Blikje in het ‘starthok’ waar de kleine talentjes zich gereed maken voor hun race. De ene kijkt ontspannen om zich heen, keuvelt wat. De ander frutselt nog wat aan veters, plakt met een meter ductape voor de zekerheid het beennummer nog even vast, of staart nagelbijtend in het niets. Allemaal enthousiaste kids, allemaal met op deze dag dezelfde ambitie: Nederlands kampioen worden.
Die eer is maar voor een paar talentjes weggelegd. Sommige zijn er dichtbij, om uiteindelijk mis te grijpen. Zoals Sijmen Egberts. Kort na de race van de jongens pupillen B druipt hij af. Zichtbaar balend, beetje emotie in de ogen. Kwam als eerste de laatste bocht uit, maar werd vierde. ’’Ik kreeg even een tikje en meteen ging er een schok door m’n hele voet. Ik weet niet wat er precies gebeurde.’’
Met zijn lange, blonde paardenstaart doet hij erg veel denken aan Koen Verweij. Toch even een lach. ’’Ben ik groot fan van. Ik wil net zo goed worden als hij.’’ De basis heeft Tijmen al gelegd. ’’Vorige week werd ik Nederlands kampioen op de langebaan, 500 en 700 meter.’’ Die heeft Koen vast nooit gehaald. ’’Echt niet? Mooi zeg.’’
Bingo
Ramona Westerhuis verlaat het ijs wel met goud om de nek. Nederlands kampioene bij de meisjes pupillen A. Kan natuurlijk ook niet anders als je het pak draagt van Beterophaardhout.nl, de meest succesvolle damesploeg van de laatste jaren. Onder haar eigen beennummer prijkt het nummer 44.
’’Yvonne Spigt’’, zegt Ramona. Gekregen? ’’Nee, gewonnen met de bingo’’, vertelt het talentje uit Blokker lachend. ’’Maar Yvonne weet wel dat ik er mee rijd. Ik moest hier ook winnen, zei ze, omdat ze dat zelf op de Weissensee niet had gedaan.’’ Yvonne Spigt kan tevreden zijn: de opvolging is verzekerd.
Op het podium nog een bekend pak, zoals er deze dag wel meer te zien zijn: Hoolwerf Heiwerken. Nu zit het om het ranke lijf van Evelien Vijn uit Wieringerwerf. ’’Maar het was van Kimberly Muusse. Ik heb het van haar gekregen.’’ Vorig jaar won ze al goud, nu doet ze het met zilver. ’’Ik denk wel dat Kimberly trots op me is.’’
Ouders
Om de hele baan staan de hele dag door ouders. Net zo enthousiast als hun kinderen, en misschien nog wel nerveuzer. Aanmoedigingen galmen door Kardinge. Soms heel hard, zoals bij Yvonne Vergeer. Ze spoort haar zoon Yves aan, koploper bij jongens Junioren C. ’’Kom op Yves, rijden!’’ Ze kijkt wat verontschuldigend, maar dit moet even gebeuren, maakt ze duidelijk.
De vader van Yves is geen onbekende in de sport. Wat heet, Pascal Vergeer heeft als trainer de beste marathonmannen onder zijn hoede gehad. Hij ziet hoe zijn zoon uiteindelijk tweede wordt, op de finish geklopt door Jordy van Workum. ’’Zonde, maar dat hij hier het podium haalt, is al ongelooflijk knap.’’
Diezelfde Jordy van Workum is zielsgelukkig. ’’Ik moest echt alles geven in die laatste 200 meter’’, vertelt de vijftienjarige schaatser uit Midwoud. ’’Maar gelukkig kon ik mijn ervaring als inline-skater gebruiken. Het was close, maar het was genoeg.’’ Van Workum heeft zijn paletje titels nu redelijk compleet. ’’Ja, haha, ik had er ook al twee op skates, op de weg en de piste. Dit is de eerste op de schaats.’’
Teamgenoten
Anna van den Bos staat glunderend naast hem. Koestert haar gouden medaille van de meisjes Junioren C. ’’We zitten in hetzelfde inlineteam, bij Abda/Leo Smit’’, zegt ze. ’’Dan is het toch prachtig dat we hier allebei ook nog de Nederlandse titel pakken.’’ De schaatsster uit Oost-Knollendam is zielsgelukkig. ’’Deze titel is echt heel belangrijk voor me. De marathon is al zo leuk en dan ook nog Nederlands kampioen.’’
Even verderop staat de jonge Fabian Radt. Blonde haren onder zijn muts, op zijn borst een mooie bronzen medaille. ’’Ik ben derde van Nederland’’, zegt de kleine Hagenaar trots tegen ieder die het maar wil horen. Op de vraag of hij dan volgend jaar terugkomt, is het antwoord duidelijk. ’’Zeker’’, klinkt het vastberaden. Hij zal zeker niet de enige zijn.
Lees alles over het KPN NK Jeugdmarathon op onze speciale pagina.
