Naast het WK-ticket op 'haar' 3 kilometer verzekerde Achtereekte zich van deelname aan het EK Allround komend weekend in Collalbo. Het is voor het eerst in haar carrière dat ze zich mag gaan opmaken voor een internationaal allroundtoernooi. Voorafgaand aan het seizoen had ze er al geen geheim van gemaakt dat ze zich dit seizoen meer wilde toeleggen op het allrounden. "En als je iets zegt, moet je het ook waarmaken hè", stelt een glimlachende Achtereekte na afloop van het NK.
Bij het EK hoopt de 28-jarige rijdster van Team Jumbo-Visma alvast een ticket voor het WK Allround veilig te stellen (alleen de eerste twee Nederlanders plaatsen zich voor het WK, mits ze in de top drie eindigen), maar ze gaat er vooral ontspannen in. "Ik kijk er zeker naar uit, het is iets nieuws voor me. Collalbo is mijn favoriete trainingsplek, dus ik ben benieuwd wat ik daar kan laten zien. Met een goede 3 en 5 kilometer achter de hand kan het best leuk worden, denk ik."
Leegte
Dat Achtereekte 'erg opgelucht' was dat ze zich ertussen wist te rijden, had alles te maken met de afgelopen kwakkelende periode. Vlak voor het eerste serieuze toernooi, het World Cup kwalificatietoernooi, kreeg ze te maken met buikklachten. Die klachten verdwenen echter niet tijdens het kwalificatietoernooi, waardoor Achtereekte na de 1500 meter forfait gaf. Zo plaatste Achtereekte zich als enige van Team Jumbo-Visma niet voor de World Cups.
Terwijl haar ploeggenoten afreisden naar Japan (de World Cups in Obihiro en Tomakomai) bleef Achtereekte in een leeg Thialf achter. "Natuurlijk miste ik mijn ploeg, maar ze waren gelukkig maar tien dagen weg", vervolgt Achtereekte, die in Sanne in 't Hof, stagiaire bij het keurkorps van Jac Orie, een sparringpartner had. "Ik heb me dus niet echt eenzaam gevoeld, maar je rijdt met allemaal mensen in de rondte die zich niet geplaatst hebben en dan voel je de leegte. Normaal train je in een vol trainingsblok en nu waren er misschien tien mensen op het ijs."
Of ze het pijnlijk vond om naar de World Cups te kijken? "In Japan vond ik het niet zo erg. Ik was gewoon niet goed op dat moment en had er ook niks te zoeken. De World Cup in Heerenveen vond ik daarentegen een stuk moeilijker, zeker toen de 3 kilometer bezig was. Het was superdruk in Thialf en dan is het zuur als je niet voor zo'n fantastisch publiek mag rijden."
Resetten
In de maanden november en december kon Achtereekte daarentegen wel in alle rust werken aan haar eigen vorm. Ze kon naar eigen zeggen 'even resetten' en reed tussendoor een paar nationale wedstrijden, zoals de Kraantje Lek Trofee in Haarlem. Hoewel ze deze vierkamp winnend wist af te sluiten, was ze er allesbehalve zeker van dat ze zich bij de KPN NK Afstanden zou gaan plaatsen. "Mijn laatste grote wedstrijd was op 10 februari en toen steeg ik boven mezelf uit. Daarna heb ik een hele periode geen wedstrijd gereden, dus waar sta je dan? Dat was moeilijk te zeggen."
Voor Achtereekte steeg de spanning dan ook enorm toen ze vorig weekend aan de start stond van de NK Afstanden. "Elke keer als je naam wordt aangekondigd, krijg je dat stempel van olympisch kampioen. Niet dat ik het vervelend vind, maar het brengt wel extra spanning en druk met zich mee. Die druk leg ik mezelf ook op, want ik hoor me er gewoon tussen te rijden. Gelukkig kon ik er goed mee omgaan", doelt ze op haar derde plek op de 3 kilometer waarmee ze plaatsing afdwong voor de WK Afstanden in Inzell.
En zo lukte het Achtereekte net als vorig jaar om zich te plaatsen voor de grote toernooien. "Jac noemde me al 'rotmeid', omdat hij het mooi vindt waar ik vandaan kom en me er toch weer tussen weet te rijden. Ik vroeg al aan hem hoe hij het doet om ons precies op tijd fit te krijgen, maar hij geeft ons gewoon dat vertrouwen", aldus Achtereekte, die een WK-ticket op de 5 kilometer wel net aan haar neus voorbij zag gaan.
Ze eindigde achter Esmee Visser en Carien Kleibeuker als derde op de afstand waar ze in 2015 nog zilver pakte op het WK. "Ik heb een zwak voor de 5 kilometer, maar ik kwam op het laatste stukje net tekort. Aan de andere kant bracht het vorig jaar ook geluk dat ik alleen de 3 kilometer internationaal mocht rijden. Als je je op alles moet focussen, wordt het wat veel. Ik weet dat het mijn kracht is om wedstrijden uit te kiezen en misschien groei ik daar nog in."
