De jonge Friezin debuteerde op het WK Allround en hoewel ze net als alle sporters misschien wel gedroomd had van meer dan een derde plek, kan ze niet anders dan tevreden zijn met haar huidige plek in het klassement.
Ze komt namelijk van ver. Twee jaar geleden baarde ze opzien door zich als juniore al te plaatsen voor de Winterspelen in Sotsji, maar vorige winter raakte ze in een sportieve dip. Na een seizoen vertrok ze bij Team Clafis en kwam ze onder de vleugels van Rutger Tijssen bij justlease.nl. Dat betaalt zich deze winter dubbel en dwars uit, vindt ze.
“Ik zat in een gat en Rutger heeft me daar uit gehaald”, vertelt ze. “En ik heb dit jaar al zoveel stappen gezet. Ik had nog nooit een WK Afstanden of een WK Allround gereden en nu was ik daar wel en reed ik overal stabiel goed.”
Het laatste stukje, dat kleine beetje dat het verschil tussen brons en goud kan betekenen, ontbreekt nog, maar dat is niet zo vreemd. De afgelopen zomer heeft ze onder leiding van haar coach met name aan de basis gewerkt. “Dat laatste stukje hardheid is er nog niet.”
Dat biedt niet alleen troost als de zege er niet in zit, maar ook hoop voor de toekomst. “Het kan alleen nog maar beter”, lacht ze. “Ik hoop dat de komende jaren te kunnen realiseren.”
De tijd om het gat met haar ploeggenote Ireen Wüst en Martina Sablikova te dichten, gunt ze zichzelf. Ze accepteert dat dat er dit weekend nog niet in zit. “Winnen komt nu nog te vroeg.”
Daar zit ze niet mee in Berlijn. Integendeel, ze telt haar zegeningen, want dat is de les die De Jong in haar korte sportersloopbaan al heeft kunnen trekken. “Je moet niet altijd meer willen, maar blij zijn met wat je hebt.”