Voor het eerste Nederlandse succes in Davos moeten we terug naar het einde van de negentiende eeuw. In 1899 eindigde Jan Greve als derde bij het EK Allround. Coen de Koning (tweede in 1904 en derde in 1906), Arend Bouma (derde in 1904) en Jan Bols (derde in 1972) behaalden eveneens podiumplaatsen, maar pas in het laatste continentale titeltoernooi dat op de baan verreden werd – in 1972 - bezorgde Ard Schenk Nederland de eerste zege.
Daarmee was het Hollandse feestje in Davos echter niet direct voorbij want van het seizoen 1985-1986 tot en met 1996-1997 werden er diverse wereldbekerwedstrijden afgewerkt. De eerste Nederlander die op dat niveau een overwinning boekte op het Zwitserse ijs was Gerard Kemkers (1988-1989). Daarna mochten Falko Zandstra (1991-1992), Rintje Ritsma (1994-1995), Jeroen Straathof (1996-1997) en als laatste Bob de Jong (1996-1997) de hoogste trede van het podium betreden.
Yvonne van Gennip, Leo Visser, Annejan Portrijk, Menno Boelsma, Bart Veldkamp, Ben van der Burg, Christine Aaftink, Annamarie Thomas, Carla Zijlstra en Gianni Romme wonnen weliswaar niet, maar mochten na een World Cup-wedstrijd in Davos allemaal een of meerderde ereplaatsen op hun palmares bijschrijven.
Behalve door middel van eindklasseringen schreven diverse Nederlanders in Davos geschiedenis door een wereldrecord te rijden. Inmiddels zijn al deze tijden uiteraard uit de boeken, maar dat neemt niet weg dat Siem Heiden (5000m), Anton Huiskes (3000m), Ard Schenk (1000, 1500 en 3000m), Stien Kaiser (1000, 1500 en 3000m), Ans Schut (3000m), Kees Verkerk (1500m), Ellie van den Brom (1000m) en Hans van Helden (5000m) in Davos een prestatie van formaat neerzetten.
