Al sinds 2020 vliegt Marrit Fledderus de wereld over voor de World Cups, maar pas dit seizoen mocht ze zich melden voor een medailleceremonie. Ze schaatst persoonlijk record na persoonlijk record. Hoe heeft ze het tij kunnen keren na een teleurstellende winter?
De schaatsjaargang 2024-2025 was niet het seizoen van Marrit Fledderus. Op de nationale toernooien pakte ze geen medailles en ze greep naast de startbewijzen voor het WK Afstanden. Gefrustreerd rondde ze het pre-olympisch seizoen af. De wind is inmiddels volledig gedraaid: de medailles volgen elkaar op, evenals de persoonlijke records. Voordat we haar vragen wat ten grondslag ligt aan deze ommekeer, eerst eens kijken of Fledderus zelf doorheeft wat voor ze stappen ze gezet heeft.
Van de negen officiële races, hoe vaak heb je een persoonlijk record gereden?
Fledderus: “Oké, even denken...” Hardop tellend: “Een, twee, drie, vier, vijf keer? Oh nee, zes. Dat is echt bizar. Ik sta daar helemaal niet bij stil. Elke keer als ik een pr rijd, geeft dat een heel goed gevoel. Mijn laatste 500 meter springt er voor mij uit. Hoewel ik 37,08 reed, voelde ik een lichte teleurstelling omdat het net niet onder de 37 seconden was. Maar ik was heel blij met mijn record en mijn eerste podiumplaats op de 500 meter. Bovendien had ik je niet eens geloofd als je voor dit seizoen gezegd had dat ik zo hard zou rijden.”
Maar je had me waarschijnlijk ook niet geloofd als ik had gezegd dat Femke Kok een wereldrecord zou rijden?
“Nee, klopt. Dat was heel knap. Het laat zien dat we in een positieve flow zitten. Haar tijden geven mij motivatie. Als zij voor me heel hard rijdt, denk ik: dat wil ik ook.”
Voor Femke zal hetzelfde gelden, als je ziet hoe ze na een race juicht voor jouw podiumplek.
“Ja, heel lief. Mensen zien natuurlijk niet hoeveel wij met elkaar trainen. Elke dag proberen we samen beter te worden. In het schaatsen zie je niet vaak dat grote concurrenten het elkaar zo gunnen. Fijn dat wij dat wel hebben.”
Terug naar jouw prestaties: weet jij de hoeveelste Nederlandse vrouw je nu bent op de 500 meter?
“De vierde, of nee, de vijfde?”
Achter Femke Kok (36,09), Jutta Leerdam (37,01), Thijsje Oenema (37,06) staat Fledderus met haar 37,08 vierde in het lijstje van snelste Nederlandse vrouwen. “Ik heb er helemaal niet bij stilgestaan dat ik zo hoog sta. Heel cool om bij dat rijtje te horen. En dan te bedenken dat het Nederlands record twee jaar geleden nog op 37,06 stond.”
Het niveau is in een jaar tijd enorm gestegen.
“Niet normaal. Dat we bij de eerste vijf eindigden tijdens de laatste World Cup is heel goed voor het Nederlandse schaatsen, maar maakt het ook spannend bij plaatsingswedstrijden.”
De eerste plaatsingswedstrijd van deze winter, het Daikin NK Afstanden, was voor Fledderus een spannend meetmoment. Ze haalde vertrouwen uit haar trainingen, maar wilde zonder verwachtingen de nationale titelstrijd ingaan. Na een mindere winter durfde ze zichzelf niet te veel druk op te leggen. “Met zo’n mindset kun je jezelf verbazen.”
Die verbazing was zeker van Fledderus’ gezicht af te lezen. Op de 500 meter pakte ze de bronzen medaille en haalde ze veertienhonderdsten van haar persoonlijk record af. De 1000 meter finishte ze als tweede, eveneens in haar snelste tijd ooit. “Die races gaven me veel vertrouwen. Dat had ik na vorig jaar ook even nodig. Fijn om de bevestiging te krijgen dat alle trainingen het waard zijn geweest.”
Maar hoe verklaart ze die opmars? “Fysiek heb ik stappen gemaakt, technisch ben ik vooruitgegaan en ik ga rustiger de wedstrijden in.” Eerdere jaren was de Friezin te gretig tijdens belangrijke races, wat ten koste ging van haar techniek. Deze winter lukt het haar kalm te blijven. “Ik probeer niet te veel druk op mezelf te leggen en te herhalen wat we in de trainingen doen. Door me rustig te houden, schaats ik harder. Naast dat vaak te oefenen in trainingen heb ik profijt van de gesprekken met een sportpsycholoog. In het begin moest ik daar aan wennen, maar nu doe ik het al een aantal jaar en merk ik dat het goed voor me is.”
Tot slot nog een lastige vraag: Welke tijd is nodig om je te plaatsen voor Milaan?
“Pfft, heel lastig te zeggen. Het hangt af van het ijs en de omstandigheden, maar ik verwacht zeker lage 37’ers. Ik moet hard schaatsen, dan zie ik of het genoeg is voor een olympisch ticket. Natuurlijk weet ik dat het Olympisch Kwalificatietoernooi nadert, maar ik ben er nog niet mee bezig. Eerst de World Cup in Thialf, daarna naar Hamar. Ik moet het niet te groot maken. Het heeft geen zin nu al zoveel spanning te hebben.”
Wil jij het sprintgeweld van dichtbij meemaken? Er zijn nog enkele tickets voor World Cup 3 komend weekend!
