Hij leek zijn 500 meter prima te openen: in het startschot reed hij krachtig weg, maar na een paar slagen ging het mis. “Ik bleef met mijn punt in het ijs hangen”, vertelt hij. “Ik heb in de training ook al eens een klein momentje gehad, maar dat kan geburen.”
Het was zuur dat hij juist op de eerste meters van de 500 meter viel, want de afgelopen tijd had de Team Corendon-rijder gepoogd om zijn opening te verbeteren.
Na luttele seconden was Verweijs wereldkampioenschap voorbij. Hij besloot ook meteen de rit af te breken. “Ik had weinig zin om nog door te rijden. Ik kwam hier om te winnen, om te vlammen op de 500 meter.”
“Het was onwerkelijk”, bekent hij. “Het besef kwam pas op het bankje.” Het besef dat hij niet meer kon strijden om het goud. “Ik wilde mijn seizoen niet zo afsluiten.”
Hoewel hij volgens de regels nog mag starten op de 5000 en 1500 meter, laat Verweij het bij zijn afgebroken 500-meterrace. “Ik heb er weinig trek meer in.”
Dat hij daarmee een kans op een snelle 1500-meterrace laat liggen, deert hem na de mentale klap van zijn val niet meer. Voor het toernooi wilde hij op de schaatsmijl nog een nationaal record rijden. Nu kan het hem gestolen worden. “Er komen in de toekomst nog genoeg kansen.”
Met de teleurstelling op zijn gezicht vat Verweij de situatie tenslotte nog samen. “Dit is kut.”