Gearmd schaatsten ze na de finish door een kolkend Thialf heen. Ploeggenoten Antoinette Rijpma-de Jong en Femke Kok kwalificeerden zich als nummer een en twee voor de 1500 meter in Milaan. Voor Kok haar derde ticket, Rijpma – de Jong greep haar laatste kans.
Femke Kok ging, zoals van een wereldkampioen 500 meter te verwachten valt, als een komeet van start op de schaatsmijl. Ze reed binnen honderd meter Rijpma – de Jong al op grote achterstand. De 30-jarige Friezin had zich daar op ingesteld. Focussen op haar eigen rit en haar eigen techniek. Het duurde één minuut, 53 seconden en twee honderdsten voordat ze haar ploeggenoot inhaalde. Precies op de finish was Rijpma – de Jong 0,01 sneller dan Kok, die op haar beurt Marijke Groenewoud op twee honderdsten achterstand zette. Het trio troefde wereldkampioen Beune af en verzekerde zich daarmee van de 1500 meter op de Winterspelen.
“Het was een heel moeilijke rit, maar ook een bijzondere”, vertelt Rijpma-de Jong. “Fem laat in de training zien dat ze deze afstand goed aankan. Wanneer ik dicht bij zou blijven, was veel mogelijk. Ik moest nog zo’n stuk overbruggen op het laatste moment. Ik heb niet zulke lange benen, maar heb ze net genoeg gestrekt. Dit was puur vechtersmentaliteit.”
Ze wist dat ze streed voor haar laatste kans. Op de 1000 meter had ze kwalificatie gemist, waarna ze zich afgemeld had voor de drie kilometer. “Gerard (van Velde, haar coach, red.) zei ook: 'Je wilt niet op maandagavond zeggen: had ik die drie kilometer maar niet gereden'. Maar daarmee wedde ik wel op één paard.”
Des te trotser is Rijpma-de Jong dat ze haar olympisch ticket binnen heeft. “Ik ben altijd superhard voor mezelf. Steeds lukte het net niet dit seizoen. Elke keer stelde ik mezelf teleur en moest ik verantwoorden waarom ik minder goed reed. Vandaag waren mijn timing en focus zo goed. Ik wist wat ik wilde en hoe ik de rit moest aanvliegen. Al die spanning was het waard. Voor de vierde keer heb ik me gekwalificeerd voor de Spelen. Supergaaf dat ik met Femke de 1500 ga rijden in Milaan.”
Ook Kok geniet ervan dat ze met haar ploeggenoot af mag reizen naar Italië. “Ik weet hoe hard Antoinette ervoor werkt. Ik gunde haar een goede rit vandaag. Al had ik het voor haar fijner gevonden als ze iemand had geloot die niet zo hard start als ik.” Vooraf hadden de twee vrouwen het nog over de loting gehad, waarbij Kok bemoedigend zei: “Ik kan jouw reddingsboei zijn, want ik kak het laatste stuk helemaal in en jij kan dan gassen.” Zo geschiedde. Kok was de rode lap voor Rijpma-de Jong. “Een droomscenario toen we over de finish kwamen.”
Na het winnen van de 500 en 1000 meter was voor Kok de grootste druk van de ketel. Voor de schaatsmijl had ze vooral vraagtekens. “Ik wist niet zo goed wat ik kon verwachten. Toen ik aan het begin van het seizoen hier een baanrecord neerzette, hadden we veel duurtrainingen gedaan. De afgelopen weken heb ik me alleen gefocust op de kortste twee afstanden, waardoor ik nieuwsgierig was naar hoe het vandaag zou gaan. Ik stond heel ontspannen aan de start en had niks te verliezen. Het kon alleen maar een bonus worden.”
Dat baanrecord van 1.52,69 waar Kok het over heeft, zette ze in oktober neer na twee jaar geen 1500 meter gereden te hebben. “Aan het begin van de winter schaatste ik de 1500 voor de lol. Ik had nooit kunnen bedenken dat ik op deze afstand naar de Spelen zou gaan. Stiekem was ik vandaag ook heel blij dat er niet onder mijn baanrecord is gedoken. Het is een eer deze afstand op mijn naam te hebben, want de beste schaatsers ter wereld rijden hier.”
Overigens is Kok van mening dat het nog beter kan op de 1500 meter. De komende maand gaat ze daar geen energie in steken. “In de toekomst wil ik dat wel doen. Nu blijft de 500 meter mijn focus.”
