Wijfje verkast naar Team Zaanlander: 'Deze deur heeft altijd opengestaan'

Na twee seizoenen onder de vleugels van coach Henk Hospes maakte Wijfje vorig jaar de overstap naar Team IKO. Bij het RTC Noord/Fryslân (nu: Development Team Fryslân) was Wijfje weer opgebloeid. Ze werd in 2019 tot haar eigen verrassing Nederlands kampioen op de 1500 meter en pakte haar eerste wereldbekeroverwinning op de mass start. De keuze voor IKO betekende een stap uit haar comfortzone, vertelde ze destijds, tijd voor nieuwe prikkels. Ze had lang getwijfeld of ze terug wilde keren in het commerciële schaatswereldje. "Het is goed uitgepakt", zegt Wijfje nu. "Ik heb mij mooi staande gehouden."

Op de Daikin NK Afstanden slaagde Wijfje er eind oktober niet in om haar titel te prolongeren, ze eindigde wel op het podium met brons. Op het Daikin NK Allround won de Ter Aarse de 3000 meter en werd ze tweede in het eindklassement, achter Antoinette de Jong. Met een derde plek op de 1500 meter op het WK Kwalificatietoernooi wist ze zich te plaatsen voor de WK Afstanden. "Ik was goed begonnen aan het seizoen", zegt Wijfje, "maar op de World Cups en de WK heb ik niet kunnen tonen wat ik in mijn mars heb. Fysiek was ik niet helemaal in orde. Ik had niet het juiste gevoel op het juiste moment. Ik kan beter, er zit veel meer in. Dat wil ik laten zien."

Bij Team IKO kon ze zich aan meer mensen optrekken, was de gedachte. Samen met Esmee Visser achter de mannen aan en trainingen meepakken met de sprinters. In de praktijk bleek dat soms minder het geval te zijn. "Ik miste een beetje de samenwerking op allroundgebied bij de vrouwen", legt Wijfje uit. "Waar je dat goed naar voren zag komen, was met sommige duurtrainingen. Esmee is meer van de lange adem, dus zij kan makkelijk met de heren mee. De sprinters rijden vaak wat korter. Dan was ik toch alleen rondjes aan het rijden. Dat is niet erg, want in de wedstrijden moet je het uiteindelijk ook zelf doen. Maar je mist een beetje body."

"IKO heeft heel veel talent en mogelijkheden in huis", vervolgt ze. "Ik ben iedereen ontzettend dankbaar. Het is mijn eigen gevoel geweest die mij ertoe dreef dat ik iets nieuws en anders wil." Bij Team Zaanlander voegt Wijfje zich bij Irene Schouten, Marijke Groenewoud, Elisa Dul en Maaike Verweij. "Ik hoop dat we samen een mooie combinatie weten te vinden, vooral ook richting de mass start en trainingen voor de ploegenachtervolging." Bij Team IKO had Wijfje nog een doorlopend contract tot en met 2022, dat dient ze dus niet uit. "Je kunt er lang of kort over nadenken, maar uiteindelijk was ik op hetzelfde uitgekomen."

"Een nieuwe stap is altijd spannend, zeker als je niet erg van verandering houdt", lacht Wijfje. "Het is makkelijk om bij het oude te blijven. Als topsporter wil je elk jaar het beste uit jezelf halen. Zo’n keuze maken is lastig en een kwestie van goed afwegen, of het nou een olympisch seizoen is of niet. Voor elke stap is het belangrijk om vooruit te gaan", zegt de 25-jarige allroundster, die zich met het oog op de Olympische Spelen vooral richt op de 1500 en 3000 meter. "Op technisch vlak valt er nog veel meer uit te halen. Zaanlander is een mooie ploeg waarbij ik met wat hardheid mooie trainingen kan draaien."

"Mijn focuspunt blijft op de individuele afstanden, daarmee moet ik mij plaatsen voor de Spelen in Beijing. Wat betreft de mass start kan ik veel leren van de ploeg en van de mensen die veel ervaring hebben, ook vanuit de marathon." Bij Development Team Fryslân reed Wijfje marathons onder de vlag van Palet Vastgoedonderhoud en BTZ.nl. Voor dit seizoen had IKO ook een marathonploeg ingeschreven, maar vanwege de coronamaatregelen ging er een streep door de koersen. "Als het uitkomt, rijd ik komend seizoen weer marathonwedstrijden, maar alleen als trainingsarbeid voor de langebaan." Wijfje kijkt uit naar de samenwerking met haar nieuwe ploeg. "Deze deur heeft altijd opengestaan en dit is een mooi moment om daarop in te gaan."