Voor zijn uiteindelijk laatste seizoen als solorijder had Tsiba al nagedacht over een ommezwaai. Hij traint in Berlijn in een groot trainingscentrum met verschillende disciplines. In de zomer van 2017 had hij een try-out gedaan voor paarrijden met een meisje waarmee het niet gelukt is. "We hebben het uitgeprobeerd en na een maand had ik al best wat geleerd. Ik vond het meteen leuk dus daar is het eigenlijk begonnen."
Na de Challenge Cup in februari zette de 20-jarige Tsiba definitief de knop om: hij gaat voor het paarrijden. "Ik wilde mijn periode als solorijder goed afsluiten. Het is een groot deel van mijn leven geweest. Vanaf mijn zevende tot afgelopen maart was ik solorijder. Op de Challenge Cup heb ik het maximale uit mezelf gehaald en mijn eerste Nederlandse titel bij de senioren veroverd. Dat was een perfect moment om mee af te sluiten."
"Het internationale niveau bij de mannen is zo ongelooflijk hoog", vervolgt hij. "De toppers doen verschillende viervoudige sprongen. Zij zijn een kop kleiner dan ik en zo dun. Ik ben een lange slungel, haha. Paarrijden past eigenlijk beter bij mij. Ik heb er meer aanleg voor en ben een harde werker. Mijn droom is de Olympische Spelen. Als ik dat wil als solorijder, geen kans. Terwijl met paarrijden er een grote kans is dat het wel gaat gebeuren. Er zijn over het algemeen niet superveel paren. Als je goed bent, is het iets makkelijker om door te breken."
Goedkeuring
Via een trainer hoorde Tsiba dat Darya Danilova een partner zocht. Hij kreeg video's te zien van de 16-jarige Russin en afgelopen voorjaar volgde een geslaagde testperiode in Moskou. De keuze om als paar uit te gaan komen voor Nederland was snel gemaakt, maar daar kwam vervolgens een hoop rompslomp bij kijken. Er moest voor Danilova een goedkeuringscertificaat (clearance cerificate) worden aangevraagd bij de ISU alvorens ze onder een andere vlag mocht deelnemen aan wedstrijden. Ook het regelen van visums blijkt lastig.
"Wij trainen op dit moment drie maanden in Moskou en drie maanden in Berlijn. Voor Darya is het ook een grote stap", vertelt Tsiba. "In juni zijn we echt begonnen en kwam ze voor het eerst naar Duitsland. Daarvoor was zij nog nooit buiten Rusland geweest, ook niet voor wedstrijden." In haar thuisland kon Danilova geen geschikte partner vinden. "Ik hou van de sport en wil ook hoge doelen bereiken", vertelt ze. "Als het mij niet lukt om in Rusland een partner te vinden en ik krijg een aanbod vanuit Nederland, met buitenlandse wedstrijden in het vooruitzicht, dan moet ik er vol voor gaan."
Over een taalbarrière hoeft het duo zich geen zorgen te maken: Tsiba heeft een Russische vader en Oekraïense moeder. Tijdens ons gesprek treedt hij op als tolk. Desondanks zorgde de eerste periode in Moskou ook bij hem voor een culture clash. "Ik had het echt onderschat", lacht hij. "Wij gingen nooit langer dan twee weken op vakantie naar opa en oma in Rusland. Ik dacht: drie maanden heen en weer, prima."
"Maar het is wel anders. In Rusland gaat het erom dat er eten op tafel staat, de kinderen naar school worden gebracht, dat alles gedaan wordt. Mensen zijn de hele dag heen en weer aan het reizen. Opstaan, werken, eten, slapen. En dat zeven dagen in de week. In Nederland is het iets relaxter en zijn mensen meer open. Als je hier bij een friettent komt, is het van: hé jongen, hoe gaat het? Dat miste ik."
Horizon
Met hun trainingsuren in zowel Moskou als Berlijn halen de rijders naar eigen zeggen het beste uit beide werelden. "Rusland is voor kunstschaatsen natuurlijk perfect, het is een van de beste landen ter wereld", zegt Tsiba. "De Duitse school is ook goed, de huidige olympisch kampioen in paarrijden komt uit Duitsland. In Berlijn hebben we een iets rustiger schema maar wel meer specifiek, en in Moskou is het puur trainen, trainen, trainen. Het is daar veel intensiever."
Hoe bevalt de samenwerking met Tsiba? "Goed", antwoordt Danilova met een lach in het Nederlands. Ze vervolgt: "In het begin was het weer even wennen om samen met iemand te trainen. Dit is mijn tweede seizoen als paarrijder. Een jaar geleden ben ik na zes maanden gestopt met mijn oude partner en daarna heb ik lang alleen getraind. Maar nu heb ik het naar mijn zin met Michel en de resultaten tot nu toe geven een boost."
Op de tweede KNSB Cup in Utrecht toonde het paar zich half november voor het eerst aan het publiek. Aangezien Danilova en Tsiba samen het enige Nederlandse juniorenpaar vormen, leverden het hen meteen een eerste plaats op. "Veel mensen vragen of ik nu al tevreden ben", zegt Tsiba. "Het is nog verre van goed en van waar wij naartoe willen, maar we kijken naar de lange termijn. Dit seizoen willen we ons graag plaatsen voor het WK junioren. Maar op de horizon staan de Olympische Spelen van 2022 in Peking. Daar werken we samen naartoe, want zonder haar kan ik het niet en vice versa."
Voor een nieuw koppel is een goede eerste indruk maken op de jury geen overbodige luxe. Ondanks een relatief korte voorbereiding start het paar nu al op een ISU-wedstrijd. Voor het WK in maart zijn er nog twee kwalificatiemomenten: de Golden Spin en Bavaria Open (in februari). "In het solorijden kan je naar elke wedstrijd gaan om punten te halen, maar paarrijden is niet bij elk evenement een programmaonderdeel. In Utrecht zaten we met de lange kür een punt van de WK-kwalificatienorm af en vijf punten op de korte kür. Wij hebben er vertrouwen in dat we de criteria kunnen halen, maar je moet het wel allemaal maar doen."
Het antwoord op de vraag wat nu de grootste uitdaging is voor Tsiba, klinkt als een open deur: leren paarrijden. Zijn kort-door-de-bocht-uitleg van het verschil tussen solo- en paarrijden is als volgt: "Solo gaat om sprongen en paarrijden gaat meer om het hele plaatje. In het paarrijden heb je veel meer diversiteit in elementen. Je hebt een lift, twist, worpsprong, pirouettes, sprongen, dodenspiraal. Met solo heb eigenlijk alleen maar draai-elementen. Met paarrijden is de coördinatie heel anders. Je gaat omhoog, naar links, naar rechts. En je moet ook nog met iemand samenwerken. Het gevaar in paarrijden is dat je houterig over kan komen als je met iemand rijdt, maar het doel is om als een geheel te rijden."
