Bos en Mulder behoren tot de meest succesvolle sprinters die Nederland ooit gekend heeft. De één won in 1998 als eerste Nederlander de wereldtitel sprint en de ander won in 2014 als eerste Nederlander olympisch goud op de 500 meter. Tel daar een wereldtitel 1000 meter (Bos) en twee wereldtitels sprint (Mulder) bij op en je krijgt twee indrukwekkende palmaressen. "Ik was net twaalf toen Jan in 1998 de eerste Nederlandse wereldkampioen sprint werd", weet Mulder zich nog te herinneren.
Hoewel de ex-topsprinters op het eerste gezicht veel gemeen lijken te hebben, merken ze zelf de nodige verschillen op. "Michel werd wereldkampioen sprint vanuit de 500 meter en ik vanuit de 1000 meter", aldus Bos, die elf jaar ouder is dan Mulder. "Onze carrières liepen wat dat betreft ook net langs elkaar heen." Mede door het leeftijdsverschil hebben ze elkaar nog niet vaak gesproken, al is dat niet de enige reden. Bos, die in 2011 zijn schaatscarrière beëindigde, was 'even helemaal klaar met het schaatswereldje' en wilde zijn horizon verbreden.
Vertrouwd
Zo ging hij met studenten van de TU Delft op jacht naar een wereldsnelheidsrecord op een aerodynamische ligfiets en werkte hij bij een fietswinkel in Amsterdam. Als vader van twee jonge kinderen verhuisde hij van Amsterdam naar Eemnes en kreeg hij afgelopen zomer een telefoontje van Koen Verweij met de vraag of hij assistent van Kosta Poltavets wilde worden bij zijn nieuw te formeren team. Bos hoefde er niet lang over na te denken en besloot na een afwezigheid van zeven jaar terug te keren in de sport waarin hij vanaf zijn elfde levensjaar dag en nacht mee bezig was.
"Of ik het schaatsen gemist heb? Nee, ik heb een heel ander leven gehad, dus dan heb je bijna geen tijd om het te missen", is Bos eerlijk. "En daarnaast was het voor mij wel goed om mezelf op een andere manier te ontwikkelen. Dat neem je weer mee in het verdere verloop van je leven." Nu hij terug is in de schaatswereld, voelt hij zich meteen als een vis in het water. "Het voelt heel snel weer vertrouwd. Natuurlijk is het hele deelnemersveld veranderd, maar qua coaches zijn het nog veel dezelfde gezichten."
Waar Bos er meerdere jaren tussenuit ging, verliep de route van Mulder naar zijn nieuwe rol heel anders. De Zwollenaar, die afgelopen maart zijn afscheid aankondigde, voegde zich in mei bij de staf van Team Reggeborgh ter ondersteuning van Gerard van Velde. Mulder voelde niet de noodzaak om net als Bos zijn blik te verruimen. "Dat gevoel had ik niet zozeer, maar dat komt omdat ik de laatste jaren al veel bewuster over deze stap nadacht", aldus Mulder, die in eerste instantie voor één jaar heeft getekend bij de ploeg waar hij de laatste jaren actief was.
"Ik wil kijken of deze functie me bevalt, maar ik kan nu al zeggen dat ik het heel erg naar m'n zin heb. Er bestaat zelfs een kans dat ik meega naar de Spelen van Beijing", klinkt het hoopvol. Of hij het stiekem niet een beetje gek vindt dat hij niet meer als schaatser op het ijs staat? "Ik kan niet ontkennen dat het me niks doet. Het is nog zo kort geleden dat ik gestopt ben, maar het is niet dat ik ervan baal hoor. Ik ben oké met de beslissing en haal ook uit deze nieuwe rol heel veel voldoening."
Strijd
Zowel Mulder als Bos hebben het voorrecht om bij hun ploeg met een (toekomstig) wereldtopper te mogen werken. Bij Team Reggeborgh ontfermt Mulder zich over de kersverse Nederlands kampioene op de 500 meter, Femke Kok, en bij Team Worldstream probeert Bos de regerend wereldkampioene op de 1000 meter, Jutta Leerdam, van adviezen te voorzien. Beide jonkies (Kok is 20 en Leerdam 21) vochten vorig weekend nog een interessant duel uit bij het Daikin NK Sprint, dat na een zinderende ontknoping werd gewonnen door Leerdam.
Volgens de assistent-coaches brengen de dames het beste in elkaar naar boven en is het voor hun ontwikkeling van belang dat ze elkaar de komende jaren kunnen blijven uitdagen. "Concurrentie heb je gewoon nodig. Zonder strijd blijf je stilstaan", beweert Bos. Mulder onderstreept de woorden van zijn collega: "Jutta is de wereldkampioene op de 1000 meter, dus dan kun je meteen zien hoe je er internationaal voor staat. Dat Femke de eerste 1000 meter bij het NK Sprint van haar wist te winnen, laat zien dat we met iets heel moois bezig zijn", stelt hij trots.
Kok behoort op de 500 meter al tot de wereldtop, maar volgens de tweevoudig wereldkampioen sprint kan de jonge Friezin ook op andere afstanden de stap naar de wereldtop maken. Hij doelt daarmee op de 1000 en 1500 meter. "Ze is niet voor niets twee keer wereldkampioen allround geweest bij de junioren, wat betekent dat ze heel veelzijdig is. Ik hoop van harte dat ze het maximale uit haar carrière weet te halen en dat kan in haar geval heel hoog zijn", aldus Mulder.
Hoe goed Leerdam kan worden, zal volgens Bos afhangen van meerdere factoren. De Eemnesser is er in ieder geval van overtuigd dat ze nog veel harder kan dan ze nu heeft laten zien. "Ze verbaast ons elke keer weer. Als ik puur naar haar fysiek kijk, denk ik: als ze het écht goed voor elkaar krijgt, kan ze over een paar jaar onder de 1.10 rijden. Dan moet ze de komende jaren nog wel verder groeien, volwassener worden en meer zelfvertrouwen krijgen", besluit Bos.
