De 1500 meter is mijn lievelingsafstand
"Nee, dat is 1000 meter. Dat klinkt misschien gek als je wereldkampioen bent op de 1500 meter, maar ik vind de 1000 meter het leukste om te rijden. Dat komt vooral door de topsnelheid en de net niet verzuring die je op de 1500 meter wel hebt. Of ik liever wereldkampioen was geworden op de 1000 meter? Nee, absoluut niet. De 1500 meter is de zwaarste afstand en tevens het koningsnummer. Ik ben hartstikke trots op m'n titel."
De wereldtitel is het hoogtepunt uit m'n carrière
"In zekere zin wel. Het is natuurlijk het beste wat ik ooit heb gepresteerd, maar ik vond de wereldbekeroverwinning in Heerenveen misschien nog wel mooier. Het was de eerste keer dat ik iets won, en ook nog eens in Thialf met een waanzinnig snelle tijd. Vanaf dat moment besefte ik voor het eerst dat ik écht kon winnen, dus in dat opzicht is dat meer een mijlpaal. Voorheen werd ik altijd tweede, derde of vierde. Dat was zeker niet slecht, maar ik werd nooit eerste. Ik heb mezelf in die tijd weleens afgevraagd of ik een winnaar was."
Het gevoel van winnen is onbeschrijflijk
"Ja, je zit echt op een roze wolk als je wint. Het was vooral heel hectisch. Ik wist na de wereldtitel niet waar ik heen moest, het was dweilen met de kraan open. In het begin realiseer je je niet wat er is gebeurd, het is een soort film die zich afspeelt. Je wordt van hot naar her gesleept en je komt tijd tekort, de uren vliegen voorbij. Pas als alles tot rust is gekomen, begin je het te beseffen en krijg je een grote glimlach op je gezicht. Dan weet je: hier heb ik het allemaal voor gedaan. Ik hoop dat gevoel vaker mee te maken."
In mijn eerste seizoen bij Jumbo-Visma heb ik mezelf beter leren kennen
"Het is eerder dat ik een andere kant van mezelf naar boven heb moeten halen. Het gaat er hard aan toe bij de ploeg en dat was ik niet gewend. Het heeft zeker een paar maanden geduurd voordat ik me ertegen kon wapenen. Toen ik vorig jaar oktober voor het eerst een grote mond teruggaf, zag je ze kijken: wat is er met die Thomas gebeurd? Ik heb daar echt mee leren om moeten gaan, maar dat heeft me wel geprikkeld.
Het is natuurlijk wel toevallig dat ik in een jaar waarin ik harder ben geworden ook voor het eerst heb gewonnen. Of het echt toeval is, moet dit seizoen blijken. Het kan ook een andere trainingsprikkel of een mentale mindset zijn die Jac Orie erin heeft geramd. Hij heeft vaak gezegd dat ik harder moet zijn en moet willen winnen. Ik wil ook altijd winnen, maar het geloof erin ontbrak misschien."
Uit wraak voor het missen van de Olympische Spelen heb ik de wereldtitel gewonnen
"Het is niet dat ik afgelopen seizoen uit wrok heb gereden, maar het voelde wel heel lekker dat ik hem won. Het zit me nog altijd enorm dwars dat ik mijn olympische ticket moest afgeven aan Kai Verbij. Niks ten nadele van Kai, maar hij was niet fit en had nooit aangewezen mogen worden. Wat me ook veel pijn deed, was dat ik geen steun kreeg van de ploeg. Ik stond er helemaal alleen voor en werd schaakmat gezet. Door dit incident ben ik extra gemotiveerd om de volgende keer wél de Spelen te halen. Drie keer is scheepsrecht."
Het missen van het wereldrecord heeft me wel even pijn gedaan
"Even? Dat heeft me heel lang pijn gedaan! Twee keer zat ik er zo dichtbij en op de 1000 meter had ik 'm gewoon moeten pakken. Ik had tot de laatste bocht een kleine voorsprong op het wereldrecord, maar doordat ik niet gewend was aan de hogere snelheid in Salt Lake, kon ik niet volle bak doorstappen. Dan verlies je hem net met een paar honderdsten. De 1500 meter was een hele spectaculaire rit tegen Kjeld. Hij kan zich onwijs goed op een tegenstander richten en kan net iets extra's als hij wordt uitgedaagd. Ik heb dat iets minder.
Het liefst had ik de 1500 meter alleen gereden, maar het is gegaan zoals het gegaan is. Ik maakte in de laatste bocht een misser en kwam recht overeind te staan. Kjeld maakte ook een misser, maar bleef me net voor. Ja, dat heeft me behoorlijk pijn gedaan; ik was er zo dichtbij en zo'n kans krijg je niet vaak. Het is nog steeds een fantastische tijd waar ik heel trots op ben, maar je koopt er niet veel voor. Komend seizoen zijn de WK Afstanden in Salt Lake City, maar als je zegt dat je een wereldrecord gaat rijden, gaat dat absoluut niet gebeuren. Laat ik me eerst maar zien te plaatsen."
Ik wil nog drie seizoenen knallen en daarna ga ik me storten op het vliegen
"Dat zou kunnen, maar ik wil eerst alles op de volgende Spelen zetten en goud winnen. Het liefst ga ik na de Spelen van Peking nog vier jaar door, maar dan moet ik eerst bij de KLM informeren hoe het zit met leeftijd. Als dat geen probleem is, ga ik door, mits ik er plezier in heb en progressie blijf boeken. Als ik merk dat ik achteruit ga, is er voor mij geen lol meer aan. Ik rijd namelijk niet om tiende te worden op een NK. Ik zit in de Champions League en als je daarin zit, wil je daar ook in blijven spelen."
Ik vind het heerlijk om naast het schaatsen ook andere hobby's te hebben
"Absoluut, en dat lijkt me ook heel gezond. Ik vind vliegtuigen fantastisch en zit thuis geregeld op de flight simulator vluchten te simuleren. Met schaatsvrienden vind ik het ook geweldig om te gamen op de PlayStation. Verder studeer ik nog: ik doe Aviation Studies aan de Hogeschool van Amsterdam en ben inmiddels begonnen met afstuderen. De studie heeft niet de hoogste prioriteit, maar ik vind het wel belangrijk om iets achter de hand te hebben. Veel mensen doen dat niet en dat vind ik best wel zorgwekkend. Mijn ouders hebben me altijd aanbevolen om te studeren en daar ben ik het helemaal mee eens."
Mijn seizoen is alleen geslaagd als ik wereldkampioen word op de 1000 en 1500 meter
"Nee, dat is niet waar. Als ik mijn wereldtitel kan prolongeren zou dat al fantastisch zijn. Of het seizoen geslaagd is, hangt van meerdere factoren af. Ik wil het goed doen in de World Cups en bij de NK, EK en WK Afstanden en wil graag weer iets winnen. Ik weet dat ik de lat hoog heb gelegd na vorig jaar, maar ik wil minstens dat niveau weer halen en misschien nog wel ietsje beter. Als ik dát kan, is mijn seizoen geslaagd, ongeacht of ik win of niet."
