Een halve seconde sneller dan de oude toptijd op de drie kilometer. En drieënhalve tel beter dan haar vorige record op de vijf kilometer. Kim Talsma (24) vindt terecht dat ze weinig heeft te klagen over haar optreden tijdens het Daikin NK Afstanden. Als ze ook nog 0,14 eerder de finishlijn van de 1500 meter zou hebben aangetikt, was het weekend volmaakt geweest. Laat ze die prestaties nou onmiddellijk relativeren. “Ja”, zegt ze, “ik ben op twee van de drie afstanden sneller geweest. Hartstikke mooi hoor, maar wat heb ik er uiteindelijk aan? Ik heb weer een stap gezet, maar het moet altijd beter kunnen”, klinkt het nuchter.

Maar wat stel je je dan voor? Zo’n uitschieter als Anna Boersma, die zich op de 500 meter bijna uit het niets plaatste voor de wereldbeker?
Kim Talsma: “Ja, precies. Zeker, dat zou mooi zijn. Ik bedoel: dat is wel een doel. Weet je, zo'n Anna Boersma, zij is hartstikke goed. Ze had één uitschieter en zit erbij in de World Cup. Dat geldt overigens voor veel meiden. Je hebt er een nodig hè, om je ertussen te rijden…”

Was dat ook de veronderstelling waarmee je hebt toegeleefd naar het NK?
“Dat was inderdaad een doel van me. Ik dacht ik ga er alles uithalen. En dan zien we gewoon wel wat erbij hoort. Het zou mooi zijn geweest wanneer er een keer een klassering in de top-5 bij zou hebben gezeten.”

Uit deze woorden lijkt het alsof je toch niet zo tevreden bent over de resultaten.
“Oh, nee hoor, nee, ik ben zeer tevreden! Wanneer je harder rijdt dan je ooit hebt gedaan, mag je niet teleurgesteld zijn." (laconiek lachend) "Ik moet nog beter m’n best doen om de World Cups te halen.”

Kim Talsma
Geconcentreerd tijdens de drie kilometer. | Foto: Neeke Smit

Misschien is de competitiedichtheid op de sprint minder groot dan de afstanden die jou goed liggen.
“Nou, dat weet ik niet. Volgens mij zitten de concurrenten op de 500 ook heel dicht bij elkaar. Dat zag je aan Suzanne Schulting op het NK, die er net naast viel. Ik denk dat het op alle onderdelen min of meer hetzelfde is.”

Was het NK Afstanden ook een moment voor je waarop je meer zou komen te weten welke keuze je voor de toekomst wilt maken: langebaan of marathon?
"
Nee. Ik weet niet waar mijn liefde ligt. Ik vind de afwisseling heel erg lekker. Er zit veel verschil tussen langebaanwedstrijden en marathons rijden. Tenminste, ik hoor dikwijls mensen zeggen dat ze de marathonwereld als een stuk leuker ervaren dan de langebaan. Beide hebben wel wat, is mijn mening. De marathon is wat meer ontspannen, je trekt met elkaar in een ploeg op, maar zo nu en dan helemaal op jezelf aangewezen te zijn – want dat is aan de orde in de langebaanwedstrijden - bevalt me net zo goed. Ik hoef niet zo nodig te kiezen hoor.”

Het wordt nu weer voorlopig marathons schaatsen. Dat gaat je ook prima af, want je staat na drie races tweede in het algemeen klassement. Als je voor het NK Afstanden zou hebben moeten kiezen tussen een World Cup-startbewijs of de Marathon Cup winnen, wat was het antwoord geweest?
“Dat is een heel moeilijke vraag. Ik zou voor beide tekenen. Door World Cups te rijden kom ik dichter bij mijn doelen, aan WK’s en Olympische Spelen meedoen. De Marathon Cup pakken is ook een vette prijs hoor. Het is allebei mooi. Ik deed niet voor niets mee aan het NK Afstanden en was heel graag de wereldbekers in gegaan. Nu terugkeren naar de wekelijkse marathons is net zo prima. Dit weekend in Heerenveen, maar volgende week staat de Holland Cup 2 alweer op het programma (de Gruno Bokaal, red.) wat ik een heel leuke wedstrijd vind. Bij die grote vierkamp gaat het om kwalificeren voor het NK Allround. Begin december moet ik me via de Holland Cup 3 in Enschede zien te plaatsen voor het olympisch kwalificatietoernooi.”

Kim Talsma op podium Utrecht 25-10-25
Ook in Utrecht was het raak, na een volgens Kim slecht gereden sprint. Hier werd ze derde. | Foto: Neeke Smit
Kim Talsma op podium Jaap Eden
Kim begon het marathonseizoen prima, als nummer 2 in Amsterdam. | Foto: Neeke Smit

Genoeg hoogtepunten cq. meetmomenten voor de zus van stayer Marwin Talsma die geniet van de waan van de dag. Van de marathon in Thialf naar de Gruno-tweedaagse op de ijsbaan van Kardinge, en ga zo maar door. Ze heeft het feitelijk te druk om lang stil te staan bij haar resultaten. Wat prettig is: ze komt vrijwel overal goed voor de dag, en dat na een trainerswissel (van Siep Hoekstra bij Team FrySk naar Bart de Vries van Interfarms-Galeslootconstructie), die gepaard is gegaan met een heel andere trainingsbenadering. Dat kan heel ingrijpend zijn, óf valt goed. Kim lacht. “Ik geloof dat ik deze winter op de lange afstanden al aardig vooruit ben gegaan….”