Een bijna twintig jaar oud wereldrecord ging er dit weekend in Salt Lake City aan. De naam van de man die de 3.37,28 van Eskil Ervik (van 5 november 2005 in Calgary) op de drie kilometer aan flarden reed, wordt er een om op te schrijven voor de Winterspelen van Milaan; Metodēj Jílek.
Goed, de drie kilometer is geen olympische afstand, maar de 3.32,52 die de Tsjech eruit knalde belooft veel voor de lange afstanden over goed drie maanden.
Jílek is met zijn negentien jaar (geboren in juni 2006) echt de man voor de toekomst. Onlangs verbeterde hij als slotakkoord van een trainingsperiode in Thialf het baanrecord op de drie kilometer (3.34,09). Op het ijs van de Olympic Oval vloog hij zondag tijdens het Amerikaans kampioenschap (ook toegankelijk voor buitenlandse schaatsers) opnieuw. De route naar de nieuwe mijlpaal zag er als volgt uit: 19,01 – 46,43 – 1.13,92 – 1.41,41 - 2.08,83 – 2.36,36 – 3.04,28 – 3.32,52.
Een andere rijder die als een outsider kan worden beschouwd op de langste nummers, is de tot Pool genaturaliseerde Rus Vladimir Semirunnii. De winnaar van een zilveren (10 km) en bronzen plak (5 km) tijdens het WK Afstanden in maart van dit jaar, reed bij het Pools kampioenschap het baanrecord van Tomaszów Mazowiecki op de tien kilometer uit de boeken. De 22-jarige Semirunnii eindigde na 12.51,79.
Voor Julia Pereira de Vos was er eveneens een succesje in Salt Lake. Hoewel ze niet voldeed aan de limiet op de 500 meter om namens haar tweede thuisland Brazilië in de World Cups voor senioren uit te komen, stelde ze het nationaal record wel scherper. Dat was 41,13 – ook van haar - en is nu 41,03.
