Na haar verrassende wereldtitel op de 1500 meter schaart Wiklund zich ineens in een illuster rijtje: nog geen enkele keer won een Noorse vrouw goud bij een WK Afstanden en slechts één keer ging er een Noorse vrouw met een andere wereldtitel vandoor. Laila Schou-Nilsen werd in 1938 wereldkampioen allround, terwijl Bjørg Eva Jensen tijdens de Olympische Spelen van 1980 in Lake Placid goud won op de 3000 meter. "Ik ben sprakeloos, ik denk dat ik het nog steeds niet helemaal besef", zegt ze in goed Engels.
De pupil van Bjarne Rykkje kwam in de zevende rit in actie en reed met een tijd van 1.54,61 een dik persoonlijk record. Nooit had ze gedacht dat die tijd voldoende zou zijn voor goud, aangezien ze zaterdagavond, vlak voordat ze naar bed ging, de tijden van de afgelopen twee World Cups er nog even had bij gepakt. Na het zien van de tijden constateerde ze dat het verschil met de nummer één beide keren exact twee seconden was, waardoor de wereldtitel 'onmogelijk' was. "Ik ging voor een podiumplek", aldus Wiklund, die bij de World Cups als elfde en zevende eindigde op de middellange afstand.
Rit na rit ging voorbij en nadat ook Brittany Bowe en Evgeniia Lalenkova er in de voorlaatste rit niet aan te pas kwamen, wist ze dat ze minimaal brons had gewonnen. "Daar was ik al heel blij mee." De spanning werd alsmaar groter toen ze zag dat Antoinette de Jong en Ireen Wüst in de laatste rit boven haar tijd zaten. "Ik was zo nerveus, durfde niet te kijken. De andere meiden die bij me zaten, waren al aan het juichen, maar ik zei: waag het niet hè!? Toen ik zag dat ik hem had gewonnen, begon iedereen te huilen. Iedereen behalve ikzelf, haha."
Zuinig
Bjarne Rykkje, de coach van de Noren, heeft Wiklund inmiddels drie seizoenen onder zijn hoede en noemt zijn pupil 'een ongelooflijk talent'. Bij het WK voor junioren in 2019 werd ze al eens wereldkampioen op de 3 kilometer, maar bij de senioren wilde het nog niet helemaal vlotten. Vorig jaar was vanwege verschillende redenen zelfs 'slecht', aldus Rykkje. "In januari hebben we met elkaar gesproken en vanaf toen heeft ze de knop omgezet. Ze is sindsdien echt geprofessionaliseerd en heeft nu alles op een rijtje. Voor iemand van 20 is dat heel bijzonder, hier moeten we in Noorwegen heel zuinig op zijn."
Wiklund, afkomstig uit Oslo, komt uit een echte sportfamilie. Haar ouders doen allebei aan oriëntatielopen (hardlopen door de bossen), waardoor ook Wiklund verknocht raakte aan deze sport. Ze blijkt er aanleg voor te hebben: zo won ze onlangs de nationale titel bij de junioren en won ze in september de nationale titel op de relay bij de senioren. "Ik heb nog eerder seniorengoud gewonnen bij het oriëntatielopen dan bij het schaatsen", zegt een lachende Wiklund, die op haar derde voor het eerst op schaatsen stond. Ook die sport vond ze vanaf begin af aan erg leuk.
Rykkje is niet van plan om Wiklund een keuze te laten maken. "We zien bij andere landen dat je niet alleen maar hoeft te fietsen in de zomer. Lopen kan ook gewoon heel goed werken", aldus de Nederlandse coach. Ook Wiklund moet er niet aan denken om ooit een keuze te gaan maken. "Ik vind het allebei heel leuk om te doen, maar het zou nu ook wel heel stom zijn om daarmee te stoppen", besluit ze lachend.
Wüst: 'Dit is een zware domper'
Ireen Wüst miste voor het eerst sinds 2006 het WK-podium op de 1500 meter. De 34-jarige Brabantse kwam in de laatste rit, tegen de ook al teleurstellende Antoinette de Jong (vierde), niet verder dan de vijfde tijd (1.55,88). De vijfvoudig wereldkampioene op de schaatsmijl gaf ruim één seconde toe op Wiklund. "Dit is een zware domper en een flinke teleurstelling, ik baal hier goed van", sprak Wüst lichtelijk geëmotioneerd.
"Ik weet niet wat er met mij aan de hand was. De snelheid wilde niet komen en het was een gevecht van het begin tot het einde. Ik was in gevecht met mezelf. Ik had de benen niet om er iets moois van te maken. Zonde, voor een vijfde plek rijd ik geen WK", aldus Wüst, die nog wel lovende woorden had voor Wiklund. "Het is leuk voor het Noorse schaatsen en ze is nog hartstikke jong. Ze rijdt al meerdere weken goed, groeit in deze bubbel en dan bekroont ze zichzelf met de wereldtitel. Dat is mooi om te zien."
Ook De Jong, eerder goed voor WK-goud op de 3000 meter en de achtervolging, maakte na afloop een aangeslagen indruk. "Ik wilde weer eens te graag en te hard", zei de Friezin over de snelle start die haar later opbrak. "Ik heb het zelf verprutst. Ik had zoveel dingen beter kunnen doen. Maar goed, met twee wereldtitels ga ik toch met een goed gevoel de zomer in."
