Van Doorn ging naarmate het toernooi vorderde steeds beter rijden. Op de 1000 meter schoof de Nieuwegeinse rustig op naar de tweede plaats en schaatste zo achter de Britse Elise Christie naar het zilver. “Het was een lekkere rit, maar ik mis nog net even wat kracht en energie om het echt af te maken”, aldus Van Doorn, die zich half augustus weer bij de Nederlandse ploeg aansloot na een operatie aan beide scheenbenen in juni.

“Ik train sinds een week of drie weer volledig mee met het schema. Daarvoor was het vooral herstellen en rustig opbouwen”, legt Van Doorn uit. “Het schaatsen voelt beter en ik begin me fysiek weer sterker te voelen.”

Jorien ter Mors, die eerder op de dag naar het zilver sprintte, eindigde op de 1000 meter als vierde en legde in het eindklassement beslag op de bronzen plak. “De snelheid zit er aardig in. Het kan nog wat feller en explosiever, maar dat komt vanzelf”, blikte Ter Mors terug op haar 500 meter.

Voor Ter Mors was het dit toernooi niet het resultaat wat telde. “Het is een mooie wedstrijd om uit te proberen en te testen”, aldus Ter Mors, die zich als doel had gesteld tactisch anders te rijden. “Normaal vind ik het lastig om lang te blijven zitten, neem ik liever de controle in de race. Maar nu wilde ik achteraan beginnen. De ervaring van dit weekend neem ik weer mee naar de wereldbekers.”

Beide Nederlandse vrouwen moesten in het klassement hun meerdere erkennen in de Britse Elise Christie, die alle afstanden winnend wist af te sluiten.