Het was opnieuw de gouden tandem van Haasjes en Luc ter Haar die de basis legde voor de overwinning. Al was dit keer ook een hoofdrol weggelegd voor Mats Stoltenborg, die bij het luiden van de bel in het zog van zijn twee ploeggenoten mee naar voren reed en daar uitstekend afstoppend werk verrichtte. Jorian ten Cate kwam nog hard opzetten, maar kwam te laat. Ter Haar maakte het feest compleet door als derde te finishen.
“Wat een luxepositie hebben we”, luidde dan ook de conclusie van Haasjes. “Dit is het tweede jaar dat we samen rijden en we kennen elkaar steeds beter. We praten onderweg of hebben aan een blik genoeg. Dan maakt het niet uit wie de sprint aantrekt en wie hem afmaakt.” Dit keer kwam het op Haasjes aan, die in de chaotische schermutselingen onderweg veel makkelijker zijn ronde voorsprong bij elkaar reed dan zijn uiteindelijke lead-out.
Als je rond gaat met zoveel blauw en groen, moet je soms improviseren. Onze intuïtie zat vandaag honderd procent goed en dan pak ik mijn eerste in het rood-wit-blauw.” Hoewel hij het tricot niet ziet als een extra last, merkt hij wel dat hij meer in de gaten gehouden wordt. “Dat zou ik zelf ook doen. Dat maakt koersen soms wel lastig, maar des te mooier om erin te winnen.”
