Voor Nuis was het KPN NK Sprint de eerste wedstrijd sinds de World Cup in Nur-Sultan begin december. De tweevoudig olympisch kampioen miste de KPN NK Afstanden vanwege een hevige griep en zag daardoor zijn lot in handen van de selectiecommissie van de KNSB liggen. Die gaf hem geen ticket voor de EK Afstanden, maar wel voor de WK Afstanden. Terwijl Team Reggeborgh tevergeefs protest aantekende, bereidde Nuis zich in Collalbo in alle rust voor op het NK Sprint.
Bij het sprintvierkamp in Thialf viel er namelijk nog één ticket voor het WK Sprint te verdienen. De strijd om het laatste startbewijs leek op voorhand te gaan tussen Nuis, Hein Otterspeer en Ronald Mulder, maar de strijd werd geen strijd. Otterspeer schakelde zichzelf bij de eerste 1000 meter uit door twee keer vals te starten, waarna Nuis in zijn eentje tot een tijd van 1.08,88 kwam. "Als je drie keer naar de streep moet gaan, sta je al met 1-0 achter", zei een teleurgestelde Nuis zaterdag.
Pedersen
Na de eerste twee afstanden voerde Mulder de ranglijst aan en zag Nuis zijn kansen voor de titel somber in. Mulder had de goede flow te pakken en wilde zijn voorsprong op de tweede 500 meter uitbreiden om zoveel mogelijk marge te hebben voor de afsluitende 1000 meter. De sprinter van Team Reggeborgh ging all-in en was op weg naar een uitstekende tijd totdat hij in de laatste binnenbocht hard onderuit ging. De ontgoocheling was groot bij Mulder, die zijn kansen op de titel en op het laatste WK-ticket had vergooid.
Nuis, die zijn tweede 500 meter toen al 'ondermaats' had gereden, had te doen met zijn voormalig ploeggenoot. "Ik vond het oprecht sneu voor hem, hij was lekker op weg", aldus Nuis, die een beetje aan de val van Sverre Lunde Pedersen moest denken tijdens het WK Allround in Amsterdam. Destijds ging Patrick Roest er met de wereldtitel vandoor. "Zoiets gun je niemand. Je wilt niet winnen omdat er iemand valt en dat heb ik ook tegen Ronald gezegd."
Nuis moest op de afsluitende 1000 meter 0,26 seconde goedmaken op klassementsleider Lennart Velema en hoewel het verschil minimaal was (1.08,63 tegen 1.08,99) lukte het Nuis om voor het eerst in zijn carrière de nationale sprinttitel te pakken. "Ik weet dat ik normaal gesproken de rest de baas ben op de 1000 meter, maar het was niet een gat waarvan ik dacht: yes. Het ging niet hard genoeg en daar baal ik van", aldus Nuis.
"Dat ik in de trainingen harder reed, zegt denk ik wel genoeg", vervolgt de sprinter. "Dan kom je er niet onderuit dat je anderhalve maand geen wedstrijd hebt gereden. Het is frustrerend als je het gevoel van de trainingen niet in de wedstrijden kunt laten zien, maar aan de andere kant heb ik wel weer vier starts achter mijn naam staan. Daar moet ik het nu maar meedoen", aldus Nuis, die met vertrouwen naar de komende wedstrijden kijkt. "Het gaat vanaf nu hopelijk alleen maar beter."
