Al bij de eerste doorkomst na de start deed de klassieker haar naam eer aan. Een aantal rijdsters moest op de klim lossen uit het peloton, en dat de wind bergopwaarts recht in het gezicht blies, hielp ook niet mee. Na een paar aanvallen die telkens werden teruggehaald, ontstond er uiteindelijk een kopgroep met onder andere Janita Willems-Crediet, Gerline Crediet, Beau Wagemaker en Manon Kamminga met drie Colombiaanse ploeggenoten.
De wetenschap dat Kamminga die teamgenoten bij zich had, gaf haar rust maar maakte het ook spannend. "Je kunt eigenlijk alleen maar verliezen", meent ze. "Onderweg had ik al door dat Luz Karime (Garzon) graag voor mij wilde rijden. Ze zei: 'Manon, rustig. Jij moet blijven zitten'. Maar op een gegeven moment was zij weg met een paar andere sterke meiden dus moest ik toch zelf het gaatje dicht rijden. Voor de rest heb ik me redelijk koest gehouden en lekker gekoerst."
Aan het einde van de koers over 25 kilometer kwam het aan op een sprint voor de kopgroep van tien. Net als vorig jaar zegevierde Kamminga bovenop de heuvel in Steenwijk. "Ik ben er onwijs blij mee", lacht ze. "Ik kon fris aan de eindsprint beginnen en dat is heel fijn. Die werd super voor mij aangetrokken en hoefde ik alleen maar af te maken."
De Colombianen hebben net hun selectiewedstrijden gereden voor het WK en verkeren dus in bloedvorm. "Ze zijn niet echt gewend aan de wind maar ze hebben daar wel bergen, ha. Ik vind het veelbelovend dat er zoveel Nederlanders mee waren want de Colombianen zijn wel wereldtop. Wij beginnen eigenlijk net met het seizoen, het zegt veel dat we zo goed meekoersen."
Klik hier voor de volledige uitslag.
