkig is onder meer Kai Verbij erop gebrand om de komende jaren een serieuze concurrent te worden. Of dat een lange zegereeks van Kulizhnikov kan voorkomen is echter de vraag.
Waar Brittany Bowe ziek werd in Seoul kwam Kjeld Nuis niet fit aan in Zuid-Korea. Snotterend stapte de LottoNL-Jumborijder uit het vliegtuig na een vlucht van elf uur. De neusspray en vitaminepillen waarmee hij zich vol had gepropt, bleken echter een wondermedicijn.
Want Pavel Kulizhnikov mocht dan wel, zoals verwacht, een maatje te groot zijn. De hoge ambities waarmee Nuis, ondanks zijn verkoudheid, aan de start stond bij het WK Sprint bleken volledig gerechtvaardigd.
Op de 500 meter moest hij met een veertiende en zestiende plek nog een hele rits schaatsers voor zich dulden, maar op de kilometer is Nuis is momenteel dusdanig goed dat niemand bij het WK eigenlijk ook maar bij hem in de buurt kwam.
En dus pakte Nuis zilver met een gouden randje, want met Kulizhnikov aan de start is dat voor de niet-sprinter de hij is, het hoogst haalbare. De 26-jarige toonde zich dan ook tevreden, al is het na zijn zeges op de kilometer misschien wel extra zuur dat hem dat bij de WK Afstanden niet is gelukt.
Bij het KPN NK Sprint ging Sanneke de Neeling nog verrassend met de zege aan de haal. Ondanks dat ze zichzelf niet als een echte sprintster ziet, biedt zo’n resultaat perspectief wanneer je naar het WK gaat. Het toernooi in Seoul werd echter alles behalve wat de negentienjarige ervan verwacht had.
Want 26e, 16e, 23e en 18e zijn geen resultaten waar je vrolijk van wordt als De Neeling zijnde. Ook niet als trainer Jac Orie je er terecht op wijst dat het niet vreemd is dat je, als je zo jong bent, aan het einde van een lang seizoen niet meer op de toppen van je kunnen presteert.
De Neeling was dan ook blij dat het toernooi erop zat. “Als ik dit had geweten, dan had Margot Boer beter kunnen rijden”, zei de Rotterdamse zelfs over de winnares van olympisch brons op de 500 meter bij de Spelen in Sotsji.
Ondanks het smetje kan De Neeling voorlopig terugkijken op een geslaagd debuutjaar bij de senioren. Niet iedereen kan immers zeggen dat hij of zij daarin gelijk een NK-titel heeft gepakt. En wie weet wat de sprinttoekomst haar nog brengt. Klaar met het WK is ze in ieder geval niet.
Je zou het bijna vergeten, maar Jorien ter Mors maakte afgelopen weekeinde pas haar debuut op het WK Sprint. Na haar kunststukje bij de WK Afstanden werd de Twentse vooraf echter direct als favoriet voor de eindzege bestempeld.
Brittany Bowe en Heather Richardson-Bergsma bleken echter te sterk en dus moest Ter Mors genoegen nemen met het brons. Alsnog een knappe prestatie op je eerste WK Sprint, maar toch hield de Afterpayrijdster een dubbel gevoel over aan het toernooi.
Niet alleen het goud in het eindklassement zag ze namelijk aan zich voorbij gaan. Ook de zege op de tweede 1000 meter moest ze aan Bowe laten. En dat terwijl de wereldkampioene op die afstand de eerste omloop nog op overtuigende wijze naar zich toe had getrokken.
Toch is het te hopen dat Ter Mors uiteindelijk positief terug kan kijken op het WK. Na haar rampjaar is ze razendsnel terug aan de top en dat is een prestatie van formaat. Gelukkig beseft ze dat diep van binnen zelf ook. “Al moet ik de knop nog omzetten om te genieten van dit brons.”
Behalve het WK Sprint stond er afgelopen weekeinde ook een Holland Cup Afstanden op het programma. In de schaduw van het mondiale titeltoernooi sneuvelden er in Breda liefst zes baanrecords.
Vooral de rijders van Team Beslist.nl waren wat dat betreft op dreef. Jesper Hospes (35,86), Pim Schipper (1.11,06) en Thomas Krol (1.49,72) gingen op de 500, 1000 en 1500 meter om twee redenen de boeken in, terwijl die eer op de vijf kilometer uitging naar Erik Jan Kooiman (6.33,38).
Bij de vrouwen toonden Jorien Voorhuis (2.01,97) en Yvonne Nauta (4.14,88) zich in een nieuwe recordtijd de beste op de 1500 en 3000 meter. Alleen voor Janine Smit en Roxanne van Hemert was het op de 500 en 1000 meter geen dubbel feest, al mocht dat de pret over de zege niet drukken.
Ook in Heerenveen stond een internationale langebaanwedstrijd op het programma. Jonge schaatsers van over de hele wereld hadden zich in Thialf verzameld voor een nieuwe editie van de Vikingrace. Fotograaf Martin de Jong legde na afloop alle winnaars samen op de gevoelige plaat.