Al zes keer op een rij is Joy Beune de baas geweest op de 1500 meter. Dat geeft haar zoveel zelfvertrouwen dat ze ook maar meteen een wens op tafel gooit na de zege in Thialf. “Op het Olympisch Kwalificatietoernooi me plaatsen voor Milaan, en het zou mooi zijn met een baanrecord.”
Tja. Wanneer je al een tijdje de betere bent in een league, zoek je naar uitdagingen. Beune, nog altijd slechts 26, durft ze ook uit te spreken. Ze won de eerste 1500 meter met 0,6 seconde voorsprong (op Antoinette Rijpma-de Jong), de tweede was de marge tweetienden kleiner (Miho Takagi tweede) en zaterdag duwde Beune opnieuw Rijpma van de hoogste trede, deze keer met 0,26 voorsprong. Ivanie Blondin uit Canada won brons op 0,33 achterstand.
Kleinere verschillen, steeds groter het vertrouwen. “Ik heb niet stilgezeten de afgelopen twee weken”, zo verklaarde ze bij de NOS, doelend op de stevige trainingsarbeid die er is verricht. Onder meer fietsen op de hometrainer thuis onder de overkapping, soms drie uur aan een stuk, intussen allerlei videoseries verslindend of leuke televisieprogramma’s die al op de buis zijn geweest.
“Ik wil zo meteen op het OKT graag heel goed zijn en daarom heb ik niet echt getaperd naar deze wedstrijd. Als ik zie wat voor niveau er uitkomt, zeker na de vijf kilometer van vrijdag, ben ik heel blij. Ik ben ervan overtuigd dat ik harder kan. Dat bewaar ik tot eind deze maand. Een baanrecord, dat klinkt heel mooi”, vond ze na de race tegen wereldrecordhouder Tagaki, een droomtegenstander.
Daarvoor moet ze onder de 1.52,69 duiken van Femke Kok. “Die wedstrijd heb ik zelf gezien. Femke reed erg goed die avond. Ze pakte zoveel tijdwinst in het begin van die race. Ik denk dat daar voor mij ook de meeste winst ligt, als ik uitgerust ben. Dat zal wel het geval zijn omdat ik dan geen vijf kilometer van tevoren heb gereden.”
