"Het was zeker spannend", sprak een opgeluchte Bergsma over de ontknoping, die zijn coach Jillert Anema al omschreef als billenknijpen. "Halverwege de rit dacht ik dat Patrick hem ging winnen, maar hij had het toch ook niet helemaal. Aan het einde had ik niet eens in de gaten dat hij nog zo dicht kwam."
Nadat de vijf kilometer voor Bergsma eindigde in een deceptie, gaf hij te kennen dat hij de nacht daarvoor nauwelijks had geslapen en lang had liggen woelen. Met het slaaptekort van woensdagnacht in zijn lijf reed hij op de vijf kilometer naar de twaalfde plaats. Twee dagen en vooral twee goede nachten later was daar een sterk herstel.
"Ik had gewoon geen power op de vijf, waardoor ik me ook niet helemaal naar de klote kon rijden." Om zijn gedachten te verzetten ging de Fries een rondje fietsen in de omgeving van Inzell. "Het was mooi weer, daar knap je toch wel weer een beetje van op." Met frisse moed ving hij dan ook de tien kilometer van zaterdag aan. "De afgelopen dagen voelde ik dat ik wel weer opknapte, maar ik had niet de meest frisse benen die ik eigenlijk wou hebben."
Ook Bergsma’s coach Anema zag zijn pupil gedurende de week verbeteren, al zag hij de mindere vorm ook als een samenloop van omstandigheden. "Hij had ook wel een virusje onder de leden misschien, ontstekingen in zijn mond en een nacht slechte slaap. Daarom reed hij donderdag met yoghurtbenen."
Ervaring
Met de overwinning op de tien konden coach en pupil dan ook niet anders dan tevreden zijn. "Aan het begin van het seizoen was ik nog wat onzeker, maar de voorbereiding was wel goed met het baanrecord in Thialf in december. Ik wist dus wel dat het er in moest zitten. Patrick en ik reden allebei niet de beste rit, maar de ervaring gaat onderhand tellen."
De verliezer van de dag, Patrick Roest, berustte in zijn nederlaag, ook al kwam hij in de laatste ronde nog dichtbij. "Ja, dat is wel een dingetje. Ik probeerde alles er nog uit te halen omdat ik bang was dat die Rus nog zou komen. Ik ging angstig rijden, omdat ik bang was dat hij nog onderdoor zou komen. Misschien had ik me iets meer bezig moeten houden met de tijd van Jorrit."
Achter de twee Nederlanders ontvouwde zich een spannende strijd om het brons. Patrick Beckert had in de voorlaatste rit de tot dan toe tweede tijd genoteerd, met 12.57,40. Semerikov bleef lang onder het schema van de thuisrijder, maar bleek op de finish de 10 kilometer in exact dezelfde tijd te hebben afgelegd. Na bestudering van de fotofinish kreeg Semerikov de bronzen medaille toegewezen.
Beckert nam zijn verlies als een echte sportman. "Ik ben erg blij met mijn tijd. Als je zo dichtbij een medaille bent is het lastig om tevreden te zijn, maar dit is topsport. Soms heb je geluk, soms ook niet."
