“Ik dacht dat het een koers voor de sprinters zou worden”, vertelde De Groot, nog uitpuffend van zijn inspanning in de diepe finale van de negende Daikin Marathon Cup in Groningen. Hij had gelijk, maar het had niet veel gescheeld of De Groot had zijn handen mogen heffen op Kardinge. Er ontbraken wel wat beeldbepalende namen, bijvoorbeeld uit De Groots eigen team (Ronald Kruijer en Kevin Hoekstra ontbraken) en de toonaangevende ploeg van Jumbo-Visma: Mats Stoltenborg had de reis naar Groningen gemaakt, maar was niet helemaal fit. Ploegleider Peter de Vries hakte de knoop door en stuurde Stoltenborg terug naar huis, wetende dat er nog belangrijke wedstrijden volgen in de aankomende weken. Ook Jorrit Bergsma ontbrak door ziekte bij de geel-zwarten.
Het regende de hele wedstrijd aanvallen, geen enkele poging haalde het. De dapperste aanval van de avond kwam op naam van Homme Jan de Groot. De hardrijder ging met vijftien ronden te gaan nog maar eens op pad, bleef als enige over en reed rondenlang voor het twijfelende peloton uit. De achtervolging zou daardoor normaal gesproken in handen van Jumbo-Visma, Royal A-ware en Okay/Interfarms komen te liggen, maar het waren de mannen van Roy Boeve (na tien marathons in de huidige jaargang staat Reggeborgh nog altijd op nul zeges) die een stokje staken voor de zegetocht van De Groot.
Voor de eerstejaars A-rijder uit de formatie Bouwselect / De Haan Westerhoff bleef het na afloop bij schouderklopjes. “Dat is mooi en geeft wel voldoening”, vertelde De Groot. Bewust van zijn taak in de ploeg had hij met Luc ter Haar nog een kansrijke ploegmaat achter de hand, maar De Groot droomde zelf ook van de overwinning. “Ik kwam los en ze lieten me rijden, toen ben ik er vol voor gegaan. Mart (Bruggink, red.) liet zich zakken en haalde me op, maar het was net een paar ronden te vroeg. Jammer dat het niet lukt, maar dit is ook een beetje mijn rol in de ploeg.”
Bart Swings vs. Harm Visser, een incidentje en weer een fotofinish
Beide sprinters wonnen dit seizoen hun wedstrijden, maar net als twee maanden eerder was het weer bijzonder spannend in Groningen. Een fotofinish moest opnieuw uitsluitsel brengen over de dagzege. Net als in Hoorn was Bart Swings met zijn laatste pas net eerder aan de meet dan klassementsleider Harm Visser. De beide mannen reden hun sprint zo goed mogelijk, maar lagen nog voor de laatste rechte lijn met elkaar in de clinch.
“Op 300 meter gingen we allebei aan en ik dacht als eerste de bocht in te duiken, maar dat dacht hij ook”, verklaarde Swings. “Dan kom je met elkaar in aanraking, daar was ik een beetje van verschoten. Er was contact, dat had van mij niet gehoeven. Ik lag bijna op de grond, dat willen we niet.”
Visser reageerde nuchter: “Heel simpel: ik zat aan de binnenkant, hij aan de buitenkant. Ik moest mijn lijn houden en hij kwam naar binnen. Ik kon op dat moment niet verdwijnen, alleen als hij voor me had gezeten had ik geen recht van spreken gehad. Bart zei dat hij bijna onderuitging, maar we zaten gewoon naast elkaar en we konden door. Dit soort dingen gebeuren in deze wedstrijden, we hebben het direct uitgepraat en later ook weer met elkaar gelachen.”
Swings pakte alweer zijn tweede overwinning van de Daikin Marathon Cup, Visser daarover: “Een keer won ik afgetekend, maar verder was het telkens close tussen ons. De vorige keer viel het in Groningen net mijn kant op, nu niet. Wat moet ik ervan zeggen? Ik denk dat we met z’n drieën een heel sterke koers gereden hebben.”
De marathonrijders mogen zich opmaken voor het eerste kampioenschap van deze winter: op 1 januari staat in Leeuwarden het Daikin NK Marathon op het programma. Meer informatie over die wedstrijd staat hier.
De Groot bolde als 22ste over de finish na een spectaculaire koers, maar zijn belangrijkste wapenfeit van dit seizoen vond een paar weken eerder op hetzelfde ijs van Kardinge plaats. Tijdens de derde Holland Cup reed hij met 6.34,35 een nieuw persoonlijk record op de 5 kilometer. Het bewijs van zijn ontwikkeling. “In mijn tweede jaar bij deze ploeg heb ik veel meer omvang gedraaid, ik ben over het algemeen een stuk fitter, een jaar ouder en ik rijd een stuk dynamischer”, vervolgde hij. “Ik hang minder in de afzet, ben minder aan het zoeken naar druk en kan beter blijven bewegen. Dat levert me in de marathons veel op.”
En ook op de langebaan dus, waar hij zich de volgende week mag tonen in een vol Thialf. “Een mooie extra wedstrijd om een flink stuk van mijn PR te rijden, dat is het doel”, aldus De Groot. “Het is mooi om weer op dat toneel te rijden, genieten is belangrijk.”
De Groot kreeg zaterdag in Groningen niet de beloning, maar veroverde wel de harten van de toeschouwers. Luc ter Haar haalde toch nog prijs voor Bouwselect / De Haan Westerhoff: hij werd derde.
En dat is nummer zeven voor Okay-Interfarms
Bart Swings zette de boel naar zijn hand in de Topdivisie, maar weinig kan tippen aan de reeks waar de mannen van Okay-Interfarms mee bezig zijn bij de beloften. Na vier overwinningen van Wisse Slendebroek, een overwinning van Kevin van der Horst boekte Jorian ten Cate zaterdag in Groningen zijn tweede zege van het seizoen. Hij deed dat met een machtige sprint waarin het leek alsof hij de lead-out speelde voor Slendebroek.
Het gaatje viel, Ten Cate was niet meer te achterhalen. In zijn spoor kwam Slendebroek tot de tweede plek waarmee hij zijn leiding in het klassement nog verder verstevigde. Chris Berkhout eindigde namens Van Ramshort-Renault op de derde plek.
