Precies een jaar geleden stond ze er in de Gangneung Oval anders bij. Na een vierde plaats op de 1000 en 1500 meter tijdens de WK Afstanden was Leenstra een hoopje ellende. "Ik was er echt kapot van. Door de spanning verkrampte ik toen helemaal en het lukte me niet om te schaatsen zoals ik dat hoor te kunnen. Vandaag heb ik geprobeerd ontspannen te blijven. Toen ik drie uur voor de wedstrijd op de baan kwam voelde ik dat het beter ging. Ik heb vrijuit kunnen schaatsen."
Toch was Leenstra niet direct tevreden met haar 1.55,26 op de klok, ze dacht dat het niet genoeg zou zijn. "Natuurlijk sowieso niet voor het goud, maar ook niet voor een medaille. De laatste buitenbocht was echt veel te lang, daar kwam ik niet doorheen. Ik ging helemaal stuk, dus ik dacht dat ik het daar had laten liggen."
Abonnement op vierde plaats
"Ik zag die bui alweer hangen", vervolgt ze met een glimlachje. "Met nog één rit te gaan stond ik tweede, en als je kijkt naar de top drie van de 1500 meter op de WK vorig jaar, dan zie je dat het Bergsma, Wüst en Takagi waren." Met Wüst al voor zich, en Bergsma en Takagi in de laatste rit dus geen prettig vooruitzicht. "Ik dacht: die gaat er natuurlijk wéér onderdoor en dan ben ik wéér vierde."
Hoe ze die laatste race is doorgekomen? "Ik heb natuurlijk zitten kijken naar die lijnen op het bord en hoopte stiekem dat Takagi zich zou laten verleiden om heel hard met Heather (Bergsma, red.) mee te starten, maar dat deed ze helaas niet", luidt het lachend. "Gelukkig ging Heather wel kapot en ben ik nu de nummer drie. Ik ben ontzettend blij."
Het brons werd door het Italiaanse team, waar Leenstra sinds twee jaar deel van uitmaakt, gevierd als een olympische titel. "Matteo (Anesi, haar man, red.) tilde me helemaal op. Hij is ook superblij. We hebben zo hard gewerkt de afgelopen twee jaar. Ik heb nog nooit zo hard getraind als de afgelopen twee jaar. We hebben er echt alles aan gedaan. Ik ben superblij dat ik met de Italianen kan trainen en dat ze me zo goed helpen. De jongens doen altijd kopwerk voor me en het is ook voor Matteo, Enrico en Maurizio mooi dat het zich uitbetaalt in een medaille."
Enkeltje Medal Plaza
Waar Leenstra misschien nog wel het meest blij mee is? Haar bezoekje aan Medal Plaza! Ondanks haar gouden medaille op de team pursuit in Sotsji moest ze dat uitje missen, omdat de de huldigings-venue aan het einde van de Spelen al werd afgebroken. De Nederlandse trein werd in 2014 daarom gehuldigd in het schaatsstadion. "Ik vond dat echt heel jammer, ik wilde dat zo graag meemaken. Dus toen ben ik met Matteo 's avonds nog snel naar Medal Plaza gegaan om daar een beetje op het podium te springen. Maar nu mag ik in het echt!"
Lees alles over de Olympische Spelen hier.
