“Uit dit aanbod spreekt heel veel waardering”, aldus een opgetogen Eldering, die momenteel met de Canadese ploeg in Nederland verblijft voor de World Cup. “De mensen kijken naar mijn echte ik, dat vind ik mooi. Ik heb het super naar mijn zin in Canada, houd van schaatsen en vind het reizen eromheen nog altijd even leuk. Deze sport heeft me veel gebracht en mijn leven gevormd. Als ik het op deze manier kan volhouden, zal ik zeker doorgaan bij het Canadese team. Al weet je nooit wat er op je pad komt. Het zou ook zomaar kunnen gebeuren dat mijn vriendin en ik naar de andere kant van de wereld trekken, naar Hongkong waar haar ouders vandaan komen. Maar wat ik nu aan zekerheid kan krijgen, is geweldig.”

Zijn vakmanschap is onbetwist, maar de persoon die Eldering is, zorgt er waarschijnlijk nog meer voor dat ze in Calgary en omstreken met hem weglopen. De Friese reus (2,01 meter) die al sinds 2018 als bondscoach werkzaam is bij de Canadezen, houdt er een volstrekt unieke benadering op na. Hij weet dat data onmisbaar zijn om de programma’s voor zijn atleten samen te stellen. Daarnaast laat hij heel erg zijn gevoel spreken in de begeleiding van de schaatsers, want: “In de sport gaat het niet altijd in een rechte lijn van A naar B”, zegt Eldering. “Daar speel ik een beetje op in door in mijn groep rijders een eigen cultuur te creëren waarbij iedereen op z’n gemak is. Schaatsen is een gevoelssport waarin het niet alleen om wattages en tijden draait. Er hangt soms ook magie in de lucht. Het hoeft niet altijd puur werk te zijn. Laat de magie van het schaatsen een beetje naar je toe komen, zeg ik dan tegen de mensen.”

Remmelt Eldering in Polen
Bezeten van de sport, maar veel coachend op zijn gevoel: dat is Remmelt op z'n best. | Foto: Orange Pictures

Poolshoogte genomen in Milaan...

Hij was in de buurt, er bleek nog wat budget over, en daarom besloot Remmelt Eldering voor de trip naar Heerenveen alvast een kleine inspectie te houden op de olympische ijsbaan in Milaan waar de schaatsers in februari moeten presteren. De Nederlander had ook graag een kijkje genomen in het atletendorp, maar dat vond de Italiaanse bewaking geen goed idee, zeker niet toen Eledering aanstalten maakte om maar over de omheining te klimmen. "Dat werd niet erg op prijs gesteld", meldt hij schaterend. "Er werd nog verbouwd, daarom was het dorp niet toegankelijk. Zelfs niet voor mij."

Toch keerde de noorderling niet met lege handen terug uit Noord-Italië. "Ik heb videootjes gemaakt zodat de rijders kunnen zien hoe het op de ijsbaan reilt en zeilt. Het ijs was de eerste dag zacht, daarna beter. De hal is omgebouwd tot een aardig stadion dat plaats biedt aan 6000 mensen. De reistijd van de ijsbaan naar het atletendorp viel me tegen: ik was zo'n vijftig minuten onderweg. Verder is het handig te weten waar alles zich bevindt: het dorp, het hotel voor de stafleden, waar we koffie kunnen drinken, et cetera. Dat geeft een beetje rust. Het is niet heel groot, omdat er in Milaan weinig andere sporten zijn. We zitten er met schaatsers en ijshockeyers, denk ik."

Remmelt Eldering en de broers Ten Hove
Tijdens de internationale toernooien praat Remmelt graag bij met landgenoten. Hier in gesprek met de gebroeders Ten Hove. | Foto: Orange Pictures

Na de Winterspelen van Beijing werd hij uitgeroepen tot Coach van het Jaar in Canada. Met Isabelle Weidemann, Ivanie Blondin en Valérie Maltais was hij dat jaar zeer succesvol in China. De team pursuit bij de vrouwen leverde goud op, terwijl Weidemann zilver en brons veroverde op de langste afstanden. Blondin reed naar zilver op de mass start. Deze jaargang heeft Eldering de leiding over zeven mannen en vrouwen. Graeme Fish, Connor Howe, Tyson Langelaar, Hayden Mayeur en de voor Oostenrijk uitkomende Gabriel Odor vormen de mannelijke meerderheid. Weidemann en Blondin completeren zijn selectie. Dat is een opvallende samenstelling, aangezien hij in het verleden de scepter zwaaide over louter vrouwen.

Qua voorbereiding op het belangrijkste evenement van 2025-'26 (de Spelen) verloopt alles redelijk naar wens. "We missen momenteel Connor Howe door een rugblessure. Hij revalideert nu en we hopen dat hij weer fit is voor het kwalificatietoernooi in Québec. Het is bovendien jammer dat we over twee maanden geen mannenploeg op de team pursuit kunnen opstellen. De jongens zijn gevallen tijdens de World Cup in Salt Lake City en zijn zo plaatsing misgelopen. De vrouwen staan er prima voor. In 2022 behaalden we vier medailles. Als het straks twee plakken zijn - even zonder de mass start meegerekend - en een ervan is op een individueel onderdeel, zou ik dat een fantastisch resultaat vinden."