De 19-jarige rijdster, vorig jaar nog medaillewinnares op de NK afstanden voor junioren in Enschede, wisselde deze zomer van nationaliteit. Ze besloot haar Amerikaanse paspoort te benutten voor haar sportieve toekomst. Die keuze voor de Verenigde Staten heeft meteen goed uitgepakt, geeft ze na haar debuut in de World Cup toe. “Het is leuk. Ik ben zo blij dat ik het gedaan heb.”
Haar dubbele paspoort heeft Schoutens te danken aan haar plaats van geboorte. Ze kwam in de Verenigde Staten ter wereld. En hoewel beide ouders de Nederlandse nationaliteit bezitten, kreeg zij ook een Amerikaans paspoort. Al snel verhuisde het gezin naar Nederland om, toen Schoutens een jaar of zes was, nog een tijdje terug in de VS te wonen. Daarna groeide ze verder op in Heemstede en pakte daar het schaatsen op.
Talentvol
Op de ijsbaan in Haarlem bleek Schoutens een talentvolle rijdster. Als A-juniore schopte ze het zelfs eenmaal tot een plek in de equipe voor de World Cup voor junioren in Minsk. Toen nog namens Nederland.
Na die wedstrijd in het nationale tenue zakte Schoutens een beetje weg. Haar ontwikkeling stokte. Bij haar overgang naar de neo-senioren besloot ze daarom een manier te vinden om die ontwikkeling een extra impuls te geven. “Ik had in Nederland heel erg mijn best moeten doen om een plekje te vinden. Ik had daar weinig kans op een plek bij een merkenteam.”
Ze zag haar toekomst vastlopen als ze zou vasthouden aan de Nederlandse routes in het schaatsen. “Ik zou me misschien nog wel voor de NK’s plaatsen, maar daar in de achterhoede meerijden. Van World Cups zou geen sprake zijn.”
“Ik had met mijn trainer van de Schaatsacademie Haarlem, Sjoerd Geraets, besproken wat ik kon doen. Hij wist dat ik een Amerikaans paspoort had en kwam met het idee.”
Niet eenvoudig
Toch was het geen eenvoudige keuze om de stap naar een ander land te zetten, want ze voelde zich in de eerste plaats Nederlandse. “Aanvankelijk wist ik niet of ik het wilde, maar ik heb uiteindelijk toch maar een mailtje gestuurd.”
Schoutens mailde met Ryan Shimabukuro, op dat moment hoofdcoach van de Amerikanen. Hij verwees haar door naar Matt Kooreman, toen trainer van de opleidingsploeg. Kooreman was zeer geïnteresseerd en samen met hem kwam Schoutens tot de conclusie dat ze inderdaad de oceaan zou oversteken voor haar toekomst als schaatsster.
In het afgelopen voorjaar verhuisde ze, van Heemstede naar Salt Lake City. “Ik zou eerst bij Matt in de ploeg komen, maar toen ik bij hem trainde werd hij gepromoveerd tot nationale coach. Toen was ik mijn enige bekende kwijt”, lacht ze. “Maar ik kreeg al snel een goede trainer in de plaats: Tucker Fredricks. Dus ik mag niet klagen.”
“Het had ook verkeerd uit kunnen pakken, maar ik ben terechtgekomen in een hele goede ploeg en kan beschikken over hele goede faciliteiten.”
Met haar oversteek naar de Verenigde Staten veranderde het leven van Schoutens behoorlijk. Ze werd gedwongen om haar studie geneeskunde gedeeltelijk stop te zetten. “Ik zit nu in mijn derde jaar aan de VU, maar ik kan alleen maar de theoretische vakken doen. De praktijk moet ik op een later moment zien te doen.”
Wennen
Maar ook op andere vlakken was het even wennen voor Schoutens. “Voordat ik erheen ging had ik aan Matt gevraagd of ik een auto nodig zou hebben. Daarover was hij duidelijk: ja. Fietsen gaat hier namelijk niet gemakkelijk. Als we op de fiets gaan trainen, gaan we altijd eerst met de auto naar een plek waar dat een beetje goed kan.”
Schoutens woont samen met een shorttrackster, Lauren Ziegelmayer, op een steenworp afstand van de Utah Olympic Oval, maar ze is niet alleen bezig met schaatsen. “Ik heb ook een baantje in een soeprestaurant. Dat is leuk, want op die manier leer ik ook mensen buiten het schaatsen kennen.”
Dat ze al zo snel na haar overstap uit zou komen voor Amerika had de 19-jarige Schoutens niet verwacht. In de zomer moest ze voor de ISU doorgeven voor welk land ze wilde uitkomen in het geval van plaatsing voor internationale toernooien. Dat was op dat moment een ver-van-haar-bedshow. “Ik dacht dat het niet belangrijk was. Ik zag mezelf toch geen World Cups halen, maar ik ben blij dat ik dat toen toch goed geregeld heb”, lacht ze in Berlijn. “Al voelde het wel raar om Nederland zo achter me te laten.”
In de aanloop naar het seizoen zag Schoutens haar kansen op een plek in de World Cup-selectie groeien. “Vlak voor de trials hoorde ik dat er een aantal afmeldingen waren en met mij ging het op dat moment juist heel goed.” Bij de trials lukte het haar om een plek in de ploeg te veroveren.
Haar keus voor de VS werd daarmee heel concreet, want bij de wereldbekerwedstrijd in Berlijn trok ze voor het eerst het nationale tenue aan. “Nu staat er USA op mijn kleren. Dat is toch mooi, zo met een ander paspoort.”
Dubbel gevoel
Met haar Amerikaanse staatsburgerschap kan Schoutens zich op internationaal niveau laten zien. Dat is een mooie kans voor een rijdster die in Nederland een grote kans had gehad om in de grote vijver van talent te verdrinken.
Dat ze nu juist door haar paspoort komt bovendrijven zorgt af en toe voor een dubbel gevoel, vertelt ze. “Ik sprak hier in Berlijn even met Antoinette de Jong en toen besefte ik dat zij zich niet had geplaatst voor de drie kilometer en ik wel. Terwijl zij eigenlijk beter is. Dat was een vreemde gedachte. ”
Na de World Cup in Berlijn reist Schoutens met de Amerikaanse equipe verder naar Heerenveen. Daar zal ze ook de 3000 meter rijden. “Dat is mooi, want dan komen mijn familie en een groep vrienden kijken.”
Volg alles over de World Cup in Berlijn op onze speciale pagina
