‘Kleine smurf’, met die woorden feliciteerde Jeroen Otter het jongste lid van zijn relayploeg, vlak nadat ze haar eerste olympische titel had gewonnen. Die kleine smurf leek tien ronden voor het eind de leidende positie van Oranje weg te geven, maar plaatste direct een versnelling en reed zo hard weg bij haar concurrenten. Een trucje dat ze enkele rondes later herhaalde. Pas twintig jaar oud speelde ze een sleutelrol in de olympische finale.

Inmiddels is er veel veranderd. Otter is vervangen door Niels Kerstholt, Velzeboer is het meest ervaren lid van de relayploeg geworden en ze heeft haar palmares flink aangevuld. Drie wereldtitels op de 500 meter, eentje op de 1000 meter, twee met de vrouwenrelay en een met de gemengde aflossing heeft ze toegevoegd aan haar erelijst. “De laatste jaren heb ik veel dingen bereikt die ooit een droom waren”, concludeert Velzeboer.

Haar prijzenkast zorgt ervoor dat ze haar ambities voor de Olympische Spelen hardop durft uit te spreken: goud. “Ik wil olympisch kampioen worden en denk dat ik op meerdere afstanden kans maak. Uiteraard is de 500 meter het hoofddoel, na mijn drie wereldtitels.”

Net als vier jaar geleden voelt Velzeboer de druk van favoriet zijn. Werd die in Beijing verdeeld over het hele team, nu kijkt iedereen voornamelijk naar haar. “Het is fijn dat ik die ervaring meedraag. Ik heb op de Spelen gestaan, in de olympische finale en met het gevoel dat alleen winnen goed genoeg is. Ik haal er rust uit dat het me destijds gelukt is. Bovendien heb ik de laatste jaren veel wedstrijden onder grote spanning gereden.” De Culemborgse laat zich niet gek maken. “Ik heb mijn doelen duidelijk voor ogen. Maar als ik de komende maanden alleen aan het resultaat denk, ga ik voorbij aan mijn taken.”

Velzeboer heeft tijdens de eerste wedstrijd van het olympisch seizoen al een voorbode gegeven van haar vorm. Ze reed een officieus wereldrecord op de 1000 meter. De 1.25,789 was bijna tweetienden sneller dan Suzanne Schulting schaatste in 2022. Al moet daarbij vermeld worden dat Velzeboer in de slipstream van mannen reed en het tempo werd gemaakt door haar ploeggenoot Jens van ’t Wout. Geen erkend record, wel een mooie opsteker. “Het is een fijne bevestiging dat ik er goed voorsta.”

Afgelopen weekend was ze superieur tijdens de eerste kwalificatiewedstrijden voor de World Tour, komend weekend volgt deel twee: de Dutch Open Shorttrack.