Een groot verschil ten opzichte van vorig seizoen is dat Kleibeuker, die trots is onderdeel uit te mogen maken van Team easyJet, geen fulltime topsporter meer is. Ze combineert het schaatsen sinds april met haar werk in Leeuwarden, waar ze 24 uur per week werkzaam is. Omdat ze er als moeder ook voor haar dochter wil zijn, betekent het dat ze veel moet regelen en plannen. En dat is wennen. "Ik heb soms het gevoel dat ik achter de feiten aanloop."
"Stel dat ik een nieuwe opdracht krijg en ik moet twee uur langer doorgaan. Dan kan het zijn dat de training die ik in m'n hoofd heb in het water valt. Alles is momenteel zo vol gepland, ik heb weinig uitloopruimte", beweert Kleibeuker. "Als je dat constant accepteert, is dat prima, maar als je topsport wilt beoefenen, kun je dat niet accepteren. Je wil streven naar perfectie, anders kun je geen perfecte prestaties meer leveren. Het is een zoektocht en tegelijkertijd ook een uitdaging."
Plezier
De focus en het perfectionisme zijn nog altijd niet verdwenen bij Kleibeuker, die zich komend seizoen vooral wil richten op de vijf kilometer en de marathons. De drie kilometer laat ze links liggen, die ligt niet in haar natuur. De grote vraag is echter of het lichaam de komende tijd mee wil werken. "Dat wordt best spannend. Mijn lijf heeft moeite met die wisselende dagen, maar als ik een paar dagen rust heb gehad, merk ik dat het wel weer goed gaat."
Het is namelijk haar lichaam dat de laatste jaren vaker tegenstribbelt. Het zijn vooral oude blessures die hun kwetsbaarheid achterlaten. Want hoe langer iemand actief is in de topsport, hoe groter de kans op blessures en kwetsbaarheden. Ook tijdens het olympisch kwalificatietoernooi (OKT) was Kleibeuker, die tijdens de Spelen in Sotsji brons won op de 5000 meter, niet in optimale doen. Ze eindigde weliswaar als derde op de vijf kilometer, maar dat was niet genoeg voor een olympisch ticket. "Ik reed een goede rit, maar was niet in vorm. Er rezen daarna veel vragen in mijn hoofd: wat moet ik nu? Met schaatsen ga ik echt niet meer beter worden. Heb ik er nog wel genoeg plezier in?"
Toch duurde het niet lang totdat Kleibeuker antwoorden kon geven op die vragen. Bij de eerstvolgende natuurijsmarathon wist ze weer waarom ze schaatsen zo leuk vond. "Ik realiseerde me toen ook dat ik nog veel te fit ben en dat dit niet het moment is om te stoppen. Omdat ik niet meer fulltime topsport zou bedrijven, wilde ik kijken hoe ik het schaatsen kan combineren met werk, zodat ik op sportgebied mijn hart kan blijven volgen."
Stress
Hoe ze sport en werk het beste kan combineren, blijft voor Kleibeuker dus nog even een ontdekkingstocht. De komende drie weken gaat de focus wat meer op het schaatsen. Ze vertrekt zondag met haar ploeg naar Livigno, waar ze met het team van Jillert Anema op trainingskamp gaat. Voor Kleibeuker zijn dat drie belangrijke weken, zodat ze 'echt even de focus kan leggen op het trainen om zo goed mogelijk de winter in te gaan'.
Na die drie weken zal ze in Nederland haar werk weer oppakken. Sinds april werkt Kleibeuker namelijk bij Jamzone, een digitaal innovatielab voor e-mental health in Leeuwarden. Ze doet er van alles: van organiseren en ondersteunen tot aan de administratie en strategie. Momenteel is ze druk met 'stressjam'. Stressjam is een VR-game met biofeedback om stress-mindset te trainen en zodoende beter te worden in stress.
Stress is voor iedereen een belangrijk onderdeel in het dagelijks leven en voor topsporters zelfs essentieel, zegt Kleibeuker. "Zonder stress kun je niet presteren. Voor een belangrijke wedstrijd heb je stress nodig die je superveel focus geeft. Stress moet je kunnen opwekken. Je moet er de controle over krijgen en je moet ermee kunnen leren spelen."
"Het was voor mijzelf een jarenlange zoektocht naar de optimale wedstrijdvoorbereiding en ik ben erachter gekomen dat dat niet berust op toeval van de dag, maar dat het absoluut trainbaar is. Ik had bijvoorbeeld moeite om mezelf klaar te maken voor een wedstrijd; minstens een week van tevoren begon ik alles heel erg belangrijk te maken voor mezelf om een soort 'deadlinestress' op te wekken. Door middel van training en technieken heb ik dat proces gereduceerd tot een aantal dagen, dat is ook wel prettig voor mijn omgeving, haha."
Prestaties
Wat ze ermee duidelijk wil maken, is dat stress helemaal niet negatief hoeft te zijn. Sterker nog, de positieve mindset over stress is volgens haar de basis van alle prestaties. Prestaties die ze in ieder geval komend seizoen op kunst- én natuurijs wil laten zien. Ondanks het feit dat het voor haar lastiger is te periodiseren, wil ze nog altijd op bepaalde momenten kunnen pieken.
Bovendien eist ze van zichzelf een bepaald niveau. "Ik vind dat ik niet mag verliezen van bepaalde groepen schaatsers. Als dat wel gaat gebeuren, vind ik dat heel slecht van mezelf en ga ik kijken wat er nog te halen valt."
Eén ding weet ze zeker: ze is niet het type dat haar afscheid ruim van tevoren zal aankondigen. Volgens haar komt het moment vanzelf. "Dingen gaan zoals ze gaan. Het belangrijkste is dat ik mezelf steeds nieuwe doelen stel en het vooral 'leuk' blijf vinden om af te zien."
