Hoe graag de regerend wereldkampioen op de 5 kilometer ook wil komen, de Canadese bond zal uiteindelijk de knoop moeten doorhakken. Mocht die besluiten om volgend jaar niet naar Nederland af te reizen, zien we de Canadese rijders dit seizoen geen enkele keer in actie. Een scenario waar Bloemen liever niet over na wil denken. "Stel dat onze eerstvolgende wedstrijd pas in november is, dan moeten we ineens elf maanden zien te overbruggen. Hoe gaan we dat in godsnaam doen?", vraagt Bloemen zich hardop af. Dan, na een diepe zucht: "Ach, we verzinnen wel een manier om die tijd te overbruggen."
Bart Schouten, bondscoach van het Canadese mannenteam, liet onlangs weten dat ze er alles aan zouden doen om in januari de oversteek te maken, maar dat er eerst onderzocht moest worden of de 'bubbel' veilig genoeg zou zijn. Bloemen kan de twijfels bij de Canadese bond wel begrijpen. De nationale kampioenschappen die dit seizoen in Nederland werden verreden, hebben de Canadese wenkbrauwen behoorlijk doen fronsen. "We zagen mensen elkaar omhelzen en coaches die onder hun mondkapje door aan het coachen zijn. Dat zijn dingen die voor ons heel raar zijn."
Ook het feit dat volgend seizoen de Olympische Spelen op het programma staan, zou volgens de olympisch kampioen op de 10 kilometer een reden kunnen zijn om niet naar Nederland te vliegen. "We weten allemaal dat COVID-19 langdurige gevolgen kan hebben voor je hart en longen en dat het ten koste kan gaan van je prestaties. Zeker met de Olympische Spelen in aantocht wil je de kans om het virus op te lopen zo klein mogelijk houden", aldus Bloemen. "Maar begrijp me niet verkeerd: ik durf het risico wel te nemen."
Lichtpuntje
Voor de Canadezen zou de komst naar Nederland een lichtpuntje zijn in deze barre tijden. Sinds de Olympic Oval in Calgary, de thuisbasis van de nationale ploeg, in september te maken kreeg met technische problemen, zijn er nauwelijks alternatieven om te schaatsen. Zo af en toe kan er worden uitgeweken naar een shorttrack- of skeelerbaan, maar dat is niet hetgeen waar Bloemen zijn ei in kwijt kan. "Ik ben er gewoon niet goed in", beweert hij. "Ik heb een klik met langebaanschaatsen en wil graag weer wedstrijden rijden. Ja, ik mis het enorm."
Ook een training op het meer van Ghost Lake heeft dat gevoel niet kunnen veranderen. Hoe fraai de beelden er op de sociale media ook uit zagen; een training op natuurijs is volgens Bloemen niet te vergelijken met een training op kunstijs. "Het was ontzettend mooi om mee te maken, maar het is allemaal net wat anders. Je gaat toch meer achterop zitten, zodat je niet over je punten heen gaat als je een hobbel of scheur raakt. Op de shorttrackschaats is het nog wel te doen, maar met de langebaanschaats gaat dat niet goed. De laatste paar dagen konden we er zelfs al niet meer terecht, omdat het te warm was."
De laatste keer dat de Canadezen op een kunstijsbaan hebben gestaan, was begin november tijdens een trainingskamp in Fort St. John. In dit kleine plaatsje in de provincie British Columbia staat de enige andere overdekte ijsbaan van het land gehuisvest. "Iedereen bloeide op, als koeien die in de wei werden losgelaten", zo omschreef Bart Schouten het twee weken durende trainingskamp. Bij terugkomst in de provincie Alberta waren de coronabesmettingen echter flink opgelopen en zag de Canadese regering zich genoodzaakt in te grijpen.
Motivatie
De maatregelen bleken niet krachtig genoeg, waardoor er sinds deze week extra strenge maatregelen gelden. "We kunnen geen kant meer op, we zitten op dit moment alleen maar thuis", stelt Bloemen enigszins beteuterd. Het nationale team moet elke keer als de regels worden aangescherpt opnieuw een uitzonderingspositie aanvragen, zodat ze in groepjes kunnen 'droogtrainen' of ergens kunnen shorttracken. "We hebben ook een aanvraag ingediend voor een buitenijsbaan in Red Deer, op anderhalf uur rijden van Calgary. Daar is het nu op wachten."
Bloemen geeft toe dat hij soms moeite heeft om week in week uit gemotiveerd te blijven nu er (nog) geen doel is om naartoe te werken. Naar eigen zeggen wisselt hij goede momenten af met minder goede momenten. "Ik heb zeker mijn moeilijke momenten gehad", stelt Bloemen. "Maar als topsporter is het van belang dat je die slechte momenten zo kort mogelijk houdt en je er zo snel mogelijk overheen probeert te zetten", aldus de in Leiderdorp geboren schaatser, die gewend is om met korte termijn doelen te werken.
"Normaal werk je toe naar de volgende World Cup of WK, maar op dit moment is onze enige stip op de horizon de Olympische Spelen. Het zou mooi zijn als we nog naar het WK kunnen toewerken." Behalve het feit dat hij zich deze winter internationaal wil meten, wil Bloemen ook dolgraag zijn wereldtitel verdedigen. Vorig seizoen won hij bij de WK Afstanden in Salt Lake City voor het eerst in zijn carrière de wereldtitel door op de 5 kilometer Sven Kramer achter zich te houden. Op de 10 kilometer greep hij achter zijn landgenoot Graeme Fish het zilver.
"Het heeft me anderhalf jaar gekost voordat ik écht weer in de buurt kon komen van mijn oude niveau. Dat ik op de 10 kilometer al zo dicht bij het goud was, werkt heel motiverend." Of zijn carrière met een olympische titel én wereldtitel compleet is? "Ik ben ontzettend trots op wat ik tot nu toe bereikt heb, maar mijn honger is nog niet gestild. Mijn carrière is pas echt compleet als ik een tweede olympische medaille heb", besluit hij met een lach.
