Leon van Bohemen uit Nootdorp is erg verrast wanneer hij gevraagd wordt voor deze rubriek. Als vrijwilliger van DKIJV (Delftse Kunstijsbaan Vereniging) voelt hij zich één van de velen. “Ik doe misschien wel meer dan gemiddeld, maar dat geldt voor een behoorlijk grote groep.”

Dat zijn inzet en betrokkenheid bij de vereniging niet onopgemerkt blijft bij de andere leden bleek uit alle reacties die Leon ontving nadat hij begin januari met de fiets ernstig ten val was gekomen. “Ik kreeg zoveel kaarten en telefoontjes van mensen, ook van wie ik het eigenlijk niet verwacht had. Prachtig, om te zien dat men toch de moeite neemt om je een hart onder de riem te steken.”

Sinds wanneer doe je vrijwilligerswerk bij DKIJV?
“Tien jaar geleden en vijfentwintig kilo zwaarder heeft een vriend mij aangemeld bij DKIJV. Mensen in mijn directe omgeving vonden dat ik mijn leven moest veranderen omdat ik anders de vijftig niet zou halen. Ik zag als een berg tegen die eerste schaatstraining op, maar achteraf gezien is dat het mooiste wat mij de afgelopen jaren is overkomen.”

“Voor je het weet zit je dan ook midden in zo’n vereniging. Ik ben begonnen met de organisatie van een trainingsweekend en daarna werd ik jeugdschaatscoördinator. Dat is nu zes jaar geleden. In die tijd hadden we bij DKIJV een chronisch tekort aan vrijwilligers, maar dat is gelukkig veranderd. Binnen de vereniging is nu een groep van tientallen vrijwilligers die continue grote en kleine klussen oppakken, daar ben ik er één van. En vanuit alle hoeken worden wij gesteund door mensen die per activiteit willen helpen. Dat gaat heel erg goed.”

Waar hou je je als jeugdschaatscoördinator mee bezig?
“Ik ben eindverantwoordelijk voor het jeugdschaatsen wat we elke zaterdag van 1 oktober tot eind maart organiseren. Op De Uithof in Den Haag zijn zeven verenigingen actief met jeugdschaatsen en DKIJV is daar sinds jaar en dag de grootste vereniging. Afgelopen jaar zijn de pupillen van Vlaardingen (DVIJC) bij ons geïntegreerd, en hadden we 225 kinderen waar we elke zaterdag training voor verzorgden. Verdeeld over 16 groepen staan bij elkaar zo’n 35 vrijwilligers op het ijs. Samen met de invallers hebben we een pool van 51 pupillentrainers. En dat coördineer ik elke zaterdag.”

“Aan het begin van het seizoen houden we een schaatsenruilbeurs voor ouders en kinderen, en een informatieavond voor de trainers en nemen we het hele seizoen in grote lijnen door. De hele groep trainers ontvangt elke vrijdagavond tussen acht en negen uur een mailtje van mij met wat we die zaterdag erna met het jeugdschaatsen doen. Iedereen weet dan van tevoren bij welke trainingsgroep hij/zij staat en dat proberen we een beetje vast te houden. Maar ook informatie over Sinterklaas op het ijs of interclubwedstrijden mail ik rond. Ouders en kinderen krijgen maandelijks een nieuwsbrief en worden via de website op de hoogte gehouden. De nieuwsbrieven zijn het afgelopen seizoen door Marion van der Giessen van mij overgenomen.

Wat doe je verder nog binnen de vereniging?
“Toen de functie van vicevoorzitter vacant raakte, ben ik dat gaan doen. Ik draaide al een paar jaar mee in het bestuur en in principe doe ik het voor drie jaar. Daarna zien we wel weer. Maar eerlijk gezegd haal ik uit de functie van jeugdschaatscoördinator net iets meer voldoening.”

“Verder zit ik in de sponsor- en kledingcommissie. Afgelopen jaar zijn we een kledingtraject gestart om ook de herkenbaarheid van onze vereniging te vergroten. We hadden wel een eigen identiteit qua kleding, maar het was niet verplicht. Slechts 30% van onze leden maakte daar gebruik van en de rest kwam in eigen kleding. Dankzij shirtsponsoring van eigen leden met een eigen bedrijf kunnen wij de kleding met korting aanbieden. Verder overwegen we om voor het volgend seizoen de jacks verplicht te stellen, waardoor de herkenbaarheid verder verbeterd wordt.”


Diplomaschaatsen op de Uithof

Ben je zelf ook nog actief op de schaats?
“Ja, toch nog wel zo’n twee of drie keer per week. Ik moet toegeven een week vliegt zo voorbij. Naast zo’n 20 uur vrijwilligerswerk per week, afhankelijk van het seizoen, een baan van minimaal 40 uur en het zelf sporten dreigt met name het thuisfront wel eens wat tussen wal en schip te vallen. Daar moet ik echt voor waken.”

“Mijn vrouw Majoca geeft trouwens les aan groep 1 van het jeugdschaatsen en zij heeft het daar helemaal naar haar zin. Ondanks dat onze eigen dochters nooit op jeugdschaatsen hebben gezeten, vinden wij het allebei prettig om te doen. We hebben allebei onze plek gevonden binnen de vereniging.”

Je steekt een hoop tijd in de vereniging. Wat is voor jou de voldoening?
“De waardering die ik ervoor krijg. Daarnaast het feit dat ik zie dat wanneer ikzelf een stap zet dat ook andere mensen een stap hebben gezet. Eén iemand doet iets en de rest doet mee. Zo werkt dat in een vrijwilligersorganisatie. In je eentje lukt het niet en dat moet je ook niet willen.”

Jullie zijn echt een vriendengroep.
“Jazeker! We hebben met elkaar en door ons enthousiasme DKIJV opnieuw op de kaart gezet. De club zit gewoon lekker in de lift en dat schrijf ik voornamelijk toe aan het leger vrijwilligers waar we momenteel uit kunnen putten.”

Wat doe je in het dagelijks leven?
“Ik werk in Schiedam bij een bedrijf voor zonne-energie en ventilatie. Ik ben Research & Development manager en ik werk daar met zo’n tien techneuten. Ook leuk om te doen, maar toch wel iets anders dan vijftig vrijwilligers aansturen.”

Is de zomerperiode nu wat rustiger voor je?
“Ja. Hoewel, we zijn vier jaar geleden gestart met skeeleren, dat is op het ogenblik de snelst groeiende activiteit binnen onze vereniging. Het eerst jaar hadden we twaalf kinderen op de vrijdag en momenteel hebben we elke maandag en vrijdag tussen de dertig en vijftig kinderen. Dan betekent dat er wel weer voldoende trainers moeten zijn en dat is lastiger dan op het ijs. Daar zijn het vaak ouders die zelf kunnen schaatsen, maar met skeeleren merken we dat er minder mensen zijn die thuis een paar skeelers hebben. De coördinatie hiervan heeft inmiddels iemand anders van mij overgenomen en dat gaat goed. Ik vind het mooi om te zien dat anderen zoiets met dezelfde voortvarendheid willen oppakken en ermee door willen groeien.”

Welke vrijwilliger(s) wilt u graag terugzien in de ‘Vrijwilliger van de Week’, en waarom? Laat het ons weten door een mail te sturen naar redactie@schaatsen.nl