Begin mei gingen de eerste geruchten al rond. De vaste kern bestaande uit Jorrit Bergsma, Evert Hoolwerf, Carien Kleibeuker, Erik Jan Kooiman, Irene en Simon Schouten, Arjan Stroetinga en Bob de Vries werd uitgebreid met een aantal nieuwkomers. "Ik ga dit niet doen tot mijn zeventigste", heeft Jillert Anema al vaker gezegd. De 63-jarige Fries wil zijn kennis en kunde doorgeven aan de nieuwe generatie.
De onderhandelingen met sponsor Clafis liepen deze zomer stuk en voor het collectief van dertien rijders brak een onzekere periode aan. Eind augustus kon Anema echter trots een nieuwe geldschieter presenteren: luchtvaartmaatschappij easyJet. De vijf jongelingen werden ook gelijk in het diepe gegooid. Wat zijn hun ambities voor de komende jaren?
Tjerk de Boer
"Ik heb altijd geshorttrackt, maar de afgelopen twee seizoenen stond ik vaak langs de kant. Twee jaar geleden kreeg ik last van een rugblessure. Mijn vader had contact met Jillert en op zijn aanraden heb ik Jillert benaderd of hij wilde helpen met revalideren. Ik heb trainingen met hem meegedaan, dat ging altijd heel goed en zodoende is het contact ook gebleven.
Aan het begin van het vorige seizoen kreeg ik de ziekte van Pfeiffer en heb ik weer met Jillert gesproken over hoe het gaat en adviezen gekregen. Het was dus bijna vanzelfsprekend dat ik dit jaar bij hem in de ploeg zou komen. Het gaf zo'n goed gevoel dat hij vertrouwen in mij had. Dit seizoen wil ik goed trainen en opbouwen, doorontwikkelen en vooral geen pech hebben.
Ik kies dus voor de langebaan, dat past beter bij mij. Ik kwam vaak gefrustreerd van het ijs af met shorttrack en had moeite met beslissingen van de jury. Met langebaanschaatsen heb je alles zelf in de hand. Of ik heb getwijfeld om helemaal te stoppen? Nee, dat nooit. Schaatsen is heel erg leuk. Je hebt altijd een doel voor ogen en daar probeer ik me op te focussen. Je kunt wel stoppen als het slecht gaat, maar wanneer het dan weer goed gaat, heb je spijt.
Als nieuwkomer tussen alle mannen van de lange adem is het wel pittig. Ik voel dat ik toch wat mis doordat ik twee seizoenen niet heb kunnen trainen. Deze zomer heb ik veel op duurvermogen getraind en ga ik me richten op het allrounden. Van de ervaren mannen kan ik veel leren. In de eerste massastartwedstrijd maakte ik een foutje in de eindsprint en dan wordt er door de snelle mannen gezegd: volgende keer kun je beter dit en dit doen. Iedereen brengt elkaar naar een hoger niveau."
Lex Dijkstra
"Jillert belde mij aan het einde van vorig seizoen en zei: 'Ik wil graag een keer met je zitten'. Je voelt je altijd gevleid als je gevraagd wordt en ik heb het privilege gehad dat ik ben gebeld door verschillende mensen. Ik heb de keuze gemaakt die het meest naar mijn hart ligt. Met de onrust die we hebben gehad, hebben we als groep laten zien waar we voor staan en dat iedereen elkaar opvangt. Ik weet niet of je dat in elke groep zo hebt en dat is heel mooi aan dit team. We gaan voor elkaar door het vuur.
Mijn laatste jaar als junior ging slecht. Ik heb toen mijn studie op pauze gezet en ben weer teruggegaan naar het schaatsen. Bij RTC Noord ben ik met Remmelt (Eldering, coach, red.) drie jaar bezig geweest en elk jaar ging er een stapje bovenop. Wat het grootste verschil is? Bij het RTC gaat het echt vanuit je intrinsieke motivatie. Dat blijft nog steeds het belangrijkste, het is niet dat ik het nu doe voor de externe dingen. Maar het geeft wel rust dat je er iets aan kan verdienen en zorgeloos kan sporten. Nu kan ik eindelijk onafhankelijk zijn.
Vorig jaar werd ik tweede op het NK Allround (voor zijn nieuwe ploeggenoot Thomas Geerdinck, red.) dus de Nederlandse titel is de volgende stap he, haha. Ik ben voornamelijk bezig met de vijf en tien kilometer te verbeteren, maar wil tegelijkertijd niet op de sprint inleveren. Daarin moet ik de balans gaan vinden. Uiteindelijk is het de vraag of ik me vol ga specialiseren op de lange afstanden plus de marathon of ga allrounden. Even kijken hoe dat dit seizoen gaat."
Elisa Dul
"De eerste gesprekken met Jillert vonden plaats in mei, maar voor Marijke (Groenewoud) en mij was het inlineskaten deze zomer ook belangrijk. Van alles rondom de oude sponsor hebben wij weinig last gehad, want we waren bezig met de voorbereidingen op het WK in eigen land. Je merkte wel bij andere ploeggenoten dat het onrust gaf. Het is mooi dat we als team zijnde bij elkaar zijn gebleven.
Na het WK in juli heb ik wat pech gehad in de voorbereiding op de winter. Een dag voordat we vertrokken naar Livigno ging ik een laatste trainingsritje op de fiets doen. Op nog geen twee kilometer van mijn huis werd ik aangereden door een auto. De klap ving ik op met m'n hand en ik wist meteen: dit is niet goed. Voor de rest was ik wel rustig en dacht: hoe ga ik dit nu doen? Ik moet morgen naar Italië! Dat is het eerste wat ik zei. Met m'n hand in het gips kon ik gelukkig wel mee op trainingskamp, maar je weet dat je minder kan doen dan dat je wil.
De samenstelling van de ploeg komt mij goed uit. Ik ben meer van de kortere afstanden en kan perfect achter de mannen aan. Het is gunstig voor duurblokjes en ook voor de snelheid. Of ik Heather (Bergma) kan vervangen in het team? Haha, het zou mooi zijn als ik in haar voetsporen kan treden."
Thomas Geerdinck
"In december kreeg ik te horen dat mijn toenmalige sponsor Justlease.nl zou stoppen. Het seizoen was volop bezig, dus je moet je focussen op de wedstrijden. Vervolgens zou de sponsor toch weer doorgaan, maar uiteindelijk ging het niet door. Het was een gekke tijd. Ik was één van de eerste die weer een alternatief had. Bij Justlease was ik nieuw en nog jong dus ik was blij verrast dat ik werd opgepakt. Jillert had mij gezien tijdens de laatste marathon in Amsterdam, ik won bij de beloften.
Het trainen en de schema's zijn heel anders dan vorige jaren. We trainen elke dag en in de zomer staan we 2,5 uur op de skeelers. Dat heb ik nog nooit zo gedaan en was wel even wennen. Maar ik ben het allemaal prima doorgekomen. Afgelopen weekend reed ik al goed op de Holland Cup en dat geeft vertrouwen.
Ik ben nu 23 jaar oud en zit nog in de ontwikkelingsfase van mijn carrière. Ik wil graag een keer bij de grote mannen rijden en me plaatsen voor de World Cups, zodat ik me op internationaal niveau kan laten zien. Dat is het doel voor de komende jaren en misschien lukt het dit seizoen al."
Marijke Groenewoud
"Met mijn negentien jaar ben ik de jongste van de groep en er is nog heel wat te leren voor mij. Hiervoor skeelerde ik altijd in de zomer en ging ik weinig fietsen. Daar is nu verandering in gekomen. Ik fietste blijkbaar niet goed. Ik trapte veel te zwaar de berg op. Of juist te licht en dan ging ik heel snel hijgen. Zulke dingen heb ik al geleerd, dat is wel heel leuk. Op het ijs was ik gewend om alles in een groep te doen. Ik merk dat ik sterker word op de langebaan omdat ik meer opdrachten krijg die je alleen moet doen.
Het is leuk om geld te verdienen met schaatsen, maar daarnaast werk ik ook nog bij de bakkerij. Dat vind ik leuk om te doen. Als ik tussen de trainingen door alleen maar op de bank lig, ben ik vermoeider dan dat ik aan het werk ben. Het liefst ben ik in beweging. Afgelopen seizoen kampte ik met Pfeiffer maar daar heb ik al een half jaar geen last meer van. Ik ga niet zeggen dat ik er vanaf ben, want je weet het maar nooit. Als je net iets te veel doet, heb je al een terugval.
Dit seizoen is vooral erop gericht om sterker te worden. Ik heb niet iets van: daar moet ik goed in zijn. Het is echt een bouwjaar. Ik ga marathons en langebaan combineren. Vorig jaar zat ik bij Royal A-ware in de opleidingsploeg. De eerste en enige wedstrijd in Heerenveen waar ik startte, werd ik meteen tweede. Ik denk dat Jillert dat gezien heeft en dacht: die moet ik hebben.
Jillert is streng en direct, hij zegt waar het op staat. Maar dat was ik al gewend van vorig jaar bij Siep (Hoekstra – trainer bij Team FrySk, red.) Af en toe heb ik wel een schop onder de kont nodig. Dan weet je waar je aan toe bent. Jillert is eerlijk en daar hou ik wel van. Soms komt het hard aan, maar dat is dan maar zo."
