Het Noorse langebaanschaatsen bij de mannen kent een lange en succesvolle geschiedenis met Johan Olav Koss als één van dé legendes van het schaatsen. De vrouwen wisten lange tijd geen rol van betekenis te spelen in het internationale veld. Tot 2021. In een leeg Thialf veroverde Ragne Wiklund WK-goud op de 1500 meter, en daarmee werd ze de eerste Noorse die een individuele wereldtitel op haar naam wist te schrijven.
“De eerste maanden na het WK kwamen er veel verzoeken vanuit de pers. Gelukkig werd het daarna wat minder. Ik focus liever op mijn werk dan de druk voelen om weer te presteren. Desondanks denk ik dat vorig seizoen net zo goed was als het jaar ervoor. Hopelijk kan ik deze winter verder gaan waar ik gebleven was."
Even leek het erop dat Wiklund een streep kon zetten door deze wens. Een paar weken terug kwam ze ten val tijdens een fietstraining. Met vorig jaar nog in gedachten, toen ze eveneens tijdens het fietsen een buiteling maakte en haar sleutelbeen brak, kwam haar voorbereiding wederom in gevaar. “Ik dacht niet aan het schaatsen toen ik viel. Pas toen ik de nacht in het ziekenhuis moest doorbrengen, maakte ik me zorgen over of ik de start van het seizoen wel zou halen.”
“Ik had verwacht dat mijn herstel wel een paar weken zou duren, maar vergeleken met vorig jaar was dit een betere val. Mijn lichaam voelde prima, mijn gezicht had de val gebroken. Ik heb geleerd om met mijn hoofd de klappen op te vangen in plaats van met mijn botten,” vertelt de Noorse schaatsster lachend. Na een week kon ze de trainingen weer volledig hervatten.
Wiklund in het ziekenhuis na haar val. 'De dokter raadde me aan om een foto te nemen in de ambulance. Gelukkig zag ik die pas een dag later, anders was ik in paniek geraakt.'
De helm van Wiklund heeft zijn werk goed gedaan en haar behoed voor nog meer schade.
Wiklund in het ziekenhuis na haar val. 'De dokter raadde me aan om een foto te nemen in de ambulance. Gelukkig zag ik die pas een dag later, anders was ik in paniek geraakt.'
De helm van Wiklund heeft zijn werk goed gedaan en haar behoed voor nog meer schade.
Afgelopen zomer was de 22-jarige Wiklund vergezeld door meer schaatsers dan ze gewend was. “De laatste drie jaar waren we slechts met z’n tweeën in het Noorse allroundteam, waardoor we heel kwetsbaar waren. Het is fijn dat we nu met meerdere meiden zijn om mee te trainen.” Naast de Noorse vrouwen Sophie Karoline Haugen, Marte Furnée en Wiklund sluit Sanne in ’t Hof af en toe aan. "Sanne is vooral bij de trainingskampen. Ze past goed in de groep en doet niet alleen mee met de trainingen, ze maakt ons allemaal echt beter." De schaatsbelg Isabelle van Elst heeft ook haar onderkomen gevonden bij de Noren, al zal zij zich voornamelijk richten op de kortere afstanden. "Leuk om een nieuwe roomie te hebben."
"Als team zijn we heel hecht, ik denk ook dat dat het verschil is met de meeste Nederlandse ploegen. Het is altijd gezellig en we gaan naar koffietentjes met z’n allen, net zoals andere teams. Maar we trekken ook de natuur in tijdens trainingskampen of we spreken af met elkaar om gewoon rond te hangen. We zijn allemaal jong en in dezelfde levensfase, we zijn absoluut vrienden.”
De weg omhoog is ingezet door de Noorse schaatsers
Niet alleen de vrouwen vormen een hecht collectief, ook de mannen.
Waar de mannen elkaar omhoog moeten duwen, heeft Wiklund nog tijd om een duim op te steken.
De weg omhoog is ingezet door de Noorse schaatsers
Niet alleen de vrouwen vormen een hecht collectief, ook de mannen.
Waar de mannen elkaar omhoog moeten duwen, heeft Wiklund nog tijd om een duim op te steken.
Net als andere jaren startte het seizoen voor de Noorse ploeg in mei. Vervolgens werd in de maand juni wat gas terug genomen, zeker voor de studente Environmental Physics. “Omdat ik enkele verplichte onderwerpen had, moest ik me in de zomer even focussen op mijn studie. Bij mijn opleiding draait het om natuurkunde met een nadruk op hernieuwbare energiebronnen. Alle wetenschappelijke literatuur hierover is heel nieuw, very exciting. ”
Eind juni gingen de Noorse schaatsers op trainingskamp naar Font Romeu in Frankrijk. Drie wekenlang bevonden ze zich op hoogte. “Andere jaren blijven we niet zo lang op één locatie, maar het beviel goed. Zo hoefden we niet steeds te reizen. Zelf was ik niet in vorm. Door de hoogte had ik een hogere hartslag en moest ik rustig aan doen. Daarnaast had ik in mei veel gestudeerd, waardoor mijn conditie minder was. Het was dan ook een enorme opluchting toen ik thuiskwam en mijn hartslag weer normaal werd. Inmiddels zijn de zorgen weg en krijg ik steeds meer vertrouwen dat ik op tijd fit ben.”
De schaatsers bereiden zich nu in Inzell voor op het kwalificatietoernooi voor de World Cups. “Mijn plek is wel ongeveer zeker. Meestal hebben we meer startbewijzen dan schaatsers. Dat is wel zonde, maar er komen een paar goede meiden aan. Ik hoop dat zij zich gaan verbeteren, zodat ze ook World Cups kunnen rijden. Ze hebben veel potentie. Op jonge leeftijd kun je jezelf immers snel verbeteren. Ik hoop dat er met het nieuwe team ook nieuwe tijden aanbreken voor het Noorse schaatsen.” De wereldtitel van Wiklund in 2021 en het olympische goud van de ploegenachtervolging bij de mannen hebben daar al een steentje aan bij gedragen en met twee toernooien in Noorwegen komende winter - de wereldbeker in Stavanger (11-13 november) en het EK Sprint in Hamar – worden de Noren weer warm gemaakt voor het schaatsen.
