Aan het eind van de zomer werd bekend dat Verweij niet wedstrijdfit was. Er zou sprake zijn van overtraindheid. Die term is volgens de schaatser zelf niet helemaal terecht. "Ik heb overtraindheid nooit gezegd. Zeker niet. Het is meer een burn-out", stelt hij.
In de periode dat Verweij vertrokken was bij Team Corendon en dat hij onderdak vond bij Team4Gold merkte de rijder dat het niet goed met hem ging. Vol goede moed was hij de zomertrainingen begonnen en haakte ook nog aan bij de nationale selectie van de baanwielrenners.
Al snel volgde een terugslag. "Ik was heel erg vermoeid geraakt door alle randzaken waar ik me mee bezig moest houden", vertelt hij bij de presentatie van zijn nieuwe ploeg. "Ik ging regelmatig om negen uur naar bed en kwam er dan met moeite om tien uur 's ochtends weer uit. Ik had weinig puf om te trainen. Op advies van de artsen heb ik toen rust genomen."
Na die rustperiode klopte Verweij aan bij Team4Gold. Hij wist dat die ploeg open stond voor zijn komst, want coach Tijssen had de deur al in het voorjaar op een kier gezet. "Ik heb hem na zijn vertrek bij Corendon meteen een berichtje gestuurd dat hij welkom was."
Daar bleef het verder bij. Tijssen heeft niet aan hem getrokken. "Wij zijn met onze ploeg een rijdende trein en het was zijn beslissing of hij in wilde stappen."
Dat besluit nam Verweij eind augustus. Voor Tijssen was al snel duidelijk dat de schaatser niet fit was. "Of hij nou overtraind, ondertraind, overstresst of overspannen was, zo'n label doet er niet toe. Het enige wat duidelijk was: hij was niet wedstrijdfit."
De indeling van zijn trainingsprogramma was daarmee meteen volledig anders dan dat van zijn nieuwe ploeggenoten. "Ik zeg steeds: 1 september was voor Koen 1 mei. Hij staat op het punt om te beginnen aan de basis."
Voor Verweij was de keuze voor de ploeg van Ireen Wüst ingegeven vanuit het niveau van de begeleiding van het team. "Ik ben blij om weer samen met Rutger te zijn. En er staat bij de ploeg een goed management en uitstekende medische begeleiding. Dat is ook het traject waar ik voor gekozen heb."
Nu moet Verweij langzaam weer opbouwen, maar stiekem hoopt hij toch dat zijn talent hem dit seizoen alweer tot wedstrijdniveau kan opstuwen.
"Ik wil er eigenlijk nog geen uitspraken over doen, maar ik weet dat ik snel kan groeien. Maar nu zal ik vooral nog geen wedstrijdspecifieke trainingen doen, alleen maar uren maken, basiskrachttraining en core."
Het doel van Verweij ligt namelijk niet meer in deze winter. "Ik wil er het volgende seizoen weer staan zoals het hoort." Dat is belangrijk op weg naar de Spelen van 2018, erkent ook Tijssen. "De komende twee jaar kan je niet nog een terugval hebben, want dan worden het zijden draadjes waar je aan hangt."