“De hemel was blauw toen we hier aankwamen, prachtige omstandigheden, dan heb ik wel zin om een koers te rijden.” Was getekend, een blauwbekkende Bart Swings. De Belg in dienst van Okay-Interfarms had net daarvoor de prijzen in ontvangst genomen voor zijn overwinning in de Staatsloterij Schaatsmarathon, een extra wedstrijd op de reeds goed gevulde kalender. Werd de olympisch kampioen op de mass start een dag eerder in Breda nog verslagen door Visser, in de hoofdstad trok de man uit Leuven aan het langste eind.
Het lukt Swings en zijn ploegmaten steeds vaker om Jumbo-Visma in het defensief te dringen. Visser moest zondagmiddag in het koude Amsterdam op een gegeven moment zelf gaatjes dichten toen zijn makkers in het geel vermoeid raakten. “Het was een iets andere koers”, vervolgde Swings. “Harm is er een meester in om uitgerust aan het eind van de koersen te komen, hij hoeft niet veel te doen. Met Mats en Jorrit (Stoltenborg en Bergsma, red.) heeft hij twee sterke ploeggenoten, maar als ik meezit moet hij ook mee zijn. Dan zie je ook dat ze aan het eind van de rit niet meer fris zijn.”
Visser ging de sprint vroeg aan en Swings liet een gaatje. Bewust, want de Belg gebruikte zijn enorme versnelling tot op de streep. Met 250 rondjes op de teller in twee marathons dit weekend kon Swings bovendien spreken van een 'lekker trainingsweekend'. "De rondjes zijn weer gemaakt, morgen heb ik wel een rustdag verdiend", vertelde hij.
De zege in Amsterdam telt niet mee voor een klassement, maar volgens Swings telt de winst misschien wel zwaarder dan een andere wedstrijd. “Er is altijd superveel sfeer, ook met de verlichting”, vertelde Swings, die op het podium geflankeerd werd door Visser en Daan Gelling. “Alles is supermooi, daarom is het zo mooi om marathons te rijden. En zeker als je dan ook nog kunt winnen nadat we met de ploeg zo gekoerst hebben, dat is heel erg mooi.”
Irene Schouten denkt er hetzelfde over. Zij was behoorlijk teleurgesteld toen de opening van het seizoen in Groningen gehouden werd en niet op haar favoriete baan, waarvan niet duidelijk was of die op tijd gereed zou zijn na de grondige renovatie van de afgelopen maanden. De extra ingelaste wedstrijd in Amsterdam was voor de drievoudig olympisch kampioene alleen al daarom belangrijk om mee te pikken. Ze liet zaterdag de marathon van Breda schieten om te kunnen rijden op de Jaap Eden IJsbaan.
“Het is altijd zo speciaal om hier te rijden”, verklaarde Schouten de magie van de Amsterdamse buitenbaan. “Met de wind, je moet altijd schakelen met de techniek om hier goed te zijn. Deze week heb ik wat ijstrainingen laten schieten omdat ik niet fit was, in Breda heb ik niet gereden omdat ik graag hier wilde staan.” En niet zonder resultaat. De koers bij de vrouwen werd volledig gedomineerd door Albert Heijn-Zaanlander. Halverwege de wedstrijd trokken Irene Schouten en Marijke Groenewoud in de aanval en het peloton was weerloos tegen het geweld van de wereldtoppers uit de stal van Jillert Anema. De sprint van de grote groep werd gewonnen door Maaike Verweij, zij werd als derde geklasseerd.
Schouten en Groenewoud mochten vervolgens sprinten voor de overwinning. “Om de winst en de eer pakte ik deze graag mee”, vertelde Schouten, die onder toeziend oog van vrienden en familie de overwinning pakte. Niet helemaal fit, maar met het oog op de belangrijke periode tussen kerst en oud en nieuw is er geen reden tot zorg. “Tijdens het sporten heb ik er helemaal geen last van, alleen na afloop een beetje. Dat komt wel goed”, sprak ze de geruststellende woorden in aanloop naar het Daikin NK Afstanden.
De uitslag van de vrouwenwedstrijd staat hier.
