Nog altijd krijgt Hekman kippenvel als hij terugdenkt aan het moment dat hij samen met Manon Kamminga de kleine Odin verwelkomde. Het was een gevoel dat hij nog nooit had gehad, vertelt hij aan de telefoon. "Het is niet te beschrijven hoe mooi dat is, je wordt meteen verliefd op dat ventje", aldus Hekman. Hoewel het nog maar twee weken geleden is dat Odin ter wereld kwam, kan de meervoudig Nederlands kampioen niet ontkennen dat zijn leven flink op zijn kop staat. "Alles draait in één keer om dat ventje en niet meer om jezelf. Hij geeft aan wanneer hij wil eten en maakt ons om de drie uur wakker. Hij houdt echt geen rekening met ons, dus daar moet je wel even aan wennen."
Als Hekman vervolgens de vraag krijgt wat hij zo mooi vindt aan het vaderschap, begint hij hardop te lachen: "Ik had het niet van mezelf verwacht, maar ik kan echt een uur lang naar de box kijken terwijl hij ligt te slapen. Daar kan ik zó van genieten", glundert Hekman. Soms pakt hij er wat oude fotoboeken bij om te kijken of Odin op de kleine Gary of op de kleine Manon lijkt. "Als ik het nu bekijk, denk ik dat het een combinatie van ons beiden is. De meeste mensen zeggen dat de oortjes, oogjes en het wipneusje op die van Manon lijken en de gezichtsuitdrukking meer op mij lijkt. Zo proberen we wat dingetjes te zoeken, dat vind ik mooi!"
Prikkel
Tussen het verzorgen van de baby door bereidt Hekman zich in alle hectiek voor op het Daikin NK Inlineskaten, dat van vrijdag tot en met zaterdag in Rotterdam wordt verreden. Omdat Hekman zijn vrouw en zichzelf had beloofd om een korte rustperiode in te lassen op het moment dat Odin er zou zijn, is het nog maar de vraag met welk niveau hij dit weekend aan de start verschijnt. "De eerste 36 uur na zijn geboorte heb ik niet geslapen, dus 'rust' kun je het niet echt noemen", stelt Hekman, die op een bepaald niveau heeft doorgetraind totdat Odin er was. "Toen ik eind vorige week de trainingen weer oppakte, voelde het meteen weer goed. Ik ga ervan uit dat ik geen grote achterstand heb opgelopen."
Hekman doet vrijdag mee aan de puntenkoers en rijdt zaterdag de marathon. Op dat onderdeel was de rijder van AB Vakwerk al vijf keer de beste van Nederland, al dateert de laatste nationale titel alweer uit 2016. Dat komt mede omdat Hekman het inlineskaten de laatste jaren op een lager pitje heeft gezet. "Ik heb het lang kunnen combineren, maar de afgelopen jaren is de focus steeds meer op het schaatsen gegaan. Natuurlijk zou het mooi zijn om nog eens Nederlands kampioen te worden, maar je wil ook het gevoel hebben dat je op de goede weg bent richting de winter. Vanwege corona hebben we de laatste anderhalf jaar heel weinig wedstrijden kunnen rijden, dus dan is het heel fijn als je weer eens een prikkel krijgt."
Hoewel het NK Inlineskaten allang geen hoofddoel meer voor hem is, ziet Hekman veel voordelen om komend weekend acte de présence te geven. "Het is gewoon heel belangrijk om jezelf te triggeren en verschillende tactieken uit te proberen. Je moet niet alleen op een hoge hartslag kunnen rijden, maar ook de juiste keuzes kunnen maken met die bepaalde hartslag. Dat is ontzettend moeilijk." Hekman staat naar eigen zeggen te popelen om weer eens een wedstrijd met team- en generatiegenoot Crispijn Ariëns te koersen. "Crispijn heeft een blessure gehad en lijkt eindelijk weer op zijn oude niveau te zijn. We gaan samen een plan maken en hopen die te kunnen uitvoeren, al moet je je ook aanpassen aan de andere teams. Dat is misschien wel het moeilijkste van deze sport."
De marathon ligt Hekman doorgaans beter dan de puntenkoers, maar of hij zich staande kan houden op het technische parcours in Rotterdam ('het is veel draaien en keren') betwijfelt hij. "Maar misschien geeft Odin me wel vleugels", grijnst Hekman, die als kersverse vader niet van plan is om extra voorzichtig te koersen. "Dat vaderlijke gevoel heb ik nog niet echt, maar ik ben sowieso niet iemand die heel snel de risico's opzoekt. Die wilde haren ben ik al een poosje kwijt!"
Voor meer informatie over het Daikin NK Inlineskaten kun je hier terecht.
