"Ons doel was goud winnen. Natuurlijk’’, benadrukt de goedlachse allround-sportman, ,,maar ik ben al gelukkig dat we de finale hebben gehaald. Een droom die eigenlijk al begon op het moment dat ik een maand geleden werd uitgenodigd om deel uit te maken van de Amerikaanse ploeg. Het was destijds in 2014 al geweldig dat ik kon meedoen aan Winterspelen van Sochi, maar op 31-jarige leeftijd voel ik me opnieuw dat jonge kereltje die weer aan een ongelooflijk avontuur bezig is’’, vertelt de infielder van de Miami Marlins die in Rusland zilver veroverde op de relay.
Saillant detail: wetend dat de te overbruggen afstanden in het olympisch gebied (atletendorp, trainingsaccommodatie etc) nogal groot kunnen zijn, heeft Alvarez zijn inlineskates meegenomen. "Een betere manier om je te verplaatsen is er niet’’, merkt hij gekscherend op. "Dat is het voordeel van weten wat er komen gaat, hè.’’
"Het grappige is dat ik de enige ben in het team met olympische ervaring. Honkbal is pas net terug op het olympisch programma, en dat is de reden dat niemand eerder van de partij was. Daarom kreeg ik tijdens het mini-trainingskamp voorafgaand aan deze Spelen allerlei vragen van nieuwsgierige ploeggenoten. Ze wilden wel weten wat voor spullen je moest meenemen, of hoe een olympisch dorp eruit ziet, hahaha.’’
De 31-jarige Cubaanse Amerikaan behoort tot Team USA dat in de eindstrijd van het olympisch honkbaltoernooi met gastland Japan moest afrekenen. Oftewel: Alvarez treedt sowieso toe tot een zeer select groepje van Amerikaanse atleten dat succes is geweest op Winter- én Zomerspelen. Eddie Eagan had de primeur: hij bokste zich naar goud in 1920 (Antwerpen) om twaalf jaar later opnieuw de hoofdprijs in de wacht te slepen als lid van de viermansbobslee.
Naderhand volgde Lauryn Williams: deze sprintster greep zilver op de 100 meter in Athene (2004), nam goud mee in Londen als estafetteloopster (4x100 meter) en gleed in de tweemansbob naar zilver op de Winterspelen van Sochi.