Bob de Vries voelde vlak voor de start hoe er iets mis ging met zijn schaats.
"Eén van de twee veren aan mijn linkerschaats bleek te zijn gebroken. De tijd was te kort om daar nog iets aan te doen", vertelde De Vries.

De veren zijn essentieel om de klapschaats goed te laten functioneren. Dat merkte De Vries ook gedurende zijn race. "Het klapmechanisme werkte niet goed meer. Ik merkte dat vooral met het bijhalen van mijn schaats, voelde het ijzer dan zwabberen. Dat was even vreemd, maar ik heb me er snel overheen gezet en geprobeerd gewoon te schaatsen."

Daarbij kwam zijn ervaring als marathonschaatser De Vries van pas. Zeker op natuurijs komt het geregeld voor dat rijders met gebroken veren doorrijden. Ook mentaal kon De Vries omgaan met de tegenslag. "Ik heb al drie jaar lang geen veer meer gebroken, en dan is het toch even balen dat het op zo'n moment gebeurt. Maar ik moest gewoon verder. Natuurlijk heeft het me mogelijk wat tijd gekost, maar ik heb zelf niet de indruk dat het veel is geweest."

De boer uit Haule was verder tevreden over zijn race. "Ik had het op een gegeven moment wel moeilijk waardoor mijn rondetijden opliepen, maar gelukkig heb ik die weer naar beneden kunnen brengen en daarna vlak gehouden. En dan is het eindresultaat natuurlijk geweldig. Ik ben er echt heel blij mee. Samen met het goud van Bob de Jong is dit een geweldig succes voor onze ploeg."