Groenewoud trekt de rits van haar rood-wit-blauwe trui tot boven aan toe dicht. "Lekker warm", zegt ze stralend. Op de eerste dag van het NK inlineskaten sloeg de eerstejaarsseniore direct haar slag. In eerste instantie was haar toernooi met één titel al geslaagd, maar met een tweede titel had ze geen enkele rekening gehouden. "Als je eenmaal zo’n trui hebt, wil je er nog één", zegt ze met een knipoog.
Voor Groenewoud begon haar zegetocht op de 500 meter, de afstand die de afgelopen jaren werd gedomineerd door Bianca Roosenboom en Manon Kamminga. Beide rijdsters zegden om verschillende redenen af voor de sprintafstand, waardoor de 500 meter een strijd werd tussen de jonkies. Groenewoud (19) trof in de finale leeftijdsgenoten Elisa Dul, Tricia van der Weide en de 20-jarige Danielle Ootes.
Smakker
In de finale leek het, net als de vorige jaren bij de junioren, een duel te worden tussen Dul en Groenewoud. Dul startte op kop, maar met nog een paar ronden te gaan wilde Groenewoud eroverheen. Op het moment dat Groenewoud er naar eigen zeggen voor zat, kreeg ze een zetje in de heup. "Ik maakte daarna een smakker naar buiten, maar kon gelukkig net blijven staan."
Groenewoud zakte een plaatsje, maar bleef rustig. "Ik wist dat Elisa gediskwalificeerd zou worden, dus moest ik Danielle nog inhalen. Dat lukte me een ronde later", aldus het talent uit Hallum, die even later zag dat Dul gediskwalificeerd werd. "Anders had ik wel een protest ingediend, want het was niet netjes wat ze deed. Maar gelukkig heb ik gewonnen."
Ze glundert als naar haar rood-wit-blauwe trui kijkt. Ze had er al eens eentje bij het NK op de weg gekregen, maar nog nooit bij een wedstrijd op de baan. Truitjes zijn namelijk alleen te winnen bij de senioren. "Hoe dit voelt? Goed, heerlijk! Ik wil er nog wel een paar hebben, ha!"
Twee uur later..
"Jeetje, alweer eentje! Het gaat wel de goede kant op zo hé!?" Groenewoud heeft zojuist haar tweede nationale titel van het weekend opgeëist. De jongeling kwam na 75 rondjes als eerste over de streep bij de afvalkoers, het onderdeel dat de laatste jaren een prooi was voor Elma de Vries. "Wie had dat nou gedacht? Ik blijf mezelf verbazen."
Toch verliep de koers aanvankelijk allesbehalve vlekkeloos. Groenewoud zat elke keer van achteren, waardoor ze steeds moest sprinten om niet af te vallen. "Het was zwaar, ik zat er niet lekker in", erkent ze. "Je kunt beter voorin zitten, dan heb je daar geen last van." Toen Marieke Driesprong bijna een ronde pakte, bleef Groenewoud in het peloton verstoppertje spelen. "De laatste rondjes ging het goed."
Driesprong kreeg het net niet voor elkaar om een ronde te pakken, waardoor de winnares in het pelotonnetje leek te zitten. Toen er nog vijf vrouwen overbleven, wist Groenewoud dat het moest gebeuren. "Dan kan ik het niet meer laten liggen. Ik ben zover gekomen, dan moet ik het afmaken ook. Een beetje druk op mezelf leggen werkt meestal wel goed."
Nachtkastje
En zo geschiedt. Groenewoud zat op de goede plek, kon in de laatste ronde binnendoor bij Elsemieke van Maaren en greep zo haar tweede nationale titel. Nu kon ze wél juichend over de streep. "Misschien heb ik er nog wel een mooie foto aan overgehouden", glimlacht Groenewoud, die het afgelopen seizoen te maken had met de ziekte van Pfeiffer. Daarvan is ze inmiddels volledig hersteld, maar de topvorm is er nog niet.
Die hoopt ze tijdens het WK in eigen land van 1 tot en met 8 juli te hebben, als ze zich tenminste weet te plaatsen. Vrijdag rijdt Groenewoud de punten/afvalkoers en de 1000 meter, de afstand waar ze vorig jaar Europees kampioen op werd. "Ik hoop hem te winnen, al besef ik me wel dat iedereen nu op mij gaat letten. Dat is dan weer jammer, ha."
Als Groenewoud thuiskomt vanavond, hangt ze haar twee truien meteen op aan haar nachtkastje. Daar heeft ze tevens haar prijzenkast hangen. "Daar hang ik ze mooi bij, dan kan ik er lekker over dromen!"
Klik hier om alles te lezen over het NK Baan/Weg in Heerde.
